Ciąża Obumarła - Co Mnie Czeka Dalej???

[tulipanek1208]

ruda, dziękuję za dobre słowo i za pamięć o moim Aniołeczku...
Nie wiem kiedy psychicznie uporam się ze stratą...wiem tylko, że będzie mnie to wiele kosztować i jeszcze wiele łez wyleję zanim zapomnę, jednak chcę wiedzieć co jak i kiedy dlatego chętnie zawitam na wątku wpsomnianym przez Ciebie, chociaz jeszcze marnie wychodzi mi poruszanie się po forum bo jeszcze nie wiem co i jak szukać...

 

[marlena021]

tulipanek bardzo mi przykro. [*] dla malenstwa. lacze sie z Toba w bólu. starac sie o dziecko mozesz po 3 miesiacach przynajmniej tak mi lekarz powiedział.

 

[Wioleta_K]

Hej . Jestem tu całkiem nowa chciałabym porozmawiać z kims kto mnie zrozumie i będzie wiedział co czuje. W połowie stycznia zaszłam w ciąże był to cudny czas , nie mogłam się doczekać kupowania wózka ciuszków a co najważniejsze dnia porodu i tego ,że będę mogła przytulić pocałować moje maleństwo. W tamten wtorek poszłam na pierwsze badabie USG cieszyłam się jak wlanięta , że ujrze mój skarb. Tak też sie stało ale z okropnym skutkiem i wyrokiem , że dziecko sie nie rusza i nie bije mu serduszko. Załamał mi sie cały świat, rano ze skierowaniem do szpitala badania potwierdzienie diagnozy dziecko nie żyje . Później te okropne łyżeczkowanie ból strach i cheć odejść ze świata razem z nim. Jutro bedzie tydzień jak nie ma mojego maluszka nie potrafie sobie z tym poradzić nie wiem co dalej robić . Wciąż zadaje sobie pytanie dlaczego akurat ja . Proszę napiszcie jak wy radziłyście sobie po tej okropnej stracie , jaka dieta , leki badania ?? Pozdrawiam Wioleta

 

[13x13]

Wciąż zadaje sobie pytanie dlaczego akurat ja . Proszę napiszcie jak wy radziłyście sobie po tej okropnej stracie , jaka dieta , leki badania ?? Pozdrawiam Wioleta

Witaj wśród Aniołkowych mam... bardzo mi przykro że i Ciebie spotkała tragedia -dla Twojego Aniołka zapalam światełko (*)

Na tym forum zrozumie Cię każda z nas...
każda z nas wie co to ból straty, tęsknota za bijącym małym serduszkiem, czas beznadziei, pytań "dlaczego"... każda z nas wie jak bolą słowa obcych "dobrze ze teraz", każda z nas wie jak to jest miec swoje smutne daty... tutaj znajdziesz zrozumienie, pocieszenie i wiarę -która powoli pozwoli Ci spojrzeć z nadzieją w przyszłość...

Ja nie radziłam sobie bez tego forum... bez tych dziewczyn, bez rozmów z nimi byłam wrakiem -świat dla mnie zatrzymał się w miejscu, zamknęłam się w swojej żałobie -tutaj pisałam o bólu, pisałam jak mi źle... tutaj zostałam wysłuchana i nabrałam sił do walki... tutaj są wspaniałe dziewczyny
Jeśli chodzi o badania -jest osobny wątek -tam opisane są chyba wszystkie z możliwych -nie warto słuchać lekarza który powie "tak się zdarza i nie warto robić badań" -warto -choć odpowiedzi ja nie znalazłam nigdy:-(
Od zabiegu brałam witaminy FeminalN, nic ponad to.

Zapraszam Cię na wątek główny "ciąża po poronieniu" -tam znajdziesz odpowiedź na każde pytanie -oprócz pytania "dlaczego"...

