reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Czy pomożesz Iwonie nadal być mamą? Zrób, co możesz! Tu nie ma czasu, tu trzeba działać. Zobacz
reklama

Alimenty

mamoośka

Fanka BB :)
Dołączył(a)
5 Październik 2007
Postów
6 506
JAK EGZEKWOWAĆ ALIMENTY

Alimenty dla rodzica wychowującego dziecko może zasądzić sąd lub mogą one być wynikiem tzw. ugody alimentacyjnej. Gdy nie są płacone, najpierw powinniśmy zwrócić się do komornika, który rozpoczyna postępowanie egzekucyjne.
Aby wszcząć egzekucję, trzeba:

  • złożyć wniosek do komornika o wyegzekwowanie alimentów,
  • załączyć do wniosku oryginalny, prawomocny tytuł wykonawczy (wyrok lub ugoda sądowa) zaopatrzony w klauzulę wykonalności,
  • w siedzibie komornika wypełnić wniosek egzekucyjny; trzeba podać w nim dostępne informacje dotyczące dłużnika alimentacyjnego, miejsca jego pobytu, pracy, stanu majątkowego i wszelkie informacje, które mogą pomóc w skutecznej egzekucji
 
reklama
ALIMENTY Z ZAGRANICY

gold_rank_6.gif

A to jest to co znalazlam na ten temat.Dochodzenie i egzekwowanie świadczeń alimentacyjnych może stwarzać spore trudności natury prawnej i praktycznej gdy dłużnik jest obywatelem innego państwa lub ma miejsce zamieszkania ,albo miejsce pobytu poza granicami Polski.Każdy wyrok w sprawie cywilnej/również alimenty/ ma moc wiążącą tylko na terenie państwa ,którego sąd go wydał i nie wywiera skutków prawnych poza jego granicami.
Polska zawarła dwustronne umowy z wieloma krajami/tu są one wymienione/dotyczące obrotu prawnego i pomocy w sprawach cywilnych i rodzinnych.
Największe znaczenie dla dochodzenia i egzekwowania alimentów za granicą mają konwencje wielostronne,których Polska jest stroną: i tu są wymienione
Jeżeli Polska i państwo w którym przebywa dłużnik są jednocześnie stronami kilku konwencji należy wybrać jedną z nich jako podstawe prawną dochodzenia świdczeń alimentacyjnych.Na mocy przepisów prawa polskiego można dochodzić alimentów albo przed sąfdem polskim,albo przed włściwym dla danego kraju.
Dochodzenie przed sądem polskim jest bardziej dogodniejsze,ale wiąże się z koniecznością inicjowania 2 postępowań:
1- przed sądem polskim o zasądzenie alimentów
2.Przed sądem państwa gdzie przebywa dł€żnik o zezwolenie na wykonanie orzeczenia sądu polskiego na terytorium tamtego państwa.
A tak wygląda procedura:
Sąd polski orzeka wysokość alimentów,wtedyz tym wyrokiem należy udać się do Sądu Okręgowego do wydziału Administracyjnego,gdzie trzeba złożyć stosowne dokumenty /tam poinformują jakie/zazwyczaj jest to:
-stosowny wniosek osoby żądającej alimentów
- prawomocny wyrok zasądzający alimenty z klauzurą wykonalności
- skrócony odpis aktu urodzenia dziecka i aktu małżeństwa
--odpis zupełny aktu urodzenia dziecka i jego zdjęcie- jeżeli dziecko jest pozamałżeńskie
-zaświadczenie o dochodach w celu uzyskania zwolnienia z kosztów..Sąd Okręgowy bada prawidłowość złożonego wniosku i dołączonych dokumentów ,zarządza ich tłumaczenie na język danego kraju na koszt Skarbu Państwa i całą dokumentacje przesyła do sądu w kraju gdzie przebywa dłużnik.
Wyrok zostaje wtedy uznany w danym kraju i stwierdzona zostaje jego wykonalność.Oznacza to,wyrok polskiego sądu nabiera takiej samej mocy w państwie dłżunika jak wyroki wydane przez tamtejsze sądy.
Alimenty zzagranicy są możliwe ale dość skomplikowane i czasochłonne.
Jeszcze jedno,jeżeli osoba zobowiązana do płacenia alimentów jest zagranicą i nie ma możliwości stwierdzenia jej miejsca pobytu należy wnieść pozew do sądu o ustalenie kuratora sądowego.Wtedy sprawa o alimenty toczy się bez udziału zobowiązanego - jego reprezentuje kurator.
Mam nadzieje,że zrozumiałyście to co napisałam

