Ciąża i poród w Irlandii
Każda kobieta w Irlandii posiadająca status rezydenta ma prawo do bezpłatnej opieki publicznej w czasie ciąży. Wariant bezpłatny obejmuje wizyty u lekarza w czasie ciąży, szkołę rodzenia, poród – i opiekę nad mamą i dzieckiem bezpośrednio po porodzie. Przyjrzyjmy się więc bliżej, jak wygląda opieka okołoporodowa w Irlandii.
Weryfikacja
Jeśli kobieta oczekująca dziecka pozostaje w kraju przez okres krótszy niż pół roku, lokalny oddział HSE (Health Service Executive) będzie najprawdopodobniej chciał zweryfikować jej zamiary co do dalszego pozostawania na terenie Irlandii. Jeśli ciąża jest w zbyt zaawansowanym stadium a decyzja urzędu będzie się przeciągać, furtką awaryjną jest załatwienie statusu Category II letter, uprawniającego do ograniczonych świadczeń (które jednak w zupełności wystarczą podczas ciąży).
Rachunek na zero
Do katalogu darmowych świadczeń (poza opieką w czasie ciąży i porodem) należą również szczepionki dla dziecka i sprawdzenie stanu zdrowia obojga w parę tygodni po narodzinach.
Tu jednak uwaga – w przypadku kobiety niepracującej, nie będącej w związku małżeńskim, po porodzie wystawiany jest niestety rachunek za usługi medyczne(może wynosić on nawet kilka tysięcy euro). Jeśli jednak to mąż deklaruje utrzymywanie żony, konieczne jest jedynie przedstawienie przez niego dokumentu p60. Jest to świadectwo płacy, czyli dowód na opłacenie podatku oraz obciążeń na świadczenia socjalne.
Dostępne są także odpłatne opcje opieki prywatnej i półprywatnej. Na te można się jednak zdecydować w sytuacji, gdy zarabiamy nieco więcej – wówczas warto wykupić dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne w jednym z lokalnych towarzystw ubezpieczeniowych. Istnieje także możliwość skorzystania z opieki kliniki położnych – Community Midwives Clinic – co umożliwia poród w domu. Jest to jednak opcja mniej pewna, szczególnie przy bardziej skomplikowanych porodach, a przecież nigdy nie wiadomo (odpukać), co może się wydarzyć.
Lekarz czy szpital
Za pierwszą wizytę trzeba z reguły zapłacić (koszt to około 50 euro). Lekarz pierwszego kontaktu (General Practitioner) powinien wypełnić w jej trakcie formularz, który później, wysłany do Health Board (funduszu zdrowia), zapewnia Ci bezpłatny program opieki zdrowotnej dla kobiet w ciąży – czyli darmowe wizyty. Masz też przed sobą dylemat – możesz zdecydować, że wszystkie wizyty w czasie ciąży będą miały miejsce w szpitalu, w którym będziesz rodzić albo podzielić je między szpital a Twojego lekarza. Jeśli budzi on Twoje zaufanie, lepiej zdecydować się na tę drugą ewentualność – zwłaszcza, że oszczędzi Ci ona czasu i kłopotów z ustalaniem terminów wizyt.
Regularne wizyty i nagłe wypadki
Wizyta u ginekologa – położnika ma miejsce zazwyczaj około 10-12 tygodnia ciąży. W czasie pierwszej wizyty zostaną przeprowadzone podstawowe badania, a lekarz będzie zachęcał do karmienia piersią (co jest elementem kampanii promującej ten sposób karmienia), wyznaczy także oczywiście termin następnego spotkania.
Jeśli jednak stan Twojego zdrowia wyda Ci się niepokojący, zawsze możesz zgłosić się wcześniej do szpitala do ER (Emergency Room).
