Refundacja in vitro

Sprawdź, na jaką pomoc możesz liczyć starając się o dziecko

Refundacja in vitro

In vitro dla wielu par to jedyna szansa na posiadanie własnego potomstwa. Niestety skorzystanie z tej najskuteczniejszej obecnie metody leczenia niepłodności wiąże się z wysoką ceną. Jakie są koszty in vitro i od czego zależą? Czy można skorzystać z dofinansowania?

In vitro nadzieją na posiadanie dzieci

In vitro, inaczej zapłodnienie pozaustrojowe, polega na pobraniu komórek rozrodczych, połączeniu plemnika i komórki jajowej w warunkach laboratoryjnych oraz umieszczeniu ich w organizmie kobiety.

Sztuczne zapłodnienie pobranych od pacjentki komórek jajowych z wykorzystaniem plemników z nasienia partnera lub z nasienia dawcy, a następnie transfer powstałych zarodków do jamy macicy, daje bardzo duże szanse na zajście w ciążę. Za opracowanie tej metody doktor Robert Edwards otrzymał w 2010 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.

Szacuje się, że problem niepłodności może dotyczyć od 10 do nawet 20% wszystkich par (60-80 mln par na całym świecie). WHO zalicza ją do chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia oznacza ona niemożność zajścia w ciążę pomimo regularnego współżycia (4-5 razy w tygodniu) przez ponad rok, bez stosowania antykoncepcji.

Od 25 lipca 1978 roku, zgodnie z szacunkami European Society of Human Reproduction and Embryology, dzięki procedurze zapłodnienia pozaustrojowego urodziło się na całym świecie ponad osiem milionów ludzi.

reklama

Refundacja in vitro dostępna tylko w ramach programów miejskich

Jeszcze kilka lat temu młodzi ludzie, którzy borykali się z niepłodnością, czyli trwającymi co najmniej rok problemami z zajściem w ciążę, mieli możliwość pokrycia kosztów leczenia poprzez zakwalifikowanie się do Programu Leczenia Niepłodności Metodą Zapłodnienia Pozaustrojowego. Z tej rządowej pomocy mogły skorzystać pary, które miały udokumentowane nieskuteczne leczenie niepłodności przez co najmniej rok. Przysługiwały im trzy próby procedury wspomaganego rozrodu.

Dofinansowanie in vitro w ramach programu "Leczenie Niepłodności Metodą Zapłodnienia Pozaustrojowego na lata 2013-2016" było realizowana od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2016 r. Minister zdrowia Konstanty Radziwiłł zadecydował o unieważnieniu kolejnej edycji programu. Postawił na naprotechnologię.

Niemal 18 tysięcy par, które były w trakcie procedury in vitro i korzystały ze wsparcia państwa, za kontynuację leczenia musiało zapłacić z własnej kieszeni.

Tym samym pomimo tego, że niepłodność jest uznawana za chorobę społeczną, a Parlament Europejski uznał, że wszystkie pary mają prawo do jej leczenia, Polska pozostaje jednym z ostatnich europejskich państw, w którym chorzy pozbawieni są możliwości kompleksowego finansowania terapii.

Dzięki programowi refundacji zabiegu wprowadzonemu przez rząd PO-PSL w Polsce urodziły się 22 tysiące dzieci, a z zamrożonych w tym czasie zarodków rodziły się kolejne. Dzięki wprowadzonemu w 2016 roku przez PIS „Programowi kompleksowej ochrony zdrowia prokreacyjnego w Polsce”, pomimo wydanych 30 mln zł, na świat przyszło zaledwie 70 dzieci.

W Polsce społeczne przyzwolenie na in vitro jest wysokie. Jak wynika z badań CBOS, które zostały przeprowadzone w 2015 roku [1]:

  • 76% Polaków akceptuje in vitro dla małżeństw,
  • 62% popiera korzystanie z tej procederu przez pary żyjące w związkach nieformalnych,
  • 44% z nich nie ma nic przeciwko stosowaniu in vitro przez samotne kobiety.

Również wyniki tych samych badań wskazują, że:

  • 42% respondentów uważa, że metoda ta powinna być bezpłatna,
  • 33% opowiada się za jej częściową refundacją,
  • 16%, za tym, aby jej całkowity koszt pokrywały same pary.

Ponieważ z rządowego wsparcia zrezygnowano w 2016 roku, in vitro nie jest refundowane przez NFZ. Na pomoc wielu parom, dla których cena zapłodnienia pozaustrojowego jest nie do dźwignięcia, pospieszyły niektóre samorządy. Oznacza to, że obecnie refundacja in vitro dostępna jest tylko w ramach programów miejskich.

Jakie są koszty in vitro i od czego zależą?

In vitro to skomplikowany proces, który obejmuje kilka etapów. Z każdym z nich wiążą się określone wydatki. To sprawia, że jest drogim przedsięwzięciem.

