Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
U nas identycznieMój też się chyba budzi kilka razy, nie jestem pewna, bo często daję mu automatycznie pierś i nawet o tym nie pamiętammieliśmy go przenosić do jego pokoju jak będzie miał roczek ale chyba jednak zostanie z nami na dłużej bo będzie tak wygodniej i mi, i jemu. Odstawiać od piersi też na razie nie zamierzam, bo nie widzę takiej potrzeby. A Ty dlaczego chcesz już odstawić?
ja pitolę... ale masz przejścia dziewczyno! wcale nie dziwne, że się stresujesz, nam się Natalka zaczęła dławić, użądliła ją osa i wyrżnęła twarzą na drewiane pudełko i miała ranę koło oka, szczęściem w samo oko nie trafiła, do tego walnęła buzią w podłogę jak miała smoczek i rozcięła coś (wędzidełko czy dziąło nawet nie wiem) aż krew się lała, a ja nie mogłam się dopatrzeć z czego i to wszystko w jeden tydzień... chodziłam jak kłębek nerwów potem kilka tygodni; na szczęście to mleczny ząbek, więc strata nie na całe życie, ale myślę sobie, że jak byśmy się nie starały to nie uchronimy tych naszych dzieci od wszystkiego, a człowiek by dał sobie nogę uciąć nie tylko złamać żeby nic im nie było; słuchaj, moze z czasem ochłoniesz trochę i wrócisz do codziennych radości, dzieciaki co raz większe i też coraz bardziej samodzielne więc będę siebie same też chronić to poczujesz się odrobinę spokojniej i tego Ci życzę!
Przepraszam, że to napiszę, ale faktycznie to pocieszające
co prawda wszystko przed nami, zwłaszcza,że Kostek dopiero zaczyna uczyć się chodzić...Ale jest to krzepiące, że nie tylko On ma "takie przygody"
Ja też się często zamartwiam o Mikela... Tak to niestety jest, taki "urok macierzyństwa". Tak jak Pralinka napisała, dobrze że to mleczny ząbek, niedługo i tak wypadnie. Mojego Męża kolegi syn sobie wybił zęba w przedszkolu i choć na początku rodzice się bardzo przejęli to teraz nawet się o tym nie myśli i nie pamięta.
Dziękuję. :*Ja też się często zamartwiam o Mikela... Tak to niestety jest, taki "urok macierzyństwa". Tak jak Pralinka napisała, dobrze że to mleczny ząbek, niedługo i tak wypadnie. Mojego Męża kolegi syn sobie wybił zęba w przedszkolu i choć na początku rodzice się bardzo przejęli to teraz nawet się o tym nie myśli i nie pamięta.
Ja to nawet chodziłam przez chwilę do psychologa z powodu tego stresu o dziecko, ale szczerze mówiąc za wiele mi to nie dało, a teraz chwilowo jestem spokojniejsza. Trzeba się starać szukać pozytywnych stron i cieszyć dzieckiem bo one tak szybko rosną... No i wierzyć że wszystko będzie szło ku lepszemu. Radosna mama to radosne dziecko, ja u nas to bardzo widzę. Jak ja jestem spokojniejsza to Mikel też jest bardziej wesoły i lepiej się rozwija bo więcej mu się chce.
Fajnie że Kostek już uczy się chodzić
na szczęście bez kontuzji. 
Mikel zaczyna wreszcie coś naśladować, ale tylko jak mu się chceDziękuję. :*
Faktycznie też to zauważam, ze totalnie przejmuje nastroje ode mnie.
Coraz częściej jednak myślę właśnie o pomocy z zewnątrz, ale jeszcze nie zdecydowałam.
Jedziemy jutro do pedodonty, żeby zobaczył ten ubytek i ewentualnie go zabezpieczył.
Nauka wygląda tak, ze wstaje przy meblach i próbuje się przemieszczać, dzisiaj miał hatrica z upadkiem
Aha! Będę kupować spacerówkę, póki co mam trzy modele na oku, już zacieram ręce na nowy powóz dla Kostka
Co u Mikela?
jedyne co robi prawie non stop i bardzo to lubi, to zasłanianie sobie twarzy rękami i robienie "nie ma Mikela, akuku!" A tak to czasem klasnie, czasem zrobi "Papa", czasem "Taki będę duży"... Ale to jak mi się zechce jest za to bardzo kontaktowy, dużo się śmieje i ma teraz etap mamozy teściowie się żalą że nie mogą się nacieszyć wnukiem bo Mikel jak tylko mnie widzi to gna ile sił w nogach. No ale taki etap, mi to nie przeszkadza a wręcz jest mi ogromnie miło że jestem dla kogoś tak ważna 
daj znać jakie modele rozważasz, dobry research nie może się zmarnowaćDziękuję. :*
Faktycznie też to zauważam, ze totalnie przejmuje nastroje ode mnie.
Coraz częściej jednak myślę właśnie o pomocy z zewnątrz, ale jeszcze nie zdecydowałam.
Jedziemy jutro do pedodonty, żeby zobaczył ten ubytek i ewentualnie go zabezpieczył.
Nauka wygląda tak, ze wstaje przy meblach i próbuje się przemieszczać, dzisiaj miał hatrica z upadkiem
Aha! Będę kupować spacerówkę, póki co mam trzy modele na oku, już zacieram ręce na nowy powóz dla Kostka
Co u Mikela?
a propos szykujecie jakieś urodziny czy bez imprezy będzie, jakie u Wa plany? i pochwalcie się czy jakiś roczniakowy prezent szykujecie (ja myślę o wózku dla lalek, ale jeszcze się nie zdecydowałam)
Co nie że mega szybko rosną? My też się szykujemy powoli do urodzin. Robimy mała imprezkę na działce: my, dziadkowie Młodego i jego ciocia i wujek (siostra męża z partnerem). Upiekę sama zielony tort który wyczailam na alaantkowe i jakieś jedzenie dla Mikela ogarnę, a resztę ogarnie teściowa bo lubi gotować i ma na to czasnaprawdę aż szok jak te bobasy rosną, zdjęcie z chrzcin drukowałam do ramki, to taka kruszeńka była,a teraz kawał kobity, szykujemy się do urodzin...ech zaraz na studia wyjedzie
a kupić chcemy Młodemu konika na biegunach i chyba LEGO Duplo, ale ogólnie jeszcze fajna opcja to tunel albo kitchen helper.
