Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Ja powiedziałam synkowi 2.5 roku, jest cuuuuudowny pod tm względem i bardzo mnie zaskakuje... Przytula brzuch i mówi "cześć, jestem Twoim bratem!", ostatnio jak mnie coś bolało to podszedł i mówi "dzidziusiu nie wierć się bo mamusię to bardzo boli".
Ja mojego biorę czasami na ręce a On "Pan doktor mówił... Proszę nie nosić Gabrysia"
[emoji1787][emoji1787][emoji1787]Ja byłam takim dzieckiem
Jak miałam z 3-4 lata powiedziałam rodzicom, że dla mnie rodzeństwo to będzie największa życiowa tragedia, że nie lubię dzieci i jak się jakieś pojawi to się wyprowadzę do babci, więc będą mieć tylko jedno i tak.
Więc skoro już je mają to chyba nie warto [emoji14] [emoji14] [emoji14] Taka dedukcja
Pamiętam, że dla mnie od zawsze było jasne, że rodzeństwo to ograniczenia, że małe dziecko w domu równa się potrzeba ciszy i spokoju i że wpłynie to na moje zabawy z koleżankami (takie domowe), rodzicami (nie są dostępni oboje na np. wycieczki rowerowe), w mojej głowie rodzeństwo oznaczało same minusy.
Jestem w efekcie jedynaczką i nigdy przenigdy nie chciałam mieć rodzeństwa - od kiedy zaczęłam jako tako kumać do teraz praktycznie, nigdy w życiu nie żałowałam, że jestem "sama".
No i jak po tych 10ciu latach go oceniasz? Ja mam czteroletni wózek (też średnia półka - bebetto luca), już teraz z wyglądu mi się nie specjalnie podoba, ale był wygodny i funkcjonalny, więc teraz go też wykorzystam..
Ja mojej w sumie też powiedziałam też ma 2.5 ale nie kuma
