Po poronieniu nie radziłam sobie płakałam ...miałam koszmary w nocy ...słabo spałam zasypiałam dopiero po kilku nocach nie przespanych ....płakałam o wszystko i bez powodu ...nie miałam siły psychicznej podnieść się z łózka...długo nie mogłam się uspokoić ....nie miałam siły rozmawiać ....stosunek płciowy przyprawiał mnie o ból psychiczny....teraz gdy mineło już 3 miesiące mogę śmiało powiedzieć że już lepiej ...mniej płacze....funkcjonuje dla mojego synka ...ale problem pojawia się inny ...bardzo pragne pomimo młodego wieku mieć 2 dziecko ....nie ma chwili żebym o tym nie myślała czy mówiła .....
reklama
JestemMamą
Aktywna w BB
- Dołączył(a)
- 3 Styczeń 2019
- Postów
- 98
Nie jestem psychologiem, nie byłam nigdy w podobnej sytuacji, ale według mnie nie masz żadnej obsesji, To całkowicie normalne, doświadczyłaś dużej straty, kobiety są bardzo wrażliwe, młode matki szczególnie. Zawsze najlepszym lekarstwem na wszystko jest czas, nie musisz się zmuszać do niczego, a to, ze pragniesz drugiego dziecka jest całkowicie normalne. Udaj się na konsultacje do lekarza, opowiedz mu o zaistniałej sytuacji i jeśli tylko nadejdzie odpowiednia pora zacznijcie starać się o dzidziusia. Trzymam kciuki bardzo mocno i kibicuje Wam!