A tu link który może was zainteresować
http://ec.europa.eu/civiljustice/homepage/homepage_ec_pl.htm

__________________
 
Ostatnia edycja:
NIEALIMENTACJA

Przestępstwo niealimentacji jest określone w art. 209 kodeksu karnego. Stosowny przepis brzmi: §1.Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby iprzez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.§2.Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu udzielającego odpowiedniego świadczenia rodzinnego albo zaliczki alimentacyjnej.§3.Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenie rodzinne albo zaliczkę alimentacyjną, ściganie odbywa się z urzędu.

Wynika stąd, że do przestępstwa dochodzi wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. dana osoba jest zobowiązana do alimentacji, na mocy ustawy (a więc np. rodzic w stosunku do dziecka) lub orzeczenia sądowego (może być to więc np. dziadek dziecka, który na mocy sądu ma obowiązek płacić alimenty, ale może być to np. ojciec, który mimo, iż z mocy ustawy ma obowiązek alimentacyjny w stosunku do dziecka, to dodatkowo zostały zasądzone alimenty na mocy wyroku sądu i nie wywiązuje się z nich).

2. osoba ta uchyla się od obowiązku, a więc nie płaci alimentów, albo robi to w niewystarczającej wysokości; ważne, że osoba ta nie wykonuje obowiązku w złej wierze, tzn. Posiadając środki finansowe, nie pokrywa kosztów alimentów;

3. osoba zobowiązana do alimentacji uchyla się od swojego obowiązku w sposób uporczywy- w orzecznictwie Sądu Najwyższego mowa o co najmniej 3 miesiącach nie płacenia alimentów;

4. osoba, który jest uprawniona do alimentów jest narażona na to, że nie będzie mogła zaspokoićswoich podstawowych potrzeb życiowych w wyniku tego, że osoba zobowiązana ( a więc np. ojciec małoletniego dziecka) uporczywie uchyla się od płacenia na nią. Podstawowe potrzeby obejmują środki potrzebne do przeżycia, a więc jedzenie, czynsz, podstawowe ubranie, leki.

Dopiero, gdy wszystkie powyższe przesłanki są spełnione można mówić o wystarczających przyczynach do złożenia wniosku o ściganie przestępstwa.

 
JAK I KTO MOŻE WSZCZĄĆ POSTĘPOWANIE DOT> NIEALIMENTACJI


Przestępstwo to ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego, na wniosek organu wypłacającego świadczenia rodzinne, organu pomocy społecznej, w wyjątkowych przypadkach z urzędu. Oznacza to, że ściganie tego przestępstwa nastąpi dopiero na wniosek którejś z ww. osób lub instytucji, a nie automatycznie po powzięciu informacji przez organy ścigania. Z urzędu, czyli bez wniosku osoby uprawnionej czy organu gminy, jest ścigane wtedy, gdy na skutek tego, że dana osoba zobowiązana nie wypełnia swoich obowiązków, odpowiedni organ (gmina) wypłaca osobie uprawnionej zaliczkę alimentacyjną lub świadczenia pieniężne.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa może więc złożyć osoba uprawniona do alimentów ( w przypadku, gdy uprawnione jest dziecko- jego przedstawiciel ustawowy- np. rodzic). Zawiadomienie takie może być złożone ustnie albo pisemnie na Policji lub w prokuraturze. W zawiadomieniu należy wskazać na okoliczności, które uprawdopodabniają, że przestępstwo zostało popełnione, a więc: podstawę zobowiązania alimentacyjnego ( np. wyrok sądu), pokazanie, od jakiego czasu dana osoba nie płaci należności, że ma to charakter uporczywy, a także wykazanie, że na skutek nie płacenia alimentów, osoba do nich zobowiązana nie może pokryć swoich podstawowych potrzeb.

