chyba sie przyda:
Normy
Składniki krwi Noworodek Niemowle Małe dziecko Dziecko szkolne Hemoglobina g/dl 19-22 11-16 13-14 13-15 Erytrocyty mmol/l 5-6 4-5 4-4,5 4-5 Retikulocyty 40-60 5-10 5-10 5-10 Hematokryt % obj. 49-56 35-47 36-37 39-40 Średnia obj. erytrocytu 86 76 74 74 Średnie stężenie hemoglobiny w erytrocytach g/dl 38 26-33 25-27 27-28 Leukocyty 15-30 8-12 8-10 7-9 Eozynofile % 2-4 2-5 2-5 2-5 Wielojądrzaste % 50-70 20-40 40-50 50-60 Monocyty % 3-12 5-15 4-8 4-8 Limfocyty % 25-35 50-70 40-50 30-40 Trombocyty 100-150 250-400 250-400 250-400
Hemoglobina (oznaczana również: Hb lub HGB) - czerwony barwnik krwi, białko zawarte w erytrocytach, którego funkcją jest przenoszenie tlenu - przyłączanie go w płucach i uwalnianie w tkankach. mutacje genu hemoglobiny prowadzą do chorób dziedzicznych: anemii sierpowatej, talasemii lub rzadkich chorób zwanych hemoglobinopatiami.
Struktura cząsteczki hemoglobiny
Cząsteczka hemoglobiny jest tetramerem złożonym z dwu podjednostek (białek) alfa i dwu podjednostek beta. Podjednostki nie są związane kowalencyjnie. Kazda podjednostka zawiera, jako grupę prostetyczną (niebiałkową), cząsteczkę hemu. Cząsteczka hemu zawiera położony centralnie atom żelaza umożliwiający jej wiązanie cząsteczek tlenu. Jedna cząsteczka hemoglobiny może przyłączyć cztery cząsteczki tlenu. Hem nadaje białku (i krwi) czerwony kolor.
Erytrocyt (gr. erythros czerwony, kytos komórka), inne nazwy: krwinka czerwona, czerwone ciałko krwi, to jeden z podstawowych morfotycznych składników krwi. Głównym zadaniem erytrocytów jest przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla, co jest możliwe dzięki obecności w nim czerwonego barwnika hemoglobiny, który ma zdolność do nietrwałego wiązania tlenu i przechodzenia w oksyhemoglobinę. U niektórych płazów ogoniastych oraz u wszystkich ssaków, w przeciwieństwie do pozostałych kręgowców dojrzałe erytrocyty są komórkami bezjądrzastymi. U ssaków w końcowym okresie różnicowania się erytrocytów zanikają w nich również inne organelle, tj. mitochondria, uklad Golgiego, centriole.
Retikulocyty - podobnie jak erttrocyty glównym ich zadaniem jest transport tlenu w krwi
Leukocyt - inaczej krwinka biała, to komórkowy składnik krwi. Leukocyty są stosunkowo duże, niemal bezbarwne i mniej liczne od erytrocytów. Ich zadaniem jest ochrona organizmu przed patogenami takimi jak wirusy i bakterie.
Eozynofile (granulocyty kwasochłonne) - rodzaj krwinek stanowią 3% wszystkich leukocytów . Podstawową funkcją tych krwinek jest jest niszczenie obcych białek (na przykład białek alergennych), są także intensywnie wytwarzane w okresie zakaźnych chorób bakteryjnych i wirusowych.
Monocyty stanowią 5-8% wszystkich leukocytów. Dojrzałe monocyty nazywa się makrofagami. Monocyty mają zdolnośc wydostawania sie poza światło naczyń układa krążenia, szybkiego ruchu pełzakowatego. Są to komórki żerne, które oczyszczją krew ze skrawków obumarłych tkanek orza bakterii (żyją około 4 dni).
Limfocytami nazywamy komórki układu odpornościowego zdolne do swoistego rozpoznawania antygenów. Pierwotnie, zanim poznano funcję tych komórek, mianem limfocytów oznaczano wszystkie okrągłe komórki, zawierające duże jądro i wąski rąbek cytoplazmy. Barwniki stosowane do barwienia preparatów krwi powodują jasnoniebieskie zabarwienie cytoplazmy limfocytów niepobudzonych i ciemnoniebieskie u limfocytów pobudzonych. Limfocyty dzielimy na limfocyty B i limfocyty T, często też zalicza się do nich komórki NK, głównie ze względu na morfologię i sposób uśmiercania zakażonych komórek podobny do limfocytów T. Nie mniej jedank, komórki NK nie potrafią swoiście rozpoznawać antygenów, zatem nazywając je limfocytami trzeba pamiętać, że tego określenia używamy w kontekście historycznym, a nie ścisłym. Istnieje też subpopulacja limfocytów T wykazujących pewne cechy wspólne z komórkami NK, które określnae są mianem limfocytów NKT.
