Planowanie nastoletniej ciąży

[Mertyn]

Hej dziewczyny. Obecnie mam skończone 17 lat a mój partner 24, od kilku tygodni myślę nad dzieckiem. Czuję się już w pełni gotowa, mam doświadczenie z dziecmi. Zawsze miałam wrażenie, że jestem bardziej dojrzała niż moi rówieśnicy. Nie czuję także że stracę młodość ponieważ jestem bardzo spokojna, nie chodzę na imprezy, alkoholu nie cierpię. Co o tym sądzicie? Jak powiedzieć o tym partnerowi? Mam wrażenie że on nie jest gotowy na dziecko. Czy są tu jakieś nastoletnie mamy które chciałyby opowiedzieć o swoich doświadczeniach?

 

[dzwoneczek8811]

Miałam 16 lat jak urodziłam córkę, teraz mam 32. Skończyłam studia, mam dobra prace, meza i jestem w 3 ciazy. Rodzice mi bardzo duzo pomagali, gdyby nie och pomoc nie dałabym rady. I dlatego powiem nie dla ciazy w tak młodym wieku. Bo nawet mimo ich pomocy było mi ciezko. Z jej ojcem byłam kilka lat, to nie tak, ze mnie zapłodnił i zostawił. Cieszę sie, ze mam córkę ale gdybym mogła cofnąć czas nie zdecydowalabym sie na dziecko w tak młodym wieku nigdy! I nie mowie tu tylko o 16 latach ale rownież i 18 czy 19. Kolejna córkę urodziłam w wieku 28 lat i był to dla mnie idealny moment. Miałam mieszkanie, stała prace, mogłam sobie pozwolic na to zeby kupic dziecku to co mi sie podoba, a nie wyłącznie to co dziecko potrzebuje. Jak byłam w ciazy moje koleżanki imprezowały, ja tego w tym momencie nie potrzebował ale jak odchowalam córkę do wieku ok 10 lat zaczelam dopiero czuc co to znaczy wyjsc gdzies na imprezę i sie odstresować. Jak patrze teraz na moja 16letnia córkę to sie cieszę, ze nie musi przechodzić tego co przechodziłam ja w jej wieku

 

[Chichuni]

Dziewczyny, ale tak na zdrowy rozsądek. Znacie przypadki, gdzie nastolatki zachodzą w ciążę z wyboru? Czy są to wpadki?
Nie oszukujmy się. To zwykłe wpadki jak dla mnie i niestety, ale wtedy trzeba już wziąć za to wszystko odpowiedzialność. Mam ogromny szacunek do tych dziewczyn, które dały radę i wzięły na siebie ciężar odpowiedzialności.
Drugie pytanie, zastanawia mnie, co powiesz, kiedy Twoja córka w wieku 17 lat przyjdzie i Ci powie, że chce w tym wieku zajść w ciążę. Nie sądzę, że w jakikolwiek sposób poprze ktorakolwiek mama ten pomysł. Znając trudy macierzyństwa i wielu wyrzeczeń.
Ja osobiście dla swoich dzieci chcę tego, żeby skorzystały z pełni życia na tyle ile to możliwe, zanim zdecydują się na macierzyństwo. Absolutnie nie mówię, że mają czekać do 30. Ale niech przynajmniej zainwestują w siebie. Staną się niezależne, żeby nigdy nie doszło do sytuacji, że będą zależne od innego człowieka.

 

[mamaelaela]

[emoji2358][emoji2358][emoji2358]
Dziecko drogie, przestajesz być partnerem do rozmowy w momencie, w którym nonszalancko stwierdzasz, że ktoś kto po szkole średniej nie zaczyna pracy jest oosba niezaradna. Naprawde. Te magiczne przypadki, o których piszesz, które znam i mam w swoim otoczeniu też ja, to na zewnątrz właśnie takie 20-25 latki super zaradne życiowo, które przypadkiem stały się już rodzicami i super sobie radzą. Oczywiscie jak poznajesz szczegóły to okazuje się, że albo utrzymują ich jednak rodzice, kupując sprzęty do mieszkania (za wynajem którego często też rodzice placa, bo oczywiście chcą a nie musza ), meble i tego typu sprawy, albo rodzic/ktoś z bliskiej rodziny ma własną dzialalnosc i oczywiście zatrudnia tych jakże zaradnych życiowo młodych ludzi...
No bo proszę Cie, nastolatka bez studiów i z małym dzieckiem perspektywy ma raczej marne na prawdziwym rynku pracy. Zwlaszcza jeśli chce być niezależna i sama zająć się dzieckiem i kontynuować edukację.
Wiec tak, jeśli już wczesna ciąża się zdazy to na pewno można dać sobie radę i nie musi to oznaczać końca świata. Natomiast decydowanie się na to z własnej woli i jeszcze argumentowanie tego faktem, że 35-40 letnia matka będzie wyglądać jak babcia na wywiadowce świadczy o tym, ze z dojrzałością jest różnie.

