Dwujęzyczność

[boska.ka]

Hej!
Mam dwóch synków (2 lata i 6 miesięcy).
Jestem z wykształcenia germanistką i bardzo bym chciała, żeby chłopcy poznali ten język od małego, żeby w przyszłości mieć łatwiej w jego nauce.
Od jakiegoś czasu (jak juz muszę) to puszczam starszemu bajki w języku niemieckim lub angielskim. Udało mi się też kupić kilka książeczek po niemiecku.
Znacie może jakieś strony lub konta na fb lub insta gdzie można zamówić takie książki w do rej cenie? Sprawdzałam na amazon.de,ale cena za książeczki i przesyłkę jest spora...

Czy wy też wprowadzacie już obce języki?

 

[Magdusia88]

Polecam kanał mama lama na YouTube.

Jest naukowo udowodnione że bajki w żaden sposób nie wpływają na rozwój mowy dziecka.

Mów do dzieci tylko po niemiecku, a mąż tylko po polsku. Wyrosną wam dwujęzyczne dzieci [emoji3526]

 

[olka11135]

Najlepiej tak jak pisze Magdusia88 mówić do dziecka w dwóch językach, wtedy uczy się samo.
Dla przykładu mam koleżankę, której dzieci mówią płynnie w 3 językach: polskim bo tak mówi do nich mama, włoskim bo tak mówi do nich tata i greckim bo tam mieszkają i chodzą do szkoły. Bardzo fajna opcja

 

[boska.ka]

Polecam kanał mama lama na YouTube.

Jest naukowo udowodnione że bajki w żaden sposób nie wpływają na rozwój mowy dziecka.

Mów do dzieci tylko po niemiecku, a mąż tylko po polsku. Wyrosną wam dwujęzyczne dzieci [emoji3526]

No właśnie tutaj się nie zgodzę, że bajki nie mają żadnego wpływu. Ok, może nie na mowę, ale mają wpływ na pewno na fonetykę.
Mam koleżankę, która oglądała w dzieciństwie TYLKO niemieckie bajki i skubana ma taką piękną wymowę! Tutaj chodzi o osłuchanie się z prawdziwą wymową (z prawdziwym akcentem i mową potoczną)

 

[Magdusia88]

No właśnie tutaj się nie zgodzę, że bajki nie mają żadnego wpływu. Ok, może nie na mowę, ale mają wpływ na pewno na fonetykę.
Mam koleżankę, która oglądała w dzieciństwie TYLKO niemieckie bajki i skubana ma taką piękną wymowę! Tutaj chodzi o osłuchanie się z prawdziwą wymową (z prawdziwym akcentem i mową potoczną)

Badania temu przeczą, warto poczytać, telewizja nawet powoduje, że dzieci później mówią. Oczywiście nie wszystkie, ale w jakimś tam procencie na pewno, to jest udowodnione naukowo.
Dziecko uczy się dobrej fonetyki nawet jeśli rodzice mówią z akcentem, albo gramatycznie niepoprawnie. To jest po prostu fenomenalne [emoji3526]
Polecam jeszcze raz mamę lamę, one tam wszystko szczegółowo tłumaczą [emoji3526]

 

[Madame JS]

Cześć! Fajny plan :-) Ja pracuję z dziećmi dwujęzycznymi, ale zazwyczaj jedno z rodziców jest "nativem" albo urodziły się już za granicą. A, no i w moim wypadku chodzi o ich polski, który mimo obecności języka w domu zawsze jest mocno zdominowany przez język lokalny. Najlepszy sposób to rodzic mówiący tylko i wyłącznie w swoim/jednym języku do dziecka, a jeżeli mamy ambicje na pełną dwujęzyczność, powinno to być co najmniej 30% językowej ekspozycji.