Co ważne, w czasie rezerwacji wizyty powinna istnieć możliwość poproszenia o tłumacza, którego koszt w pełni pokrywa irlandzka służba zdrowia. Co również powinno ucieszyć wszystkie przyszłe mamy – szpitale prowadzą darmowe szkoły rodzenia, choć tu też (a na pewno poza większymi miastami) należy nastawić się na język angielski. Zajęcia trwające około dwa miesiące przygotowują do porodu, oswajają ze środowiskiem szpitalnym, uczą ćwiczeń dla kobiet w ciąży, przybliżają masaże i sposoby oddychania łagodzące sam poród, są także okazją na zapoznanie obojga partnerów z tym, czego mogą się spodziewać w dniu narodzin.
Szczegółowy przebieg wizyty
Na początek czeka Cię ważenie i mierzenie oraz pomiar ciśnienia krwi. Następnie – seria standardowych pytań (lub, co brzmi nieco przyjemniej – wywiad). Będziesz w nim pytana o historię chorób w swojej rodzinie. Po tym wstępie nadejdzie czas na zestaw badań – USG, oddanie próbek moczu i krwi (zbadana zostanie grupa krwi, obecność wirusa HIV, żółtaczki typu B, różyczki i ospy.
Birth Plan
Mniej więcej w połowie ciąży kobieta powinna zaplanować poród – pomocą służą w tym lekarz i położna, a efektem wspólnych wysiłków jest birth plan, czyli szczegółowy plan wyznaczający drogę, jaką będziecie zmierzać do narodzin. Jest to świetna okazja do przedstawienia swoich sugestii, oczekiwań i wymagań.
Narodziny
Wybierając się do szpitala, pamiętaj o niezbędnych przedmiotach, czyli bieliźnie, szlafroku, mydle, szamponie i innych artykułach pierwszej potrzeby. Pamiętaj też o dziecku – dla niego przygotuj pieluchy, body, śpioszki, krem dla niemowląt, ręcznik i co tylko uważasz za konieczne. W Irlandii do normy należą porody rodzinne, więc bez problemu może asystować przy nim osoba towarzysząca i wcale nie musi to być ktoś z najbliższej rodziny. Podczas porodu masz do dyspozycji kilka sposobów na poradzenie sobie z bólem. Należą do nich: techniki oddechowe pomagające kontrolować ból, petydyna – zastrzyk z syntetycznej morfiny (syntetyczny lek przeciwbólowy o działaniu narkotycznym, dlatego z reguły nie bywa stosowany długotrwale; ostatnio osławiony w związku ze śmiercią uzależnionego od niego Michaela Jacksona), gaz rozweselający oraz epidural, znieczulenie zewnątrzoponowe (forma znieczulenia regionalnego z grupy blokad centralnych). Noworodek po porodzie za zgodą rodziców otrzyma witaminę K w zastrzyku, która jest mu potrzebna ze względu na jej rolę w procesie krzepliwości krwi. Warto jednak podkreślić, że witamina K, a szczególnie K2, w przyszłości bardzo przyda się dorastającemu dziecku, ponieważ nie tylko zabezpiecza układ krwionośny, ale wspiera również budowę mocnych kości. Później pozostaje już tylko spędzić kilka (do pięciu) dni na oddziale położniczym, po czym, po otrzymaniu wszelkich potrzebnych informacji (w tym zademonstrowaniu Ci jak kąpać malucha i zmieniać mu pieluchy) można opuścić szpital. Tymczasem dziecko dostanie wszystkie rutynowe szczepionki, poza tą na żółtaczkę typu B, a Ty zostaniesz poproszona o wykonanie testu na fenyloketonurię.
Urlop macierzyński
Każda mama ma prawo do 26 tygodni płatnej opieki nad dzieckiem. Jeśli chce, może również skorzystać z dodatkowych 16 tygodni niepłatnych. Koniecznym jest jednak wzięcie urlopu macierzyńskiego (maternity leave) co najmniej dwa tygodnie przed oczekiwanym terminem porodu, a także minimum cztery tygodnie po porodzie. Podczas tego urlopu jest się traktowanym tak, jakby się było zatrudnionym – dlatego wszelkie urlopy są kumulowane i możliwe do wykorzystania później. Jeśli chodzi o dochody, to pracodawca nie ma obowiązku dawania wypłaty, a pieniądze zapewnia Ci państwo – jest to tak zwany Maternity Benefit. W tym wypadku trzeba jednak spełnić konkretne wymagania – przed pierwszym dniem urlopu macierzyńskiego należy mieć co najmniej 39 tygodni opłaconych składek PRSI (w ostatnich 12 miesiącach). W celu otrzymania MB powinno się wypełnić podanie na sześć tygodni przed planowanym urlopem i poprzeć je zaświadczeniem ze strony pracodawcy, tzw. leave certificate.
