Czy infekcje pochwy wpływają na płodność?

Naturalną barierę ochronną dla  pochwy są  fizjologiczna mikroflora, nieuszkodzony nabłonek i estrogeny. Bakterie Lactobacillus obniżają pH pochwy, co ma na celu powstrzymywac rozwój bakterii beztlenowych.
Jednak na równowagę pH pochwy mają wpływ różne czynniki, np: podniecenie seksualne, krew miesiączkowa, irygacje, antybiotyki czy nasienie.

Niestety kiedy organizm przechodzi trudniejsze chwile, takie jak obniżenie odporności, antybiotykoterapię czy ekscesy hormonalne, dochodzi do jej zaburzenia. Zmiana pH sprawia, że środowisko staje się przyjazne dla grzybów i bakterii.

Na rozwój infekcji ma również wpływ niewłaściwa higiena, stosunki seksualne z osobą zainfekowaną, choroby, ale i obcisła, nieprzewiewna odzież.

Najczęściej spotykane są infekcje grzybicze oraz tzw. bacterial vaginosis, czyli zakażenia bakteryjne.

Grzybicę pochwy, inaczej kandydozę, najczęściej wywołują grzyby Candida albicans - 85% przypadków (które w warunkach fizjologicznych zasiedlają pochwę co piątej zdrowej kobiety, nie dając żadnych objawów). Drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu to częsta infekcja, która dotyka większość kobiet w wieku rozrodczym.

To uciążliwa przypadłość, wywołująca dyskomfort, a nawet ból. Objawami grzybicy pochwy i sromu są:

• świąd,
• bolesność,
• pieczenie,
• obfite i serowate (grudkowate) upławy,
• zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej pochwy,
• podrażnienie i rumień okolic intymnych (można zaobserwować białawy nalot),
• bóle w podbrzuszu.

Zdarza się, że grzybica nawraca, ponieważ pochwa jest idealnym środowiskiem dla rozwoju grzybów. Nie dość, że jest w niej ciepło i wilgotno, to wystarczy, że zostanie zaburzone jej pH, by grzyby zaatakowały.

Nie bez znaczenia w tej sytuacji jest dieta bogata w cukier, stres, siedzący tryb pracy, nieprzewiewna bielizna, niedoleczona poprzednia infekcja, a także kontakty seksualne z partnerem, który ma grzybicę.

Same infekcje drożdżakowe nie powodują niepłodności. Jednak wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy, że nawracające infekcje lub nierównowaga flory bakteryjnej pochwy mogą wpłynąć na zdolność kobiety do zajścia w ciążę.

Infekcja drożdżakowa zmienia konsystencję śluzu szyjki macicy, utrudniając plemnikom dotarcie do macicy.  PH  kobiecej flory pochwy powinno wynosić od 3,8 do 4,5 (bardziej kwaśne) przez większość jej cyklu miesiączkowego, z gwałtownym wzrostem do 7-14 (bardziej zasadowe) w okresie owulacji. Plemniki po prostu nie mogą przetrwać w zbyt kwaśnym środowisku. Dlatego tak ważne jest leczenie infekcji intymnych.

Może się okazac, że źródłem zakażenia jest twój partner. Jesli istnieje takie poejrzenie warto jest przeprowadzanie diagnostyki i ewentualne wykonanie posiewu wymazu z jamy ustnej lub posiewu nasienia. A w razie pozytywnego wyniku przeleczenie was obydwojga.

Bakteryjne zakażenie pochwy (waginoza bakteryjna) najczęściej jest wywołane przez  namnażanie bakterii beztlenowych (Gardnerella vaginalis, Gardneralla mobiluncus i Mycoplasma hominis). Rzadziej jest to rzęsitkowica i zakażenia chlamydiowe.

Bakteryjne zapalenie pochwy jest jedną z najczęstszych przyczyn pojawiania się wydzieliny z pochwy. Diagnozuje się je prawie u 61% kobiet z zakażeniami przenoszonymi drogą płciową.

Sygnałem, że rozwija się stan zapalny spowodowany bakterią są:

• białe/szare jednolite upławy,
• pieczenie podczas oddawania moczu,
• świąd w okolicy sromu i pochwy,
• ból podczas współżycia,
• nieprzyjemny zapach wydzieliny pochwowej (rybi),
• podrażnienie pochwy.

Niektóre zakażenia, np. wywołane przez Chlamydia Trachomatis, przebiegają bezobjawowo. To dlatego należy być pod stałą opieką ginekologa i wykonywać zlecone przez niego badania okresowe (np. cytologia).

• Bakteryjne zapalenie pochwy może zmniejszać płodność na kilka sposobów:
• Nasilenie stanu zapalnego i aktywności układu odpornościowego, stwarza toksyczne środowisko do rozmnażania
• Powoduje uszkodzenie plemników i komórek pochwy
• Zakłóca produkcję zdrowego śluzu szyjkowego podczas owulacji
• Może wywołać niedrożność jajowodów

Wyleczenie bakteryjnego zapalenia pochwy ma szczególne znaczenie nie tylko podczas próby zajścia w ciążę, ponieważ może uszkodzić plemniki i komórki jajowe, ale także podczas samej ciąży.

Chlamydioza występuje najczęściej u aktywnych seksualnie młodych dorosłych. Chlamydią można się zarazić podczas oralnego, pochwowego lub analnego kontaktu seksualnego z zakażonym partnerem.

