poziomki
mama 00 08 11 13 15
Teoretycznie teraz nie trzeba ale w razie cięcia lepiej jednak:/ A później łatwiej o higienę
Teoretycznie teraz nie trzeba ale w razie cięcia lepiej jednak:/ A później łatwiej o higienę
reklama
Hope
podwójna mama :-)
- Dołączył(a)
- 18 Lipiec 2010
- Postów
- 5 041
Futrzaczek współczuje... to właśnie taki poród, jakiego się zawsze bałam. Moja kuzynka rodziła 32 godziny. Mama 15 godzin. Nic fajnego.
Motylku oj znam ten ból z autopsji... Nie dość, że szwy po nacięciu, to jeszcze odrastające włoski, krwawienie, nawał mleka w drugiej dobie...
Dlatego teraz nikomu nie pozwolę podchodzić z nożyczkami, golę się już tak długo, że skóra przywykła i nie mam dolegliwości, wystarczy nadgolić tą część, gdzie teoretycznie może dojść do nacięcia krocza i ewentualnej cesarki (i tak to miejsce ogolą w razie W a minuty czasem oznaczają życie).
Poziomki masz nową fasolkę, taką z rączkami, ojej... ja jutro cię dogonię...
http://museum.thetech.org/ugenetics/eyeCalc/eyecalculator.html
Motylku oj znam ten ból z autopsji... Nie dość, że szwy po nacięciu, to jeszcze odrastające włoski, krwawienie, nawał mleka w drugiej dobie...
Dlatego teraz nikomu nie pozwolę podchodzić z nożyczkami, golę się już tak długo, że skóra przywykła i nie mam dolegliwości, wystarczy nadgolić tą część, gdzie teoretycznie może dojść do nacięcia krocza i ewentualnej cesarki (i tak to miejsce ogolą w razie W a minuty czasem oznaczają życie).
Poziomki masz nową fasolkę, taką z rączkami, ojej... ja jutro cię dogonię...
http://museum.thetech.org/ugenetics/eyeCalc/eyecalculator.html
Ostatnio edytowane przez moderatora:
_Roszpunka_
szczęśliwa mamusia :)
dla tych co się nie boją krwi i porodu;-)
http://www.youtube.com/watch?v=WCIKCJ1CmeU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ypSd9jawuNw&feature=player_embedded&has_verified=1
i jeszcze to
http://www.youtube.com/watch?v=z8hjh3ezj2Y&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=WCIKCJ1CmeU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ypSd9jawuNw&feature=player_embedded&has_verified=1
i jeszcze to
http://www.youtube.com/watch?v=z8hjh3ezj2Y&feature=related
Ostatnia edycja:
Y
yra245
Gość
mnie mąż golił ostatni raz, i nie na zero, po prostu kupił do zwykłej maszynki elektrycznej wkład i na jeżyka mnie ogolił hahahahaha
_Roszpunka_
szczęśliwa mamusia :)
ViKamciaG, uuuhhhh...
jak ja bym chciała żeby ludzie byli jajorodni
a odmachałaś dzidzi??
;-)marsta
Fanka BB :)
Obaw mam wiele.
Tak się akurat składa że pracuję w ośrodku rehablitacji dla dzieci i napatrzyłam się prze te wszystkie lata na tyle nieszczęść a przy tym na tyle wspaniałach kobiet i mężczyzn również.
Niestety nie da się nie myśleć o tym co widzę wokół siebie. Pozstaje tylko wierzyć, że wszystko będzie OK. A nawet jestem tego pewna.
Tak się akurat składa że pracuję w ośrodku rehablitacji dla dzieci i napatrzyłam się prze te wszystkie lata na tyle nieszczęść a przy tym na tyle wspaniałach kobiet i mężczyzn również.
Niestety nie da się nie myśleć o tym co widzę wokół siebie. Pozstaje tylko wierzyć, że wszystko będzie OK. A nawet jestem tego pewna.