Maternity leave czyli macierzyński raz jeszcze
Kobiecie w ciąży przysługuje urlop macierzyński, czyli Maternity Leave. Przed przejściem na urlop macierzyński musisz powiadomić o tym pracodawcę i nie później niż cztery tygodnie przed planowanym urlopem załączyć zaświadczenie lekarskie o ciąży (medical certificate confirming the pregnancy). Kiedy zamierzasz przejść na urlop szybciej niż dwa tygodnie przed porodem, potrzebujesz uzasadnienia w postaci Medical certification. Aby otrzymać Maternity Benefit musisz: pozostawać w stosunku pracy i na 6 tygodni przed planowanym urlopem złożyć podanie, a także mieć opłacone co najmniej 39 składek PRSI w ostatnich 12 miesiącach lub w przedostatnim pełnym roku podatkowym, w którym zacznie się wypłata świadczenia, lub co najmniej 26 tygodni opłaconego PRSI w Relevant Year (pełny rok podatkowy na dwa lata przed ubieganiem się o świadczenie) i co najmniej 26 tygodni opłaconego PRSI w roku poprzedzającym Relevant Year. Co ważne, składki na ZUS odprowadzane w Polsce wliczają się do ilości składek PRSI w Irlandii, i jeśli ich ilość jest wystarczająca, wtedy konieczne jest posiadanie tylko jednej opłaconej jednostki PRSI.
Health and Safety Benefit
Jeśli Twoja praca zagraża zdrowiu Twojemu i dziecka, możesz ubiegać się o Heath and Safety Benefit. Trzeba jednak spełnić konkretne warunki: co najmniej 13 tygodni opłacanego PRSI w ostatnich 12 miesiącach bezpośrednio przed wyznaczonym terminem porodu lub 52 opłacone tygodnie od momentu podjęcia pierwszej pracy i co najmniej 39 tygodni w tzw. Relevant Year lub 26 tygodni opłaconego PRSI w Relevant Year i 26 tygodni opłaconego PRSI w roku poprzedzającym Relevant Year. Wówczas możesz otrzymać Health and Safety Benefit aż do dnia, w którym uprawniona jesteś do otrzymania Maternity Benefit. Tymczasem, kiedy warunki pracy zagrażają zdrowiu Twojemu i dziecka, możesz też iść na zwolnienie – tak zwane Illness Benefit. W tym przypadku jednak należy udowodnić, że istnieją inne przeciwwskazania niż ciąża (na przykład komplikacje z nią związane), które powstrzymują cię od wykonywania pracy. Aby otrzymać Illness Benefit, należy mieć opłacone 39 PRSI w ciągu ostatnich 12 miesięcy.
Jak jeszcze możesz sobie pomóc
Poza wspomnianymi powyżej istnieje także wiele innych ulg, o które możesz się ubiegać w Irlandii. Należą do nich między innymi: Rent relief, Home Carer’s Tax Child Benefit, Medical card, Family Income Supplement i wiele innych. Nawet jeśli nie pracujesz, warto wyrobić sobie numer PPS (Personal Public Service Number). Dzięki temu po narodzinach dziecka będziesz mogła otrzymywać Child Benefit i Early Childhood Supplement, które są przyznawane niezależnie od tego, czy w ogóle kiedykolwiek podjęło się jakąś pracę na terenie Irlandii.
źródło: Ciąża i poród w Irlandii - Ciążowy.pl
Bardzo mnie to NIE satysfakcjonuje, więc wybieramy się sami mniej więcej w mikołajki na scan, no i planujemy koło 30tc usg 4D ;-) Ale do tego jeszcze daleeeko... Ja mam wizytę we środę u GP, zobaczymy co powie izrobi, jak mu obwieszczę radosną nowinę ;-)
