Wrześniowe mamy 2025

[Jabłkowa]

Hej dziewczyny. Jestem obecnie w 9tyg (termin 1.09), zarodek na sobotnim usg miał ponad 2cm, słyszeliśmy po raz pierwszy bicie serca. Niesamowite uczucie.

Niestety, z racji wieku (mam 33l, w tym roku 34) i 3 strat (poronienie i 2x biochemiczna) nie potrafię ‚wyluzować'. Nie chcemy nikomu mówić o ciąży dopóki nie zrobimy badań prenatalnych, nie planuję też l4 (pracuję z domu) dopóki nie będzie wyników. Nie wiem, czy ktoś ma podobnie i czy trochę nie przesadzam z tym stresem, ale poprzednie poronienia i długie starania (m.in słaba morfologia plemników) przyczyniły się do rozpoczęcia aplikowania o in vitro, a tu niespodzianka.

Pozdrawiam przyszłe mamy!

 

[a.gatek]

Za dużo, tzn ile masz? U mnie w moczu wyszły leukocyty i nabłonki płaskie.

Żelaza mam 154 a norma do 145 (ale może to efekt brania suplementów - one wszystkie zawierają żelazo, no i diety). A z tymi ketonami to mam: "wykryto A" i strzałkę do góry..

 

[a.gatek]

Hej dziewczyny. Jestem obecnie w 9tyg (termin 1.09), zarodek na sobotnim usg miał ponad 2cm, słyszeliśmy po raz pierwszy bicie serca. Niesamowite uczucie.

Niestety, z racji wieku (mam 33l, w tym roku 34) i 3 strat (poronienie i 2x biochemiczna) nie potrafię ‚wyluzować'. Nie chcemy nikomu mówić o ciąży dopóki nie zrobimy badań prenatalnych, nie planuję też l4 (pracuję z domu) dopóki nie będzie wyników. Nie wiem, czy ktoś ma podobnie i czy trochę nie przesadzam z tym stresem, ale poprzednie poronienia i długie starania (m.in słaba morfologia plemników) przyczyniły się do rozpoczęcia aplikowania o in vitro, a tu niespodzianka.

Pozdrawiam przyszłe mamy!

Hej! Ja jestem rok młodsza (rocznik 92, choć jestem z końca listopada, więc urodzę jako 32 latka jeszcze). Trzymam kciuki za Ciebie!
Też czekam już, kiedy będę mogła zrobić NIFTy i prenatalne. Stres jest zawsze. I to jest w tym stanie okropne! ((

 

[Xxxladyhxxx]

A mierzycie sobie przyrost po długim odstępie czasu? Moja beta dzisiaj to ponad 45 tysięcy. Pierwsza robiona 31.12 wynosiła 192. Przyrost wg kalkulatora to 44%... Ale z drugiej strony mieszczę się lekko w widełkach z mojego tygodnia, bo norma jest od 3600..

 

[Magda_S]

Hej dziewczyny. Jestem obecnie w 9tyg (termin 1.09), zarodek na sobotnim usg miał ponad 2cm, słyszeliśmy po raz pierwszy bicie serca. