Poważne rozmowy

[SIABA]

Naja miło mi że bierzesz moją stronę aczkolwiek ja swojego posta traktuję jak żartobliwy prztyczek i jak już wcześniej pisałam moim celem nie było zrobienie żadnej z zainteresowanych przykrości czy krzywdy. Kindzia jak byś dobrze przeczytała mój post to wiedziałabyś że nie odnoszę się tylko do tego wątku a generalnie do postów Liriel i Agnexx, chyba że chcesz mi zabronić z korzystania rónież z innych wątków a może całkiem z Babyboom

 

[naja]

Siaba, ja po prostu nie lubie, kiedy ktos uderza w ton 'jak ci sie nie podoba to zabieraj zabawki i idz do innej piaskownicy'

 

[Agnexx]

Siaba, ja właśnie humorystycznie odebrałam Twoją wypowiedź i chcę, abys wiedziała, że w żaden sposób mnie nie dotknęłaś. A nawet zwróciłaś uwagę na to, że mam tyle na forum nie pisać... ;D ;D ;D

 

[KINDZIA100]

ehhh wy chyba same nie wiecie czego chcecie .............
interpretujecie moj list jak chcecie,ale to wasza sprawa :-[
milego dnia

 

[Gosiex]

I właśnie w tym miejscu wyszła cała babska natura ;D ;D ;D

 

[minozka]

he jkobietki, mi chodziło o poważne rozmowy z naszymi mężczyznami!!! a tu się zrobiło poważnie z innego powodu

Przeczytałam wasze wypowiedzi i tak sobie myslę... przeciez jestem tylko człoiekiem, kobietą która równiez ma prawo mieć lepsze lub gorsze dni. I nie chcę miec męża który przychodzi do domu, zje obiad, pobawi się przez 10 min. z dzieckiem idzie spać/grać na kompie (dowolne skreślić). Nie chcę mieć na głowie wszystkiego: opieki nad dzićmi, sprzątania, gotowania, prania, prasowania, myśleniu jak związac koniec z końcem, za co opłacić rachunki etc.
to że chcę porozmawiać to dla mnie rzecz naturalna, bo nie bede się pytac trzylatki o rzeczy które dotycza tylko mnie i mojego męża.

I wiecie co zrobiłam... zbuntowałam sie!
Sprzątam raz na kilka dni, obiad robię dzieciom, wyprać i owszem..ale uprasować, tylko to co jest potrzebne (sterta czeka... nie wiem na kogo)
I doczekałam się na słowa: musimy porozmawiać! było to pare dni temu... do tej pory czekam... ciekawe czy sie doczekam i na ile starczy mi cierpliwości.

 

[Agnexx]

minozka, u mnie ten sposób działa. Jak nie sprzątam przez tydzień i nie ma czystych szklanek, to mój mąż od razu pyta, co się dzieje ;D Wtedy zaczynam wylewac swoje zastrzeżenia do niego i sprawa załatwiona....... co prawda w połowie, bo i tak wszystko muszę robić sama, ale przynajmniej mąż zdaje sobie sprawę, ile mam codziennie do zrobienia. :

 

[Liriel]

Dobra dziewczyny, koniec narzekania. Popatrzyłam ostatnio trochę krytyczniej na siebie (i nie ukrywam, że post SIABY w dużej mierze się do tego przyczynił). Kurde...nasi mężowie zapie****ają w pracy przez osiem godzin, wracają zmęczeni do domu, a my siedzimy w nim cały dzień i jeszcze narzekamy, że mąż po robocie nie chce nam pomóc w tym czy w tamtym. Facetom należy się jednak wyrozumiałość i sprawiedliwość. Przecież wiadomo, że po powrocie z pracy nie będzie im sie chciało gotować, sprzątać, zmywać, odkurzać i Bóg wie czego jeszcze robić. Inna sprawa, że mogliby nas też docenić od czasu do czasu, pochwalić za porządek, czy dobry obiad. W każdym razie podjęłam postanowienie, że zanim zacznę narzekać na męża ugryzę się w język (bądź palce w przypadku odpowiedzi na forum) i zastanowie się, czy moje pretensje są słuszne.

Dzięki SIABA!!!!

 

[SIABA]

miło mi bardzo

 

[minozka]

Liriel... ale jak kobieta wraca z pracy, to po obiedzie nie kładzie się odpocząć, tylko zapierdziela dalej tym razem w domu.


Nie mam nic przeciwko temu, by mój mąż zdrzemnął się po pracy czy pograł na kompie, czy co tam tylko sobie chce, POD JEDNYM WARUNKIEM: wszystko z umiarem,
Ja też mam prawo odpocząć sobie (w sposób który mi odpowiada) jak on wróci, tylko dlaczego nigdy tak się nie dzieje? Bo nie mam na to czasu!