marzena9
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 19 Październik 2005
- Postów
- 2 976
Ja swojego porodu jakoś też najlepiej nie wspominam. Był wywoływany w 38 tc bo miałam przepływy w pępowinie na dolnej granicy normy. stawiłam się rano ogolona i z dobrym nastawieniem. Kazali się przebrać, zrobili lewatywkę (nie byłam przeciwna a poza tym to pomogło rozruszać akcję porodową bo od razu się drobne skurcze pojawiły), podpięli wenflon i kazali czekać... Skurcze sobie były, bólu mniej - jak przy @. Za czas jakiś wpadła położna i postanowiła pomasować mi szyjkę w celu rozruszania akcji bardziej. Zdania co do tego zabiegu są podzielone bo to trochę takie na siłę itd ale mi to pomogło bo nagle rozwarcie o 1 palec większe chociaż ból koszmarny. No i skurcze lepsze były. Potem znowu czekanie, spacerowanie, kucanie. Koło południa odeszły mi wody w wannie - nawet nie poczułam kiedy, i wtedy się zaczęło. Podpięli mi oxytocynę, skurcze były co 3 minuty, bolało - ale jeszcze znośnie. Położna wpadła na masaż jeszcze ze 2 razy. Dobrnęłam do rozwarcia 3,5 palca - podobno najbardziej bolesny moment i powinno być już potem z górki. Skurcze były za jakiś czas co 2 - 2,5 minuty i trwały koło minuty (czyli przerwa bez bólu trwała raptem minutę), miałam ochotę chodzić po ścianach a tu rozwarcie nie powiększało się. Na zmianie była już inna położna i ta nie masowała szyjki. Tamta pewnie znów sprawę by ruszyła o palec do przodu Do 21 miałam już dość bo te 3,5 palca trwało już ze 3 godziny i nic. A jeszcze położna przy badaniu do mnie, że te skurcze to beznadziejne są. W pewnym momencie stwierdziłam ze idę do domu i wrócę jak się prześpię a oni niech sobie rodzą sami. Chwile po 21 mój ginekolog uznał że to chyba bez sensu i może jednak cięcie... Już miałam tak dość że uznałam to jako wybawienie. W sumie rodziłam może ze 12 godzin ale ten brak postępu w pewnym momencie załamał mnie psychicznie i koniec. Psychika przy porodzie jest bardzo ważna, komfort rodzącej, nastawienie. A tamta położna z pierwszej zmiany była przekonana, że ze mną nie będzie problemu, byłam pogodna i pozytywnie nastawiona i wszystko szło dobrze. Do końca jej zmiany najwyraźniej. Potem była w szoku że mi się nie udało i że skończyło się cięciem. Samo cięcie? błyskawiczna akcja, milion pytań anestezjologa, dogolenie mnie na zero, cewnik. dziabnęli mnie w kręgosłup - nie bolało, tylko takie drętwiejące uczucie jak u dentysty i ogromna ulga bo od razu mniej bolały skurcze porodowe no bo ciągle były. Położyli, podpięli aparaturę - czułam się jak na krzyżu bo do jednej ręki podpięli kroplówę a rękę mankietem do stołu (stół to taka wąziutka kozetka z bokami na ręce pod kątem odchodzącymi od łóżka jak rękawy od swetra, ruchomymi), a drugą rękę unieruchomili mankietem do pomiaru ciśnienia i też nie mogłam nią ruszać. Postawili namiot, ponakrywali mnie szmatami, zapytali czy coś czuję - oczywiście w moim odczuciu czułam wszystko, nawet prześcieradło na nogach A tu słyszę że oni zaczynają! Już chciałam protestować że JA CZUJĘ ale chlasnęli mnie po brzuchu tzn rozcięli i nie bolało... Czucie jako takie zostało - jak u dentysty, człowiek czuje że mu grzebią ale to nie boli. Lekarze sobie gadali o pierdołach, moje serducho pikało sobie spokojnie i głośno na całą salę operacyjną, a mnie denerwowała lampa bo mi w gały świeciła. No sielanka. Czułam szarpanie, myślałam nawet że od tego szarpania to mnie z tego stołu zrzucą. Potem rozbolał mnie żołądek - poważnie dostałam kolki. Powiedziałam im a oni że jak tak to muszą mnie uspać ale wtedy nie usłyszę dziecka więc zaprotestowałam ale dali mi coś i tak do kroplówki bo nagle zrobiło mi się super, jakbym nagle była pijana jak bela Powiedziałam na głos, że to super uczucie i że czuję się pijana a mój lekarz wychylił się zza tego parawanu popatrzył na mnie i zapytał "co wyście jej dali?" i śmiał się. Potem pamiętam jak przez mgłę, że się wreszcie urodziło dziecko, dali mi ja do przytulenia do policzka, kazali czytać metkę na rączkę, że to moje dziecko i zaczęli zszywać. A dziecko wynieśli tatusiowi i na badania, mierzenia i takie tam.