 

[Wioleta_K]

Dziękuję bradzo za te miłe słowa . Masz racje słowa lekarzy jak dla mnie były najbardziej okrutne dlaczego Pani płacze , lepiej teraz niż później itp . Nikt nie zapytał co czuje czy sobie z tym poradze , w sumie co to dla nich takie przypadki to jak iść do sklepu kupić worek ziemniaków i tak też mnie traktowali ahhh szkoda gadać :-( Dziękuje jeszcze raz

 

[mamajutka]

Dobrze, że są takie miejsca gdzie możemy sie wygadać, próbować wzajemnie pocieszać i dodawać sobie otuchy. Ja mam wspaniałą rodzine, ale wiem, że oni NIGDY nie pojmą co ja czuję
Też straciłam mój skarb i to bardzo niedawno bo 23.03.2010 dowiedziałam się, że serduszko nie bije...;( Potem zabieg, i dobre rady lekarki by nie rwać z tego powodu włosów z głowy .... Szkoda gadać, dokładnie jak napisałaś Wioletko traktują nas karygodnie. Mam nadzieje, ze to sie kiedyś wreszcie zmieni !!
Jasne jest, ze dla nich zjawisko smierci jest czyms naturalnym i ze ich poziom empatii musi byc niski, bo postradaliby zmysly przejmując sie kazdym gasnacym zyciem. Ale moga nic nie mowic, jesli nie maja nic madrego do powiedzenia...
[*] dla mojego Aniołka i
[*] dla Waszych
pozdrawiam

 

[13x13]

Jasne jest, ze dla nich zjawisko smierci jest czyms naturalnym i ze ich poziom empatii musi byc niski, bo postradaliby zmysly przejmując sie kazdym gasnacym zyciem. Ale moga nic nie mowic, jesli nie maja nic madrego do powiedzenia...
[*] dla mojego Aniołka i
[*] dla Waszych

Witaj
Masz rację -ktoś kto spotyka cudzą tragedię na co dzień, widzi łzy na które już nie reaguje, słyszy płacz który już go nie wzrusza nie powinien wciągać cierpiącą osobę w swój nieczuły świat...
Przykre jest to ze są to ludzie, którzy jako pierwsi po trudnych przejściach kierują do nas słowa -przykre jest ze nie zdają sobie sprawy z ich wagi... że nie myślą o tym ze to ICH słowa będą nam dudnić w uszach do końca życia... czy nie wystarczyłoby "przykro mi"... jak inaczej brzmią zdania "tak się zdarza" a "przykro mi z powodu straty ale czasem tak się zdarza"... niby takie same zdania -a brzmią tak inaczej, tak inaczej zapisują się w naszej pamięci...
Jesteśmy tutaj żeby wspierać się wzajemnie, żeby wysłuchać i doradzić -zostań z nami.
Dla Twojego Aniołka (*)

 

[Wioleta_K]

mamajutka tak mi przykro z tego powodu dobrze wiem co czujesz , bo do mnie wraca to każdego dnia. Głupie mysłi który tydzień ciąży by to juz był jak by moje maleństwo wygladało ahhh Dziś znów byłam w szpitalu na łyżeczkowaniu okazało się, że źle mnie wyczyścili za pierwszym razem.( I przy okazji bolesne wspomnienie wróciły ) Oczywiście nikt nie ponosi za to odpowiedzialności jak zwykle tak sie zdarza. Trzymaj się ciplutko całuje bradzo mocno a to dla Twojego Aniołka
[*]

 

[magnusik]

Niestety dołączam do Was dziewczyny... Wczoraj 13tc i mocne krawienie. Trafiłam do szpitala- diagnoza ciąża obumarła. Maleństwo umarło w 8t6d, czyli jakieś 5 dni po ostanim usg. Czekałam bo we wtorek miałam mieć usg w 4D. Od początku było coś nie tak- różnica 2 tygodni między liczeniem od okresu a wielkością maleństwa. Czułam się wspaniale, nie wytmiotowałam, wszytskie wyniki ok. Cieszyłam się jak głupia.... Jutro zabieg, boję się okropnie. Boję się co będzie dalej....

 

[kłaczek]

Magnusik, witaj. Nie bój się. Będzie dobrze, choć teraz wydaje się to niemożliwe. Sam zabieg prawdopodobnie wykonany będzie w narkozie - ja nic nie czułam nic nie pamiętam - po nim szybciutko pewnie dojdziesz do formy i prawdopodobnie nawet nie będzie Cię nic bolało. Fizycznie. Strona psychiczna to osobna sprawa, ale i z tym można sobie poradzić. Nie, zapomnieć się nie da, ale da się z tym żyć, tylko czasu trochę trzeba. Nie bój się - jesteśmy twarde, silne i możemy znieść więcej niż nam się wydaje, a tu zawsze można "pogadać" i to przynosi ulgę. Nie bój się...