reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Czy pomożesz Iwonie nadal być mamą? Zrób, co możesz! Tu nie ma czasu, tu trzeba działać. Zobacz
reklama

5latek boi się ośmieszenia

Dołączył(a)
12 Luty 2020
Postów
1
Dziewczyny pomocy... jak wytłumaczyć 5 latkowi, ze inni nie śmieją się z niego ??? Syn, bardzo wrażliwy, bardzo boi się ośmieszenia, jest to wręcz paraliżujący strach, np nie chce chodzić w odwiedziny do rodziny bo boi się, ze będą sie z niego śmiać, noe chce biegać w przedszkolu bo boi się, ze się przewroci i koledzy będą się z Noego śmiać. Raczej nie przypominam sobie sytuacji, żeby ktoś się z niego śmiał. Będę chodzić z nim do psychologa, ale wizytę mamy dopiero w przyszłym tygodniu. Dla niego, sytuacja w której ktoś się uśmiechnie do niego to już myśli, ze ktoś się śmieje z niego. Macie jakiś pomysł jak to wytłumaczyć ??
 
reklama
Ja też byłam takim dzieckiem :) To chyba brak pewności siebie.. Nie wiem czy to coś złego, może jest introwertykiem? Ale to już lepiej lekarz wyjaśni :) Myślę, że nie ma co panikować, może z czasem zacznie się oswajać..
 
Myślę, że psycholog, to bardzo dobry pomysł. On będzie wiedział co i jak 😉

Może była taka sytuacja np.w przedszkolu lub poza twoją obecnością, którą wywołała u niego lęk przed ośmieszeniem?

Myślę, że warto podnosić poczucie wartości dziecka oraz na własnym przykładzie pokazywać, że każdy czasami może się potknąć, coś strącić czy wylać i to nie koniec świata 😉

Ważne by być z dzieckiem, nazywać i akceptować jego uczucia, nie negować, szukać wspólnych rozwiązań z dzieckiem, jak w danej sytuacji może się poczuć lepiej oraz uczyć komunikowania swoich uczuć rówieśnikom i dorosłym typu: "Nie podoba mi się, że się ze mnie śmiejesz. To nie jest miłe dla mnie", by dać upust emocjom i mieć okazję do zweryfikowania swoich obaw. Tak, bym zrobiła, gdyby moje dziecko miało taki problem 😉

Trzymam kciuki za synka 😉
 
Do góry