Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Hej mój tak robi w sklepach, jak chce kinder niespodzianke albo jak zauwazy jakąś zabawke nowa.Hej, mój we wrześniu będzie miał 2 lata. Największym problemem póki co jest wymuszanie krzykiem i histerie
U mnie córka 16 mies.i już dokazuje i wymusza. Co robicie z takim właśnie wymuszaniem płaczem I krzykiem? Odwracacie uwagę czy po prostu brak reakcji?Hej, mój we wrześniu będzie miał 2 lata. Największym problemem póki co jest wymuszanie krzykiem i histerie
Ja jesli jestem z synkiem na zakupach i widze ze cos pakuje do wózka sklepowego. Kucam przed nim i mówie ze dzisiaj nie kupujemy zadnej zabawki lub słodyczy
Brak reakcji z mojej strony. Jak się już uspokoi to czasami wytłumaczę, ale zazwyczaj nie wracam do tematu, bo to powoduje kolejny atak płaczu. Zasady tłumaczę jak oboje jesteśmy spokojni.
To u mnie jednak aż tak źle nie jest, też jestem w drugiej ciąży i jest trudniej, więc..idziemy na kompromis i z - Nie staje się coś magicznego - Tak!
Ale przynajmniej prymitywnej siły nie wykorzystuję. 
Realizuje swoje cele w bardziej subtelny sposób. Tak, żeby mały nie wiedział, że to nie on decyduje. Jeszcze nie teraz. W sumie jego tata do tej pory się nie zorientował.
U mnie zasady dotyczą jeszcze oglądania telewizji i wychodzenia na spacer. Idziemy po śniadaniu i po obiedzie. I nieważne, że on decyduje, zawsze nie chce się nawet ubrać (w domu chodzi w piżamie albo samych majtkach). A idziemy, bo jak położę jego siostrę w domu spać, to śpi 15 minut i się budzi z płaczem. A w wózku 1-1,5 godziny śpi, budzi się uśmiechnięta.Ma biedaczek pecha, bo trafił na leniwą mamę, której zwyczajnie nie chce się wprowadzać rygoru i zasad. Poza oczywistymi oczywistościami typu: nie robimy nikomu krzywdy, sobie też, mały nie ma kategorycznych zakazów i nakazów. Jest dzieckiem mega łatwym w obsłudze, żadna w tym moja zasługa. Przykłady zapalne:
Jemy, maluch też ma naszykowane. Nie chcesz? To nie jedz. Brzuszek będzie głodny. Wolisz jabłko? Proszę bardzo.
Śniadanie: musli czy kanapki (nie mówi, ale pokazuje rączką). Tak samo spacer, on wybiera rower, czy plac zabaw? W domu jest bałagan; kto pomoże mi sprzątać? Jest gromkie jaaaaa!!! I wyścig z mamą kto posprząta szybciej, więcej i zostanie mistrzem ścierki. Już jako 2 latek synek ścierał kurze, stół do sucha, układał. Aktualnie uczę go smarować masłem kanapki. Planuje, że na 6-7 lat sam ogarnie sobie proste śniadania. Z sukcesów pije wodę, a wcześniej nie znosił, tak jak ja.
i zjada cokolwiek, żeby szybciej wyjść.Fantastycznie, że tak mówi. Ja bym ruszyła tyłek, jakby mi mój mały tak pięknie poprosił. A właśnie, to moja najgorsza wada.U mnie zasady dotyczą jeszcze oglądania telewizji i wychodzenia na spacer. Idziemy po śniadaniu i po obiedzie. I nieważne, że on decyduje, zawsze nie chce się nawet ubrać (w domu chodzi w piżamie albo samych majtkach). A idziemy, bo jak położę jego siostrę w domu spać, to śpi 15 minut i się budzi z płaczem. A w wózku 1-1,5 godziny śpi, budzi się uśmiechnięta.
Jak chce bajki to mu włączam. I zawsze 2. Stan zapalny: chce trzecią. Mogłabym wyeliminować telewizję całkiem, ale nie chce mi się, bo te 15 minut bez dwulatka to dla mnie dużo. Nie zawsze chce więcej, zazwyczaj sam wyłączy telewizor i biegnie do mnie. Czasami mu włączę trzecią, ale to wyjatkowo. Jak jest chory albo pogoda beznadziejna, siostra marudna i nie mam jak się bawić z dwójką na raz.
Daję wybór :
"- co chcesz na śniadanie? Jajecznicę czy płatki?
- eee... Kluski na parze!"
I czasami nie ma tego, czego sobie zażyczy... Wtedy mam już namawianie na spacer z głowy, bo chce iść do sklepu kupować
Brak reakcji samoobrony na oczy kota ze Szreka u dziecka. Jak dziecko ma bunt, wali się na ziemię, wrzeszczy, bije rękami i nogami na oślep, to jestem twarda i zawzięta. Wyniosę dziecko ze sklepu i dam mu się wykrzyczeć na uboczu. Wtedy, jak jestem sama nie robię zakupów. Z mężem łatwiej, on dokończy. Nie narażamy przypadkowych ludzi na krzyki, więc się oddalam. Ale ... jak średni syn posprząta, zrobi mi śniadanie, popatrzy tymi swoimi cudnymi oczkami i grzecznie zapyta, to za nic nie umiem mu odmówić. Ma mnie! Motyla nóżka, o ile siłowe rozwiązania ze mną nie przejdą, bo jestem gorzej uparta niż dzieci, tak jak są miłe, sympatyczne i uprzejme, to mają mnie. 
Cwane bestyjki. No nic, każdy ma jakieś tam wady i minusy. 
Ja mam taki. W mało ważnych sprawach jestem uległa i skora do kompromisów. W ważnych nieco mniej, ale idzie się dogadać.
