Wychowanie, radzenie sobie z dwójką

[maks_olo]

Moi chłopcy są już duzi i mogłoby się wydawać, że jest lżej, ale pojawiły się inne problemy...
Po pierwsze - wychowuje ich sama, więc spełniam rolę mamy i taty (Mąż zabiera ich czasami na weekend).
Po drugie - pracuję zawodowo w najgorszych możliwych godzinach -10-18, więc wieczny brak czasu... Choć od przyszłego roku planuję zmienić pracę.
Po trzecie - Młodszy ma podejrzenie zespołu Aspergera.
Po czwarte - tylko starszy chodzi do przedszkola, bo dla Młodszego nie ma miejsca.
Mogłabym tak długo jeszcze wymieniać, ale prawda jest taka, że jest też wiele więcej radości, kiedy starszy syn zaśpiewa mi piosenkę, Mlodszy zatańczy, kiedy obaj okazują uczucia i wiedza juz co one naprawdę znaczą....:-)

 

[vibovit87]

Co do wychowywania,to u nas najgorszy był pierwszy rok,kiedy Zuzia się urodziła a Karolek miał ledwo rok.Był strasznie zazdrosny,bił mnie,gryzł-przeszło mu po 2-3 tygodniach,jak zobaczył że mamusia nie tylko Zuzią się zajmuję ale też nim.
Teraz jak jedno ma ponad rok i starszy 2 lata jest ok,bardzo się kochają,choć zaczynają się przepychanki o zabawki.
Starszy Karolek u nas jest spokojny ale Zuzia to mały diabełek Teraz obydwoje chodzą więc na spacerach jest mi coraz trudniej,ale cóż przetrwam ten etap fascynacji chodzeniem i będzie dobrze

 

[olena119]

zgadzam się najcięższy jest pierwszy rok. u nas teraz starszy ma 3 latka a młodszy 2 latka. jest dobrze. ładnie się wspólnie bawią. mają swój świat.

 

[Lebara84]

kasuję

 

[izabela 1982]

Ja czekam kiedy u nas bedzie lepiej tzn teraz młodszy Jaś ma 6 miesięcy a Gabrys 2 latka i czesto cieżko sprostać potrzebom takim maluchom. Jaś chce być noszony przy mamie a starszak chce tez mieć mamę do zabawy przytulania