błagam o porade

[rikkuluck255]

witam, jestem mama 6-tygodniowego maluszka i jak na razie nie czerpie z tego radości a to za sprawa tego ze moje dziecko ma okropne "kolki". słowo kolki napisałam w cudzyslowiu ponieważ tak twierdzi lekarz jednak ja juz sama nie wiem co to jest. jak wyrzej wspomnialam moj syn ma 6 tygodni. od 2 tyg zycia zacza sie horror: maly wogole w dzien nie spi, raz jest pobudzony i wyglada jakby byl okropnie przestraszony a po chwili wydaje sie okropnie zmeczony i usypia... na 5 min. po tym czasie zaczyna plakac, stekac, prezyc sie i jeczec. gdy go uspokoje znow wyglada na przerazonego by po chwili na 5 min. przysnac i tak na okraglo. dodam ze maly nie ma twardego brzuszka i popiarduje, zaparc tez nie ma bo kupka jest idealna i raczej nie ma problemu z jej zrobieniem. na lekarza nie mam co liczyc poniewaz juz kilku odwiedzilam. diagnozy byly rozne: kolka, przeziebienie, refluks, skok rozwojowy. maly karmiony jest mlekiem modyfikowanym bebilon pepti. kropelki na kolke tez juz stosowalam i praktycznie nic ni pomagaja. zaczelam od biogai po ktorej wymiotowal, pozniej byl delicol (zero reakcji), espumisan(bylo jeszcze gorzej), nastepnie infacol, ktory tez nic nie pomogl a dodatkowo nie smakowal malemu. teraz mam kropeki sab simplex. stosuje je od tygodnia i na poczatku rzeczywiscie maly wydawal sie spokojniejszy, pospal ladnie w dzien, a w nocy to juz poezja budzl sie tylko raz na jedzonko. jednak od wczoraj od rana jest spowrotem to samo tzn: płacz, stekaie, prezenie sie, jeki i zero snu. domowe sposoby przerobilam wszystkie (lacznie z "oduraczaniem"). jeszcze troche i oszaleje. nie wytrzymam fizycznie (jak on nie spi to i ja, a niestety 5-cio minutowe drzemki nie wystarcza) i psychicznie. prosze o jakies rady albo slowa otuchy bo to co malutki wyrabia odbiera mi checi do wszystkiego, nie moge patrzec jak sie meczy bo serce mi peka. bardzo prosze poradzcie cos!!!

 

[anuc-ha]

Najbardziej skuteczna metoda to chyba...przeczekac :-) ...grrrrrr......
jesli to kolki to za miesiac powinno byc juz OK...
Moj pediatra podchodzil sceptycznie do skutecznosci wszelkiego rodzaju kropelek,wiec nie testowalam, moze ktos poleci cos skutecznego,
z metod darmowych ponoc SUSZARKA czyni cuda...
u mnie nie pomagalo NIC
Po prostu pewnego dnia kolki zniknely i zycie stalo sie piekniejsze, lol...

 

[mona0008]

zgadzam sie ze niestety bedziesz musiała przeczekac, bo z tego co piszesz probowałas juz chyba wszystkiego, ja bym jeszcze poleciała jakies kołysanki spokojne no i bujawke ale nie taka z przodu do tyłu , tylko taka na boki drogie sa ale mojej znajomej czyniła cuda bo miała taki sam problem.

 

[Net-ka]

Kochana jakbym czytała siebie. Bylo u nas to samo, padałam an nos z wycieczenia, od zmian mleka po wszelakie kropelki i specyfiki, okłady, masaże. Musisz przeczekać, są dzieci, na które działają domowe sposoby, są dzieci, na które działają kropelki i specyfiki z apteki a są dzieci, które muszą to przetrwać. Wiem, że jest Ci ciężko i na pewno jesteś zmęczona ale niestety, tak to czasami wygląda-macierzyństwo. Ja rwałam włosy z głowy, taka byłam zła, zmęczona i poddenerwowana. Nic nie działało. Jak woziliśmy Młodą autem w styczniu o 23 w nocy to jej pomagało-wchodziliśmy do domu-ryk!
Mieliśmy Pepti, mieliśmy delicol, Mieliśmy Bobotic i espumisan, BioGaie. Mieliśmy GripeWater- z USA, to trochę tam pomogło ale już to była końcówka kolek. U nas do 2go miesiąca z lekkim hakiem -Około miesiąca, bo zaczęło się po 1 miesiącu. I kupki też były ok, pierdziała jak stara a i tak miała kolki... I zjeździłam z nią wszystkich znachorów i lekarzy-POWAGA haah. Teraz się z tego śmieję ale wtedy nie było mi do śmiechu.
Musiałam swoje przeżyć z nią, robiłam ciepłe okłady na brzuch, masowałam, kąpałam....i 100 innych pomysłów. Dużo na brzuszku niech leży, przed każdym karmieniem.