Należy pamiętać, że samo złożenie skazanie osoby zobowiązanej do alimentacji na podstawie powyższych przepisów nie powoduje automatycznie tego, że osoba ta zacznie płacić alimenty.

 
Czy alimenty mogą być ustalone tylko przez sąd?
Nie, orzeczenie alimentów przez sąd jest pewnego rodzaju ostatecznością w sytuacji, gdystrony, tzn. osoba uprawniona do alimentów oraz zobowiązana do ich płacenia nie mogą się między sobą porozumieć lub gdy osoba zobowiązana nie wywiązuje się z obowiązku.
Strony mogą zawrzeć między sobą umowę, na mocy której określą zasady alimentacji (np. ich częstotliwość, wysokość, sposób płatności). Umowa oczywiście nie musi być zawarta w żadnej konkretnej formie, ale dla celów dowodowych i ewentualnego dochodzenia jej egzekwowania przed sądem przydatne jest, aby była spisana i podpisana.
 
Osoby ubiegające się o alimenty niejednokrotnie narażone są na problemy finansowe z powodu długiego postępowania sądowego. Taka sytuacja, dla osoby starającej się o uzyskanie środków utrzymania, jest bardzo niekorzystna. Aby zminimalizować skutki przewlekłości postępowania i uzyskać środki utrzymania już w czasie jego trwania, a nawet jeszcze przed wszczęciem, można ubiegać się o zabezpieczenie roszczenia, które jest formą tymczasowej ochrony udzielanej przez sądy.

W każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny, a więc również w sprawach o alimenty, można żądać udzielenia zabezpieczenia (art. 730 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego). Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda ze stron lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia (art. 7301 § 1 K.p.c.).

W sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty – uprawnionemu jednorazowo albo okresowo – określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Jest to odstępstwo od wyrażonej w art. 731 K.p.c. zasady, że zabezpieczenie roszczeń nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia. W sprawach o alimenty nie wymaga się dla uwzględnienia wniosku o zabezpieczenie, aby wierzyciel uprawdopodobnił, że brak zabezpieczenia pozbawiłby go zaspokojenia.

W długotrwałym procesie alimentacyjnym uzasadnione jest obejmowanie kwotą zabezpieczenia pełnych środków utrzymania osoby uprawnionej, gdyż niweluje się wówczas zjawisko narastania zaległości egzekucyjnych, a dostosowujący się do zarządzeń tymczasowych pozwany ma przewidywalną sytuację procesową.

Według art. 754 K.p.c. sąd może jeszcze przed urodzeniem się dziecka zabezpieczyć przyszłe roszczenia alimentacyjne, związane z ustaleniem ojcostwa, przez zobowiązanie obowiązanego do wyłożenia odpowiedniej sumy na koszty utrzymania matki w okresie porodu oraz na utrzymanie dziecka przez pierwsze trzy miesiące po urodzeniu. W sprawach tych termin do wytoczenia powództwa wynosi trzy miesiące od dnia urodzenia się dziecka. Sąd wydaje postanowienie po przeprowadzeniu rozprawy.

W celu uzyskania zabezpieczenia alimentów należy złożyć stosowny wniosek do sądu, w którym toczy się, albo będzie się toczyć, sprawa w pierwszej instancji (art. 735 K.p.c.). Wniosek o zabezpieczenie roszczeń można złożyć w sądzie, wraz z pozwem, w toku postępowania, jak również przed jego wszczęciem. W przypadku złożenia wniosku o zabezpieczenie roszczeń przed wytoczeniem powództwa sąd ustali termin, w jakim należy złożyć pozew. Jeżeli strona w tym terminie nie wytoczy powództwa, zabezpieczenie upada.

