"ludzie marzą o Aniołach ja trzymałam jednego w ramionach"

[Margomari]

ja właśnie mam podobne odczucia i zastanawiam się czy jest to też związane z czasem... czy z czasem zapragnę jeszcze tak bardzo jak kiedys...

ja też się nad tym zastanawiam.. co prawda Ala nie była planowana ale baaaaaaaaaaaardzo chciana...

 

[sylwetka74]

Dziewczynki każda ciąża po stracie to jest 9 miesięcy strachu, ale popatrzcie na nasze forumowe Dziewczyny. Iza, Iwonka, Dominika, Kasia już się cieszą maleństwami. Ewask i Bishopka niedługo się rozpakują. I wszystkie powiedzą Wam, ze mimo tego strachu było warto. Przyjdzie czas, kiedy same poczujecie, że to właśnie ten moment...

 

[Monila]

Witam


Bibi piekny sen , a moze widziałas tez mojego Karolka ??


Hania wychodz juz , czekamy na Ciebie :-)

wczoraj wieczorem złapałam mega doła :-( ale wyplakałam sie i zasnełam jak dziecko ...


Karolku syneczku(*)
Aniołeczki(*)

 

[kindzi02]

Tak, Sylwetka ma rację, to się da przejść, a poza tym są techniki radzenia sobie z lękami, które naprawdę pomagają... można je stosować nie tylko w ciąży ale w ogóle..

 

[Bishopka]

Dziewczynki, do takiej decyzji trzeba dojrzeć i każda z Was dojrzeje w odpowiednim czasie. Ja wiedziałam, że będę chciała dziecko od razu, mój mąż już nie chciał. Czekaliśmy 11 m-cy i zaszłam za pierwszym razem.Pamiętajcie, że ból będzie już do końca życia, zawsze będzie brakowało części naszej rodziny, ale musimy wierzyć, że spotkamy się z naszymi dziećmi. Skoro zostałysmy na tym świecie, to chyba po coś ?Mamy tu jeszcze coś do zrobienia, dajcie sobie tylko trochę czasu. A, i nie zastanawiajcie się przypadkiem nad tym co ludzie powiedzą, bo wiem, że duzo osób się tym kieruje, a to jest Wasze zycie....

 

[Bibiana]

Dziewczyny strach zawsze będzie....ja boję się, że gdy urodzę to znów moje dzieci umrą...nikt mi nie da gwarancji, ze nic sie nie stanie, ze nie trafię z nimi do szpitala i ze ponownie lekarze popełnią bląd....ale nie mozna zwariować i trzeba dać szanse naszym kolejnym dzidziusiom...musimy dać im sznse na życie...a gdy już pojawi się maluszek w brzuszku zwariujecie z miłości....ale strach nadal pozostanie....

Monilka co się działo??? Mam nadzieje, że nie przeze mnie? że napisałam o dzidziach? mam takie wyrzuty sumienia pisząc coś o ciąży...
Mam nadzieje, że znów mi się nasza Banda przyśni i wtedy wywołam ich wszystkich aby stanęli w rządku i się przedstawiali

 

[kaja2010]

Kasiuchna ja od razu po trzech miesiącach zaczęłam staranka, ale tak na luzie, bo do końca gotowa na kolejną ciąże nie byłam. No i los chciał, że się udało od razu, czego się w ogóle nie spodziewałam. Nie muszę mówić chyba z czym się to wiązało, oczywiście ciągły strach i lęk, ale było warto. Fifi nie zastąpił mi Julki, tęsknie za nią ciągle tak samo i myśle o niej każdego dnia, ale w końcu choć troszkę poczułam się szczęśliwa.
Co do Boga to mnie ta tragedia do niego zbliżyła. Po śmierci tak na prawdę zaczęłam z nim codziennie rozmawiać, modlić się i chodzić do kościoła co niedzielę. Nie miałam na Niego focha, bo wiem, że to nie była jego wina. Zabrał ją do siebie i nie pozwolił cierpieć i za to jestem mu wdzięczna.

 

[Margomari]

Boże jak ja tęsknię za moją córeczką..

 

[Bibiana]

Margomari przytulam....

Elomelo, Marka, a Wy to gzie się podziewacie???

 

[nati87]

Dziewczyny, z Panem Bogiem jest tak jak w tym opowiadaniu. Choć ciężko nam to poczuć i zrozumieć, On niósł i niesie nas na rękach razem z naszym cierpieniem. Tylko przy nim to cierpienie ma sens... Trzeba zawierzyć. By pojąć to wszystko potrzeba czasu, każda w swoim tempie musi to "przetrawić". Pamiętam jak dziś, kiedy podczas cesarki gdy wyciągali i ratowali Piotrusia łzy leciały mi strumieniami a ja tylko powtarzałam "Jezu, ufam Tobie". Powierzyłam Mu swoje dziecko, a On zaopiekował się Nim najlepiej jak potrafił, najpiękniej. Jak w tej chwili postrzegacie Niebo, życie wieczne??? Jak możemy wątpić w istnienie Raju, przeciez tam już są nasze Dzieci. To daje mi wiarę i nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Już bez smutku i bez łez...