Jakie szczepienia przed ciążą?

Pewne choroby zakaźne są właściwie niegroźne dla dzieci, ale dorośli przechodzą je bardzo ciężko. Jeśli dotyczy to mamy w ciąży, istnieje zagrożenia ciąży lub poważnego uszkodzenia płodu. Dlatego warto wiedzieć, jakie szczepienia nleży mieć zrobione przed ciążą.

Jeśli planujesz ciążę, sprawdź swoją książeczkę szczepień

Jeśli planujesz ciążę, sprawdź swoją książeczkę szczepień. Zobacz, przed jakimi chorobami jesteś chroniona. Zdecydowanie zwróć uwagę na szczepienia przeciwko: różyczce, ospie wietrznej i wirusowemu zapaleniu wątroby. To choroby, przez które może dojść do zagrożenia ciąży lub poważnego uszkodzenia płodu.

Przed ciążą upewnij się, że otrzymałaś dwie dawki szczepionek przeciwko:

• odrze,
• śwince,
• różyczce,
• ospie wietrznej,
• wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW typu B),
• krztuścowi (przypominająca dawka szczepionki typu dTap),
• grypie.

Jeśli niektórych z nich brakuje, poinformuj koniecznie swojego lekarza.

Żeby mieć pewność, zbadaj przeciwciała. Czasami przebieg choroby bywa tak łagodny, że niemal niezauważalny. Możemy więc mieć odporność i nawet o tym nie wiedzieć. Kiedy już wiadomo, że trzeba się zaszczepić, to trzeba to zaplanować odpowiednio wcześniej

Jeśli okaże się, że potrzebujesz doszczepienia, zaplanuj je  odpowiednio wcześnie. Na przykład szczepionka przeciw różyczce powinna być wykonana przynajmniej 3 miesiące przed zajściem w ciążę. Szczepienie przeciwko ospie powinnaś zakończyć 6 miesięcy przed planowaną ciążą. 

Jakie szczepienia warto wykonać, zanim zajdziesz w ciążę?

Choroby przed, którymi szczególnie warto uchronić się szczepieniami to:

• różyczka,
• ospa wietrzna, 
• wirusowe zapalenie wątroby - mimo starań pracowników służby zdrowia, istnieje ryzyko zarażania się nim w szpitalu. Dlatego planując ciążę dobrze jest najpierw sprawdzić poziom przeciwciał na te choroby i zaszczepić się.

Uwaga! Tych szczepień nie wolno wykonywać w ciąży i tuż przed ciążą.

Różyczka

Po szczepionce przeciwko różyczce nie wolno zachodzić w ciążę przez co najmniej 3 miesiące. Obecnie w Polsce szczepienie to jest darmowe i obowiązkowe dla dziewczynek w 13 roku życia. Podaje się im jednorazową dawkę, która daje odporność na całe życie.

Ospa wietrzna

Przeciwko ospie wietrznej trzeba przyjąć dwie dawki szczepionki w odstępie od 6 tygodni do 3 miesięcy. Cały cykl szczepień powinien zakończyć się 6 miesięcy przed planowaną ciążą.

WZW

Szczepionkę WZW B można podać nawet w czasie ciąży, gdyż nie zawiera ona żywych drobnoustrojów, a wyłącznie oczyszczony antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B.

Szczepionkę trzeba podać w 3 dawkach w ciągu 6 miesięcy.

Grypa

Jeśli przyszła mama regularnie szczepi się przeciwko grypie, to w ciąży pewnie też będzie się chciała zabezpieczyć, jednak szczepienie to wymaga starannego przemyślenia. Z jednej strony najlepiej jest wziąć szczepionkę jak najbliżej sezonu grypowego (kiedy nowy wirus jest już poznany, a szczepionka w sprzedaży), z drugiej strony, mimo że jest to szczepionka inaktywowana, to nie zaleca się szczepienia w pierwszym trymestrze i należy poczekać aż do jego ukończenia. Jeżeli więc przyszła mama należy do grupy ryzyka (pracuje w dużych zbiorowiskach ludzi, służbie zdrowia, albo jako nauczyciel) powinna starannie i w porozumieniu z lekarzem rozważyć moment przyjęcia szczepionki.

Tężec

Czasem skaleczenie, szczególnie takie głębokie lub zanieczyszczone, może sprzyjać rozwojowi bakterii: tężca.Tężec dostaje się do rany z ziemią, brudem, trzeba więc mieć się na baczności przy wszelkich skaleczeniach powstałych podczas prac w ogródku, na podwórku. Dzieci są szczepione obowiązkowo, więc mają odporność, jednak z wiekiem człowiek ją traci. Dlatego dorosłe osoby powinny co 10 lat powtarzać szczepienie. Jeśli kobieta w ciąży zrani się w sposób, który niesie ryzyko zarażenia tężcem, lekarz może zalecić podanie szczepionki przeciwtężcowej.

Wścieklizna

Podobnie ma się rzecz ze wścieklizną, jeżeli po ukąszeniu nie ma możliwości sprawdzenia czy zwierzę było szczepione, może być konieczne podanie szczepionki. Ze względu na długi okres wylęgania się choroby, organizm nabędzie wcześniej odporność. Są to jednak pewne sytuacje skrajne, a każdy wypadek musi być rozpatrzony indywidualnie przez lekarza.

Joanna Górnisiewicz