We wniosku o zabezpieczenie należy podać żądaną kwotę zabezpieczenia oraz okoliczności uwiarygodniające istnienie roszczenia alimentacyjnego. W przypadku wniosku o zabezpieczenie rygoryzm dowodowy jest mniejszy niż przy właściwym rozpoznaniu sprawy.

Co do zasady, postanowienie zabezpieczające staje się skuteczne z chwilą wydania lub podpisania postanowienia. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej albo, jeżeli sąd inaczej nie postanowi, zabezpieczenie upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. W razie prawomocnego odrzucenia pozwu zabezpieczenie upada natychmiast.

Zarówno osoba uprawniona jak i zobowiązany mogą w każdym czasie wnosić o uchylenie lub zmianę orzeczenia o zabezpieczeniu, jeśli odpadną podstawy jego ustanowienia.

Należy pamiętać, iż ustalenie wysokości zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego na czas trwania procesu o alimenty nie oznacza, że sąd w wyroku końcowym orzeknie alimenty w takiej samej wysokości jak zabezpieczenie.

O zabezpieczenie powództwa może się również starać osoba, która domaga się uchylenia lub obniżenia alimentów. Taka osoba może żądać zabezpieczenia przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego lub przez zmniejszenie kwoty płaconych alimentów na czas trwania postępowania. Ze względu jednak na szczególną ochronę interesu osoby uprawnionej do alimentacji, zabezpieczenie powództwa o uchylenie lub obniżenie alimentów może mieć miejsce tylko wówczas, gdy powództwo jest uwiarygodnione w wysokim stopniu.
 
JAK DOCHODZIĆ ALIMENTÓW


Zakres obowiązku alimentacyjnego osoby zobowiązanej wobec osoby uprawnionej można ustalić w umowie pozasądowej, np. prywatnej, a także - przy porozumieniu stron - w umowie notarialnej, której można (w sądzie) nadać klauzulę wykonalności i wówczas uzyskać tytuł egzekucyjny. Najczęściej stosowana jest jednak droga postępowania sądowego.
 
JAK USTALA SIĘ WYSOKOŚĆ ALIMENTÓW



Ustawa nie wskazuje wprost jaka ma być wysokość zasądzonych alimentów. Sąd w trakcie trwania postępowania ustala wysokość alimentów w sposób zindywidualizowany. Przy orzekaniu o wysokości świadczenia alimentacyjnego sąd bierze pod uwagę potrzeby osoby uprawnionej do alimentów oraz możliwości zarobkowe i majątkowe osoby zobowiązanej. Jeżeli świadczenie alimentacyjne należne jest dziecku sad bierze pod uwagę również osobiste starania zobowiązanego rodzica jakie ten podejmuje w zakresie utrzymania i wychowania dziecka.
Możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej to nie tylko faktycznie osiągane przez nią dochody, ale także te zarobki i profity, które mogłaby osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności i wykorzystaniu posiadanych sił i kwalifikacji, ale ich nie uzyskuje z przyczyn, które nie zasługują na usprawiedliwienie.
 
reklama
Kiedy powstaje obowiązek alimentacyjny?


Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci powstaje z chwilą urodzenia się dziecka i wygasa, gdy dziecko się usamodzielni. Uzyskanie pełnoletności nie kończy tego obowiązku, gdy dziecko się uczy, bądź nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie (np. z powodu bezrobocia obowiązek alimentacyjny trwa nadal). Obowiązek ten nigdy nie wygaśnie, jeżeli dziecko np. z powodu kalectwa czy choroby psychicznej nie jest w stanie utrzymywać się samodzielnie. Dzieci mają prawo do życia na takim poziomie jak rodzice. Oprócz tego Kodeks rodzinny i opiekuńczy reguluje też obowiązek alimentacyjny:
- między małżonkami, byłymi małżonkami,
- między rodzeństwem,
- innych krewnych wstępnych np. dziadków i zstępnych np. wnuków wobec dziadków, dzieci wobec rodziców.
W wymienionych przypadkach podstawą zobowiązania jest stan niedostatku, tj. niemożności samodzielnego zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb przez osobę uprawnioną do alimentów.
 
Do góry