Niestety jak sama prywatnie nie pójdziesz do psychiatry/psychologa to nie dostaniesz żadnej pomocy.Lezalam 3 dni po porodzie ,psycholog przyszedł "raz" z pytaniem" jak się czuje?".witki opadają,szczerze-rozmowa z przyjaciółką i osobami na sali więcej mi pomogła niż pożal się "Pani która odwala tylko pańszczyzne ".
Opieka zdrowotna gdzie musiałam dopominać się o coś na sen bo cała "drżalam" z bezsilności i rozpaczy.
Nie wspomnę o leżeniu po łyżeczkowaniu od godziny 9 do godziny 20 ,gdy ktoś w końcu przyszedł po 11 godzinach by zobaczyć czy żyje i poinformować, że nie wyjdę po mam zapalenie (nie licząc Pan z obiadem i kolacją).
Córka urodziła się w worku owodniowym i usłyszałam od lekarza "dajcie czyste wiadro bo w coś trzeba to włożyć "
Czułam się zmieszana z błotem w sumie do dnia dzisiejszego tak się czuje ,mąż przestał ze mną rozmawiać-mam wrażenie, że się celowo unikamy.Naprawdę czuje się do niczego ,a najgorsze są wieczory gdy zasypiam sama w łóżku....
To okropne co przeszłaś i straszne jak jesteśmy traktowane w tym porąbanym kraju.. Pamiętaj, że nie jesteś w cale do niczego, niestety nie mamy wpływu na pewne sprawy, każda z nas zadaje sobie to samo pytanie dlaczego to na mnie trafiło, ciężko pogodzić się z tym, i uwierzyć, że to naprawdę nie była nasza wina.. ale musimy znaleźć tą wiarę w sobie i mieć nadzieje, że będzie jeszcze dobrze, że mamy szanse mieć zdrowe dzieci, i jestem pewna że będziemy szczęśliwe! Mimo, że jak wiecie dopiero czekam na wyniki amniopunkcji niedawno trafiłam na forum dziewczyn po poronieniu lub terminacji. Historie, które tam przeczytałam i wciąż czytam dają mi nadzieje, że musi się udać! Wiele kobiet mierzy się tam nawet z kilkoma poronieniami lub ponownym wykryciem wad, mimo wszystko, jednak w końcu udaje im się urodzić zdrowe dzieci. Wierze, że w moim i Waszym przypadku też tak będzie!
Jutro odbieram dokumenty a potem wiecie.. Dam Wam znać po wszystkim, oby nie było takiej potrzeby ale może którejś przydadzą się informacje. Trzymajcie się!