Objawy Chlamydiozy:

• ropno-śluzowe upławy,
• świąd okolic intymnych,
• ból w podbrzuszu,
• pieczenie w trakcie oddawania moczu,
• ból podczas stosunku
• krwawienie między miesiączkami.

Jaki wpływ ma Chlamydioza  na płodność?

Wiele kobiet zarażonych chlamydią o tym nie wie. Tymczasem choroba, nawet przechodzona bezobjawowo, może powodować komplikacje, między innymi bezpłodność. Im dłużej infekcja nie jest leczona, tym więcej szkód można wyrządzić.

Nieleczona chlamydia może prowadzić do uszkodzenia układu rozrodczego. Według CDC u kobiet zakażenie chlamydiami może rozprzestrzenić się na macicę lub jajowody i spowodować chorobę zapalną miednicy mniejszej oraz uszkodzić jajowody i macicę;  powodować przewlekły ból oraz doprowadzić do bezpłodności.

Jeśli zaobserwowałaś u siebie niepokojące objawy, koniecznie zgłoś się do lekarza, by podjąć leczenie. Zarówno w przypadku zakażeń grzybicznych, jak i bakteryjnych, powinno ono przebiegać pod jego kontrolą.

Niepowikłane zakażenie drożdżakami można leczyć doustnie lub miejscowo. Leczenie miejscowe zazwyczaj powoduje mniej działań niepożądanych, natomiast wiele kobiet preferuje leczenie doustne. Istnieje wiele leków bezreceptowych, które są skuteczne. Jesli chodzi o leczenie doustne, to  najlepszy profil bezpieczeństwa prawdopodobnie ma Flukonazol.

W leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki. Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo,  w przypadku nietolerancji można zastosować tynidazol. Przy nawracającym zapaleniu proponuje się leczenie podtrzymujące.Niektóre badania pokazują, że probiotyki mogą wspomagać odbudowywanie się prawidlowej flory bakteryjne w pochwie.

W leczeniu Chlamydiozy konieczna jest antybiotykoterapia. Ważne jest, aby przyjąć całą przepisaną dawkę, nawet jeśli objawy ustąpią. Jeśli objawy nie znikną w ciągu jednego do dwóch tygodni po zakończeniu przyjmowania antybiotyku, skontaktuj się z lekarzem. Należy powstrzymać się od współżycia seksualnego podczas leczenia infekcji i do siedmiu dni po podaniu pojedynczej dawki antybiotyków lub po zakończeniu siedmiodniowej kuracji antybiotykowej.

Podczas leczenia wyeliminuj wszelkie czynni drażniące, np: płukanki,  produkty zapachowe, itd. Nie można zapomnieć o leczeniu obydwojga partnerów, a także o probiotykach wspierających równowagę flory bakteryjnej, zwłaszcza w przypadku antybiotykoterapii.

Antybiotykoterapia niszczy bakterie, których obecność jest pożądana, co zaburza ochronną równowagę kwasowo-zasadową. Probiotyczne globulki dopochwowe pomagają przywrócić równowagę we florze bakteryjnej pochwy.

Bardzo ważne jest również przestrzeganie zasad właściwej higieny intymnej oraz racjonalnej diety.

Choć infekcje pochwy, nawet te nawracające, nie są bezpośrednim powodem bezpłodności, mogą stać się przyczyną zaburzeń cyklu miesiączkowego, zmniejszać szanse na zajście w ciążę oraz powodować problemy z utrzymaniem ciąży. To dlatego – bezwzględnie – przed zajściem w ciążę należy wyleczyć stan zapalny pochwy.

Nieleczone infekcje mogą być niebezpieczne. Przewlekła infekcja w obrębie pochwy może rozprzestrzenić się na kanał szyjki macicy, jajowody i jajniki, a zaniedbania mogą wywołać tzw. niepłodność jajowodową, która utrudnia albo wręcz uniemożliwia zajście w ciążę.

Bywa, że w wyniku infekcji narządów płciowych dochodzi do zakażeń innych narządów. Np. do najczęstszych powikłań grzybicy pochwy należy zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego.

Jak zapobiegać infekcjom pochwy? O czym pamiętać? Co jest najważniejsze?

• Zrezygnuj z używania zapachowych tamponów i podpasek czy dezodorantów do pochwy.
• Jeśli masz wrażliwą skórę nie używaj perfumowanych produktów do kąpieli, postaw na bezzapachowe płyny i proszki do prania.
• Nie korzystaj z  perfumowanego papieru toaletowego.
• Nie rób irygacji pochwy!  Zaburza to jej naturalną równowagę. Dodatkowo, jeśli masz już infekcję, możesz zrobić sobie krzywdę,
• Do mycia używaj zwykłej wody lub bezzapachowych, przeciwalergicznych środków
•  Pamiętaj o osuszaniu okolic narządów płciowych, bo wilgoć ułatwia rozwój niechcianych bakterii i grzybów.
•  Noś bawełnianą bieliznę
• Zmieniaj tampony i podpaski przynajmniej co 4 godziny. Jeśli korzystasz z kubeczka menstruacyjnego  pamiętaj, żeby go dokładnie myć.
• Uwaga. Niektóre rodzaje żeli nawilżających i środków plemnikobójczych mogą powodować podrażnienia, dlatego jeśli czujesz po użyciu dyskomfort - zmień je na inne .

Czy wiesz, że ginekolodzy zalecają, by nie pozbywać się owłosienia w miejscach intymnych, ponieważ wiąże się to ze wzrostem ryzyka zakażenia? Zalecają złoty środek, czyli golenie łona czy pachwin, ale nie golenie warg sromowych.