 

[Madame JS]

Najlepiej tak jak pisze Magdusia88 mówić do dziecka w dwóch językach, wtedy uczy się samo.
Dla przykładu mam koleżankę, której dzieci mówią płynnie w 3 językach: polskim bo tak mówi do nich mama, włoskim bo tak mówi do nich tata i greckim bo tam mieszkają i chodzą do szkoły. Bardzo fajna opcja

Gratulacje dla rodziny Twojej koleżanki, bo nie jest to łatwe zadanie :-) Też mam wśród swoich podopiecznych kilkoro takich wielojęzycznych fenomenów, i absolutnie mnie to fascynuje:-) Nawet przeprowadzałam na nich różne testy i badania, by zrozumieć, jak funkcjonują językowo... I rzeczywiście kluczem jest najprostsze rozwiązanie: mówić do dziecka konsekwentnie w swoim języku. Ale najczęściej łatwiej to powiedzieć niż zrobić... Polscy rodzice często się zniechęcają, gdy dzieci rozumieją, ale nie odpowiadają po polsku, i z czasem nie mają cierpliwości... bo potrzeba jej naprawdę w sporej dawce.
Tak sobie myślę, czy jeśli nam się uda być rodzicami, to czy podołamy temu zadaniu. Jako nauczycielka mam na pewno przeambitnioną wizję Ale prawdą jest, że mój mąż marzy o takiej dwujęzycznej rodzinie... co mnie bardzo wzrusza ;-)

 

[olka11135]

Gratulacje dla rodziny Twojej koleżanki, bo nie jest to łatwe zadanie :-) Też mam wśród swoich podopiecznych kilkoro takich wielojęzycznych fenomenów, i absolutnie mnie to fascynuje:-) Nawet przeprowadzałam na nich różne testy i badania, by zrozumieć, jak funkcjonują językowo... I rzeczywiście kluczem jest najprostsze rozwiązanie: mówić do dziecka konsekwentnie w swoim języku. Ale najczęściej łatwiej to powiedzieć niż zrobić... Polscy rodzice często się zniechęcają, gdy dzieci rozumieją, ale nie odpowiadają po polsku, i z czasem nie mają cierpliwości... bo potrzeba jej naprawdę w sporej dawce.
Tak sobie myślę, czy jeśli nam się uda być rodzicami, to czy podołamy temu zadaniu. Jako nauczycielka mam na pewno przeambitnioną wizję Ale prawdą jest, że mój mąż marzy o takiej dwujęzycznej rodzinie... co mnie bardzo wzrusza ;-)

Tutaj to jakby był trochę mus - mama co prawda mówi w języku włoskim, ale tata w polskim już nie no i oczywiście dziadkowie też nie, przeprowadzka do Grecji to też był trochę hardcore bo po prostu dzieci nie miały wyboru i musiały iść do normalnej szkoły tam. Także czasem może warto wrzucić dziecko na głęboką wodę.

Ja jestem niestety z tych leniwych, mówię do dzieci po polsku, mąż też - no ale że chodzą do szkoły w której jest tylko angielski to oni często odpowiadają ... po angielsku także z leniwym rodzicem też się da jeżeli kontakt z językiem jest w innym miejscu

 

[Madame JS]

Tutaj to jakby był trochę mus - mama co prawda mówi w języku włoskim, ale tata w polskim już nie no i oczywiście dziadkowie też nie, przeprowadzka do Grecji to też był trochę hardcore bo po prostu dzieci nie miały wyboru i musiały iść do normalnej szkoły tam. Także czasem może warto wrzucić dziecko na głęboką wodę.

Ja jestem niestety z tych leniwych, mówię do dzieci po polsku, mąż też - no ale że chodzą do szkoły w której jest tylko angielski to oni często odpowiadają ... po angielsku także z leniwym rodzicem też się da jeżeli kontakt z językiem jest w innym miejscu

No właśnie tu jest podobnie - oboje rodzice często znają język mężczyzny, ale on nie zna polskiego. I dlatego polski zarzucają. A babcia... jakoś zawsze przejdzie. Pozostają dzieciom potem "pączek", "mleczko", "herbatka", "kluski" ...
Tu pracuję właśnie często z dziećmi, które przyjeżdżają z PL i też muszą nauczyć się FR rzutem na głęboką wodę. A polski jest trochę dla podtrzymania więzów... i by potem wrócić do Polski.
Nie mów, że jesteś leniwa ;-), toż przecież każdego rodzica, który mówi do dziecka w swoim języku byśmy tak nie nazwali, to byłaby paranoja DD
W kwestii rodziców miałam raczej na myśli polski na obczyźnie, bo bez rodzica/rodziny trudno go utrzymać. Kilka godzin ze mną w szkole, w morzu innego języka, nie wystarczy;-)

 

[boska.ka]

Tak, już je mam
Jakoś nie mogę się przemóc, żeby mówić do nich po niemiecku.
A co myślicie nad tym, żeby mówić po polsku i od razu to samo zdanie tłumaczyć na język obcy?