Jej, jesteś serio taka dojrzała nazywając mnie dzieckiem [emoji3064][emoji1] ... Nigdzie nie napisałam, że osoba która nie ma własnego dochodu po szkole średniej jest niezaradna życiowo, rozumiem że niektórzy nie mogą lub nie potrafią połączyć np studiów i pracy, ale pisanie że do 25 roku życia rzadko kto ma własny dochód to gruba przesada...
No widzisz, piszesz że rodzice pomagają takim młodym mamom, a powiedz mi szczerze, czy takim po 30 to już nie pomagają??? Co to wgl za argument? Mam koleżankę, po 30, której teściowa gotuje obiadki i spłaca kredyt. Wyobraź sobie że nam nikt mebli ani sprzętów nie kupuje, ba, nawet gotuję sama[emoji846] Więc daruj sobie zaglądanie do portfela młodym mamom z własnego otoczenia, bo czuję jakąś zazdrość. Wolę urodzić dziecko teraz, a jeśli będę miała problemy z zajściem mieć czas czekać i nie być zmuszona do stosowania różnych agresywnych dla organizmu terapii i zabiegów bo zegar biologiczny tyka...

 

[mamaelaela]

A ja chcę żeby moje dziecko było szczęśliwe [emoji6] czy tak ciężko pojąć, że dla jednego szczęściem będą imprezy, życie towarzyskie, a dla drugiego człowieka wcześnie rozpoczęte życie rodzinne? Że z mężem i dzieckiem przy boku ktoś może czuć się bardziej spełniony i realizować się bardziej niż żyjąc bez nich? Niech każdy ma możliwość przeżycia życia po swojemu [emoji6]

Dziewczyny, ale tak na zdrowy rozsądek. Znacie przypadki, gdzie nastolatki zachodzą w ciążę z wyboru? Czy są to wpadki?
Nie oszukujmy się. To zwykłe wpadki jak dla mnie i niestety, ale wtedy trzeba już wziąć za to wszystko odpowiedzialność. Mam ogromny szacunek do tych dziewczyn, które dały radę i wzięły na siebie ciężar odpowiedzialności.
Drugie pytanie, zastanawia mnie, co powiesz, kiedy Twoja córka w wieku 17 lat przyjdzie i Ci powie, że chce w tym wieku zajść w ciążę. Nie sądzę, że w jakikolwiek sposób poprze ktorakolwiek mama ten pomysł. Znając trudy macierzyństwa i wielu wyrzeczeń.
Ja osobiście dla swoich dzieci chcę tego, żeby skorzystały z pełni życia na tyle ile to możliwe, zanim zdecydują się na macierzyństwo. Absolutnie nie mówię, że mają czekać do 30. Ale niech przynajmniej zainwestują w siebie. Staną się niezależne, żeby nigdy nie doszło do sytuacji, że będą zależne od innego człowieka.

 

[Klaudia2800]

Hej dziewczyny. Obecnie mam skończone 17 lat a mój partner 24, od kilku tygodni myślę nad dzieckiem. Czuję się już w pełni gotowa, mam doświadczenie z dziecmi. Zawsze miałam wrażenie, że jestem bardziej dojrzała niż moi rówieśnicy. Nie czuję także że stracę młodość ponieważ jestem bardzo spokojna, nie chodzę na imprezy, alkoholu nie cierpię. Co o tym sądzicie? Jak powiedzieć o tym partnerowi? Mam wrażenie że on nie jest gotowy na dziecko. Czy są tu jakieś nastoletnie mamy które chciałyby opowiedzieć o swoich doświadczeniach?

Urodzilam synka w wieku 16lat. Namowil mnie na dziecko chlopak. Nie imprezowalam bo to nie w moim stylu, nie pilam bo nie przepadam za alko, nie palilam nie cpalam mialam malo znajomych. Ta historia ma dluga historie i nie za wesola ale powiem Ci jedno. NIE ZALUJE. Szkole skonczylam zaocznie, chlopak (ojciec dziecka ) okazal sie totalnym gowniarzem nieodpowoedzialnym. Mam szczęśliwego i co najważniejsze zdrowego synka, ale teraz (mam 23lata) czasami brakuje mi tych wolnych chwil, tego ze nie mialam okazji sie wyszalec, tego ze nie robie w zyciu co chcialam. Ty sama chcesz a Twoj facet nie za bardzo. To ze lubisz dzieci i masz doświadczenie to jedbo a wychowywac kochac i opiekowac sie swoim to drugie. Radze sie pozadnie zastanowic i przemyśleć wszystko razem z partnerem