Dziewczyny pomocy, już nie wiem co robić!
Mój synek za kilka dni kończy 7 miesięcy.
Prawie miesiąc temu zaczął mi się dziwnie napinać. Najpierw myślałam, że powróciły problemy z kupą i to jakieś zaparcia - podkurczone nóżki, stękanie, grymas bólu na twarzy , popłakiwanie. Potem pomyślałam, że może to padaczka, trzy razy zdarzyło się, że wywrócił przy tym oczami. Poszliśmy do lekarza, dostaliśmy pilne skierowanie do neurologa. Umówiłam się w międzyczasie prywatnie, ale wyszło tak, że na NFZ ktoś odwołał wizytę i wskoczyliśmy na jego miejsce. Dodam, że obydwie panie neurolog cieszą się świetną renomą. Pierwsza powiedziała, że to onanizm niemowlęcy i synek ogólnie jest bardzo spięty ( od urodzenia jest mega nerwowy, jak coś mu nie pasuje, to bardzo głośno i intensywnie to manifestuje, ale Iza tym jest uśmiechnięty i wesoły, a raczej był…) , i że dzieci takie jak on powinny być stale rehabilitowane, codziennie. Stwierdziła u niego asymetrię.
Druga lekarka powiedziała, że to co robi to
faktycznie onanizm, ale instrumentalny, bo dziecko nie radzi sobie ze stresem i że nie wolno go zapisywac na żadne ćwiczenia, bo będzie tylko gorzej, że jest bardzo reaktywny na wszelkie bodźce i ten onanizm to jego sposób na rozładowanie napięcia, bo ja jestem zestresowana i on to
czuje. Obie kazały odwracać jego uwagę, gdy to robi. Jest coraz gorzej! Nie można go na chwile zostawić samego na macie, napina się cały czas i przy tym płacze i bardzo się denerwuje. Czasem mu nie przerywam tego napinania tylko obserwuje, wtedy gdy przestanie to robić wybucha płaczem. To mu nie daje żadnej satysfakcji! Wręcz odwrotnie - dopki nie zacznie tego robić, to jest spokojny i zadowolony, a gdy sie tylko napnie to od razu inne dziecko. Bardzo się martwię, według mnie on cierpi, coś go boli
Albo swędzi. U naszej pediatry byliśmy już dwa razy, mówi, ze przejdzie. A dziecko biedne się wykończy i my razem z nim. Jest to bardzo ciężkie do zniesienia. Czasem nawet nie da się odwrócić jego uwagi. Badałam mu mocz, nic nie wyszło. Planuję udać się do urologa dziecięcego, może w środku coś ma nie tak jak trzeba? W tym tygodniu zbierzemy także kał na pasożyty. Bez pieluszki się nie napina, gdy jest już bardzo źle, to ściągamy mu pieluchę i wykładamy mate podkładami. Wtedy jest lepiej, ale i tak na brzuszku cAsem płacze. Od urodzenia nie lubił na nim leżeć, odkąd sam umie się przewracać, to mu się spodobało i sam się czasem tak układa. Przerobiłyśmy już pieluchy różnych firm, w tym bambusowe, testowałam tez pantsy- na próżno. Synek jest bardzo długi, ale szczupły. Ma bardzo dużo pieluchy miedzy nogami. Może to jest problem? Nie wiem co jeszcse mogę zbadać, czuję, że dziecko cierpi