 

[beata26]

tak jak dziewczyny napisały, nie ma środka cud, trzeba przeczekać niestety choć wiem że to bardzo trudne. Z pierwszą córcią mieliśmy identycznie jak Ty, 5 min snu i byle bączek i płacz i znów usypianie przez 20-30 min. Dziecko nauczyło się bujania, kołysania smoczka i rąk. Nie mówiąc o środkach jakie jej wciskalam, które nic a nic nie pomogły. Z drugim dzieckiem też był kłopot, od 2 tyg życia zaczęły się kolki, tak silne że czasem trwają od 17 do nawet 2 w nocy. Maja wtedy jest marudna płaczliwa, chce wciąż na rękach być, co uśnie to każdy bąk ją wybudza więc znów mamy przechlapane Espumisan bobotic sab simplex gripe water delicol itp wynalazki o kant d.. potrzepać. Odstawiłam wszystko i dziecko się lepiej czuje. Do tego obowiązkowo kładzenie na brzuszek przed każdym karmieniem, odbekiwanie po karmieniu, kupiliśmy termofor taki malutki na doz.pl za chyba 23zł i jak wiem że będzie znów ciężka noc to kładę jej na brzuszek i zawijak w rożek. Ciepło i suszarka dziecko bardzo uspokaja. Wcześniej moja pierś działała na nią cudownie, niestety straciłam pokarm i teraz te pare kropli ją wkurza. Musisz przeczekać, bo na szczęście te cholerstwo mija, szkoda tylko że dziecko i rodzice przy tym cierpią.

 

[aureolcia]

u nas działał masaż, ale nie jakieś tam mizianie tylko dosyć mocne uciskanie. Nogi do góry i dawaj ale nam to pokazała pediatra, sama bym w życiu tak nie uciskała bo bym się bała że młodego połamię ;-) no i suszarka ale nie do ogrzewania brzuszka tylko sam dzwięk go uspokajał, przez kilka miesięcy całą noc chodziła bo jak ją wyłączyłam to za 2 minuty młody już nie spał kupiliśmy taką która dmucha zimnym powietrzem żeby sauny nie było ;-) poważnie, suszarka to jak dla mnie super uspokajacz!!!!

 

[rikkuluck255]

u nas działał masaż, ale nie jakieś tam mizianie tylko dosyć mocne uciskanie. Nogi do góry i dawaj ale nam to pokazała pediatra, sama bym w życiu tak nie uciskała bo bym się bała że młodego połamię ;-) no i suszarka ale nie do ogrzewania brzuszka tylko sam dzwięk go uspokajał, przez kilka miesięcy całą noc chodziła bo jak ją wyłączyłam to za 2 minuty młody już nie spał kupiliśmy taką która dmucha zimnym powietrzem żeby sauny nie było ;-) poważnie, suszarka to jak dla mnie super uspokajacz!!!!

ehhh... byla juz i suszarka i odkurzacz nawet okap masaże, lezenie na brzuszku, cieple kompiele, "rowerek", rozne herbatki, kropelki, antykolkowe butelki i smoczki, cieple oklady na brzuszeczek, spiewanie, kolysanie, muzyka relaksacyjna i nic nie dziala ;/ jakis oporny typ, chyba tak jak mama ;P mam nadzieje ze to szybko minie bo paadam nie powiem na co ;/ dlugo tak sie nie da, mozna jakiejs depresji sie nabawic...

 

[Net-ka]

Będzie dobrze, długo będziesz pamiętać o tym ale w końcu zapomnisz będziesz wspominać

 

[mona0008]

A za 3 lata zachce Ci sie następnego dzidziusia :-) zycze duzo cierpliwosci, ja mam blizniaki i starszego synka i sama jestem z nimi od początku bo mąz kierowca tira a rodzinka dalej, i modlilam sie co noc zeby tylko zadne kolki niemiało bo bym sie wykonczyła napewno. Na szczescie niemiały a i zleciało niewiem kiedy i maja juz po 8 miesiecy pozdrawiam

 

[aniaslu]

Pierwsza sprawa to zadbaj o siebie. Przede wszystkim twoje poddenerwowanie i twoje zmęczenie wpływają na dziecko. Są dzieci anioły , które wkraczają w życie ze stoickim spokojem i są maluszki, które dają rodzicom w kość. Mój syn przez pierwsze 6 m-cy życia budził się średnio co 1- 1,5h. Potem mu minęło. Starałam się sypiać razem z nim. Zmęczona byłam okrutnie, zniechęcona i przerażona. Moje macierzyństwo przecież miało wyglądać kompletnie inaczej. najlepsza rada, którą w tym czasie dostałam , to że ta sytuacja minie żeby poczekać, nie szaleć, bo wszystkie moje emocje i te dobre i złe zostaną przetworzone i "oddane" mi przez moje dziecko. Zaczęłam próbować i uczyć się podążać za maluszkiem. Czy zrobiło się cudownie? Nie, ale zdecydowanie spokojniej.

Druga sprawa. Twój synek jest jeszcze malutki, jego układ trawienny dopiero uczy się pracować i musisz mu dać szansę. Czy te wszystkie zmiany leków robisz pod nadzorem lekarza, bo zmienianie 5 razy preparatów w ciągu 2 ostatnich tyg., (a przecież on ma 6 tyg)i życia malucha to chyba zbyt dużo.

Ilość rzeczy, które robisz jest też imponująca , a gdyby na chwilę poprzestać np: na 1 sposobie i przytulaniu. Z opisu wynika, że dostarczasz dziecku tylu bodźców, że jego neurologia może za tym nie nadążać. I robi ci się zamknięte koło. Ty się stresujesz, on się stresuje. Zwolnij:-) I daj wam czas żebyście mogli uczyć się siebie nawzajem.
I może warto znaleźć 1 lekarza i mu zaufać i jego się trzymać, bo słowo daję, ze jak bedziesz miała 5 - to wtedy masz szansę rzeczywiście zwariować:-)
Mój były "upiorny maluszek" ma już 13 lat i przesypia całe noce;-) I to już od wielu lat, więc sama widzisz, że kiedyś ten okropny etap minie Powodzenia