Potem było już tylko gorzej bo człowiek musiał się nauczyć od nowa chodzić, sikać i grubsze rzeczy też a jak ma się rozchlastany brzuch to nie jest łatwo. Muszę się znowu nastawić psychicznie na ten cyrk bo na 99 % będę miała znów CC
Do 21 miałam już dość bo te 3,5 palca trwało już ze 3 godziny i nic. A jeszcze położna przy badaniu do mnie, że te skurcze to beznadziejne są. W pewnym momencie stwierdziłam ze idę do domu i wrócę jak się prześpię a oni niech sobie rodzą sami. Chwile po 21 mój ginekolog uznał że to chyba bez sensu i może jednak cięcie... Już miałam tak dość że uznałam to jako wybawienie. W sumie rodziłam może ze 12 godzin ale ten brak postępu w pewnym momencie załamał mnie psychicznie i koniec. Psychika przy porodzie jest bardzo ważna, komfort rodzącej, nastawienie. A tamta położna z pierwszej zmiany była przekonana, że ze mną nie będzie problemu, byłam pogodna i pozytywnie nastawiona i wszystko szło dobrze. Do końca jej zmiany najwyraźniej. Potem była w szoku że mi się nie udało i że skończyło się cięciem. Samo cięcie? błyskawiczna akcja, milion pytań anestezjologa, dogolenie mnie na zero, cewnik. dziabnęli mnie w kręgosłup - nie bolało, tylko takie drętwiejące uczucie jak u dentysty i ogromna ulga bo od razu mniej bolały skurcze porodowe no bo ciągle były. Położyli, podpięli aparaturę - czułam się jak na krzyżu bo do jednej ręki podpięli kroplówę a rękę mankietem do stołu (stół to taka wąziutka kozetka z bokami na ręce pod kątem odchodzącymi od łóżka jak rękawy od swetra, ruchomymi), a drugą rękę unieruchomili mankietem do pomiaru ciśnienia i też nie mogłam nią ruszać. Postawili namiot, ponakrywali mnie szmatami, zapytali czy coś czuję - oczywiście w moim odczuciu czułam wszystko, nawet prześcieradło na nogach A tu słyszę że oni zaczynają! Już chciałam protestować że JA CZUJĘ ale chlasnęli mnie po brzuchu tzn rozcięli i nie bolało... Czucie jako takie zostało - jak u dentysty, człowiek czuje że mu grzebią ale to nie boli. Lekarze sobie gadali o pierdołach, moje serducho pikało sobie spokojnie i głośno na całą salę operacyjną, a mnie denerwowała lampa bo mi w gały świeciła. No sielanka. Czułam szarpanie, myślałam nawet że od tego szarpania to mnie z tego stołu zrzucą. Potem rozbolał mnie żołądek - poważnie dostałam kolki. Powiedziałam im a oni że jak tak to muszą mnie uspać ale wtedy nie usłyszę dziecka więc zaprotestowałam ale dali mi coś i tak do kroplówki bo nagle zrobiło mi się super, jakbym nagle była pijana jak bela Powiedziałam na głos, że to super uczucie i że czuję się pijana a mój lekarz wychylił się zza tego parawanu popatrzył na mnie i zapytał "co wyście jej dali?" i śmiał się. Potem pamiętam jak przez mgłę, że się wreszcie urodziło dziecko, dali mi ja do przytulenia do policzka, kazali czytać metkę na rączkę, że to moje dziecko i zaczęli zszywać. A dziecko wynieśli tatusiowi i na badania, mierzenia i takie tam. Potem było już tylko gorzej bo człowiek musiał się nauczyć od nowa chodzić, sikać i grubsze rzeczy też a jak ma się rozchlastany brzuch to nie jest łatwo. Muszę się znowu nastawić psychicznie na ten cyrk bo na 99 % będę miała znów CC
poziomki
mama 00 08 11 13 15
Myślę że nie za wcześnie na poruszenie takiego tematu
Ze szkoły rodzenia skorzystała moja mama ja jakoś nie dotarłam ,ale z jaj relacji wynika że przydatna jest tak na prawde pierworódkom i tatusiom
Co do porodów rodzinnych to jestem jak najbardziej za oczywiście bez przymusu i nie koniecznie z mężem
Miałam okazje rodzić i tak i tak bo przy pierwszym nie mogło nikogo być ponieważ poród był wysokiego ryzyka:-(
Za drugim razem byłam z mężem i bardzo mi to pomogło
Ze szkoły rodzenia skorzystała moja mama ja jakoś nie dotarłam ,ale z jaj relacji wynika że przydatna jest tak na prawde pierworódkom i tatusiom
Co do porodów rodzinnych to jestem jak najbardziej za oczywiście bez przymusu i nie koniecznie z mężem
Miałam okazje rodzić i tak i tak bo przy pierwszym nie mogło nikogo być ponieważ poród był wysokiego ryzyka:-(
Za drugim razem byłam z mężem i bardzo mi to pomogło
reklama
