Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Nie masz co się przejmować reakcją innych ja gdy zaszłam w ciąże byłam na początku ostatniej klasy zawodówki.. i też na początku miałam obawy- i potem myślałam po co mi to było ponieważ wszystko było dobrze zresztą zobaczysz za jakiś czas nie będziesz się przejmować takimi rzeczami bo głowię będzie ci tylko maluch Klasa zareagowała w porządku, jak Mały się urodził dostał od nich nawet prezent A dyrektor, po rozmowie z Mamą i ze mną zapewnił mnie, że jeśli tylko będę się źle czuła mogę umawiać się na indywidualne zaliczenia z nauczycielami - i tak też robiłam jak urodziłam synka na początku roku. Do matury się uczyłam w domu, przychodziłam na jakieś klasówki, zaliczenia itp. Na maturze zapewnili (bo takie jest nasze prawo!!!) mi pokój do karmienia dziecka, więc podczas pisemnej przerywałam żeby Małego karmić (ponoć prawo zezwala na przedłużenie czasu pisania o tyle ile przeznaczyła matka na karmienie, ja akurat skończyłam równo ze wszystkimi.) Maturę zdałam dobrze, nie było łatwo, bo i mój mąż zdawał w tym samym czasie 
ale daliśmy radę, dzięki dziecku szybciej poszliśmy "na swoje", dorobiliśmy się domu, własnej firmy i przede wszystkim cudownego dziecka. Z kilku rzeczy trzeba było rezygnować, ale też nie do przesady - studia skończyłam, podyplomówkę też, a i na niejednej imprezie z Małym byliśmy. Świat się nie skończył, wręcz przeciwnie - dopiero zaczęliśmy doceniać pewne rzeczy. A więc głowa do góry dziewczyny - dacie radę, szczególnie jeśli macie kogoś kochanego przy sobie! (a na pewno macie jedną taką osobę W sobie )
. Nie poszłam więcej do szkoły, ale ponoć nauczyciele byli w ciężkim szoku. Teraz jestem na 1 roku studiów dziennych i jest spoko, choć czasem szkoda jest mi tej swobody jaką miałam wczesniej, to mimo wszystko ciesze się, że jest jak jest.
zdaje sobie z tego sprawe ze jest ciezko ale nikt nie kaze wam byc prymusami bo to nie o to chodzi dacie kobitki rade
i wierze że sie uda ! I napewno dalej też będę się kształcić kierunku artystycznym 