Procedura obejmuje:

  • kwalifikację,
  • wizyty lekarskie,
  • badania (badania AMH, FSH, badania wirusologiczne, wymazy z dróg rodnych, cytologia, a także posiewy bakteriologiczno-mykologiczne, wymazy z dróg rodnych, badanie piersi czy badanie nasienia w przypadku mężczyzny),
  • stymulację hormonalną pacjentki,
  • pobranie komórek jajowych i nasienia,
  • zapłodnienie pozaustrojowe,
  • transfer jednego lub dwóch zarodków,
  • test ciążowy.
Ile kosztuje in vitro?

Obecnie pary, które chcą skorzystać z in-vitro, muszą w całości pokryć koszty zabiegu. Koszt procedury może wynosić nawet 12 000 zł.

Najbardziej kosztowne elementy procedury to: punkcja jajników, zapłodnienie pozaustrojowe oraz transfer zarodków. Cena za sam zabieg może wynosić około 5500 do 6500 zł.

Koszty in vitro zależą od pakietu, na jaki zdecyduje się para, renomy ośrodka leczenia niepłodności, wielkości miasta czy w którym zabieg ma być wykonany.

reklama

Możliwości dofinansowania in vitro

Obecnie dofinansowanie do in vitro dostępne jest wyłącznie w ramach programów miejskich, a realizowane jest przez różne kliniki leczenia niepłodności.

Pierwszym miastem, w którym można było skorzystać z refundacji in vitro była Częstochowa. Obecnie jest to również Gdańsk, Warszawa i Łódź. Wsparcie dla rodziców starających się oferuje również między innymi Wrocław, Słupsk, Szczecin, Chojnice, Ostrów Wielkopolski, Bydgoszcz czy Kołobrzeg.

Programy samorządowe różnią się między innymi wysokością i zakresem dofinansowania, wymogami formalnymi i medycznymi oraz warunkami realizacji. Refundacja procedury in vitro może obejmować jedną lub kilka prób zapłodnienia.

Wysokość dofinansowania

Refundacja in vitro z programów samorządowych wynosi od 2 000 do 6 000 zł i pokrywa do 80% kosztów leczenia. Najczęściej wynosi do 5 000 zł, jednak pod warunkiem przeprowadzenia co najmniej jednej procedury (pozostałe koszty ponoszą sami pacjenci).

Dopłata zależy od zakresu finansowania programu w danym samorządzie. Co ważne, finansowanie udzielane jest na samą procedurę zapłodnienia in vitro. Wizyty lekarskie i badania diagnostyczne zwykle nie są refundowane.

Refundacja in vitro - kto może skorzystać?

Poszczególne programy mogą różnić się od siebie zarówno wysokością, jak i warunkami dofinansowania, o które można się ubiegać. Najczęściej skorzystać z niego mogą osoby pozostające w związkach małżeńskich oraz partnerskich, mieszkające w mieście, z którego kasy finansowany jest zabieg.

Ponadto, w celu refundacji in vitro konieczne jest:

  • wiek kobiety (21-40 lat). Udział w programie mogą wziąć kobiety do 40. roku życia, które przeszły pomyślnie badania wstępne oraz ich partnerzy, co do których nie ma ograniczeń wiekowych. Decyduje data zgłoszenia się kobiety, czyli pierwszej wizyty.

Jeśli pomiędzy dniem zgłoszenia się do ośrodka realizującego program a dniem kwalifikacji do programu kobieta ukończy 40. rok życia, będzie miała nadal prawo do skorzystania z niego.

  • posiadanie przez kobietę określonego wskaźnika rezerwy jajnikowej,
  • rozliczanie się obojga partnerów w Urzędzie Skarbowym danego miasta (weryfikacja przeprowadzana jest na podstawie ostatniej rozliczonej deklaracji PIT).

reklama

Dofinansowanie in vitro w Polsce 2021 – jak skorzystać?

Aby skorzystać z programu, należy zgłosić się do wybranej kliniki w celu kwalifikacji do projektu. Należy w niej złożyć wymagane informacje o wcześniejszym przeprowadzeniu leczenia niższego rzędu lub wynik diagnostyczny potwierdzający bezpośrednie wskazanie do leczenia metodami rozrodu wspomaganego medycznie. Następnie wymagane jest złożenie wniosku kierującego do programu w Urzędzie Miasta.

O kwalifikacji do programu decydują kwestie formalne i medyczne (określone przez samorząd) oraz kolejność zgłoszeń. Każdy jest ograniczony liczbą wykonywanych procedur w ciągu roku.

 

[1] źródło

Bibliografia

  1. Diagnostyka i leczenie niepłodności — rekomendacje Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów iPołożników (PTGP,Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2018, tom 3
  2. Powrót Króla Ćwieczka: Naprotechnologia zamiast in vitro
  3. Zapłodnienie metodą in vitro - kryteria kwalifikacji

Ocena: z 5. Ocen:

Ten tekst nie ma jeszcze oceny. Dodaj swoją!

Czy ta strona może się przydać komuś z Twoich znajomych? Poleć ją: