Jeśli chodzi o poród, to jedno jest pewne - nie uda ci się go uniknąć. Niestety nie można przewidzieć, ile będzie trwał – mogą to być cztery lub … dwadzieścia cztery godziny.

Mówi się, że krótsze porody są bardziej intensywne i męczące, dłuższe zaś są spokojniejsze i pozwalają na chwile wytchnienia. Jedno jest pewne: każdy poród jest inny, a jego intensywność, odbiór i przebieg w dużej mierze zależą od samej kobiety – od jej budowy, nastawienia czy wrażliwości.

Poród można podzielić na 3 okresy:

1. Pierwszy okres porodu przebiega w 3 fazach:

a) faza utajniona, która trwa nawet kilka dni. Kończy się rozwarciem szyjki macicy do 3 centymetrów. Rozwieraniu towarzyszą skurcze, które mogą być słabe i prawie niezauważalne. W tej fazie mogą wystąpić bóle podbrzusza i krzyża, rozstrój żołądka, zmiany emocjonalne (od zmęczenia po pobudzenie) i odejście czopa śluzowego.

b) faza aktywna - szyjka rozwiera się do 10 centymetrów, potęguje się ból podbrzusza i okolicy krzyżowej, zwiększa się ilość krwistej wydzieliny. Podczas tej fazy skurcze przybierają na sile, występują co 3 - 4 minuty i mogą trwać nawet 60 sek. Nadszedł czas wyjazdu do szpitala.

Jak sobie pomóc:

·    Weź prysznic lub poleż w wannie.
·    Oddychaj w trakcie każdego skurczu.
·    Włącz spokojną muzykę.
·    Spaceruj lub wygodnie się połóż.
·    Często siusiaj.
·    Postaraj się pozytywnie nastawić – myśl o tym, że tylko poród dzieli cię od spotkania z maluszkiem. Im bardziej się zbierzesz w sobie, tym szybciej się spotkacie. Wizualizuj tę chwilę, myśl o dziecku, skup się na celu. Choć brzmi to jak banał, naprawdę dodaje odwagi i sił.
·    Poproś partnera o masaż bądź jakiekolwiek inne wsparcie (jednym pomaga głaskanie po głowie, innym silne ramię, jeszcze innym – sama obecność).

c) faza przejściowa - odstępy pomiędzy skurczami są 2-3 minutowe, a ich długość jest prawie taka sama, jak odstęp. Jest to część najbardziej bolesna – oprócz skurczy kobieta odczuwa silny ucisk na odbytnicę i krocze, bóle krzyża, nudności, towarzyszy jej uczucie gorąca bądź dreszcze, jest rozbita i drażliwa.

Jak sobie pomóc:

·    Bądź dzielna, pomyśl, że to już prawie finisz. Jednocześnie nie bój się swojego krzyku.
·    Spróbuj oddychać powoli i regularnie.
·    Proś o pomoc partnera bądź położną.

2. Drugi okres porodu, czyli parcie i urodzenie dziecka. Czas trwania zależy od intensywności skurczów macicy i postępu schodzenia główki w kanale rodnym. Trwa maksymalnie 2 godziny. Skurcze stają się coraz częstsze, dłuższe i bardziej intensywne. Zachowany jest podział na okres skurczu i odpoczynku. Rodząca buja się na emocjonalnej huśtawce, z euforii płynnie przechodzi w rozpacz, od śmiechu w szloch. Towarzyszy jej silne parcie na odbyt i krocze.

Jak sobie pomóc:

·    Przyjmij wygodną pozycję do parcia, oddychaj, współpracuj z położną, przyj!
·    Odpoczywaj między skurczami.
·    Bądź dzielna – im bardziej się postarasz, tym szybciej spotkasz się z maluszkiem!
·    Nie myśl o tym, jak wyglądasz lub jak się zachowujesz. Skup się na tym, że już tylko chwila dzieli cię od upragnionego spotkania z maluchem. Widzisz to? Zaraz w ramionach będziesz trzymała swoje dziecko.

3. Trzeci okres porodu, to jest wydalenia łożyska. Ostatnie parcie i … już! Teraz możesz w spokoju nacieszyć się swoim maluszkiem.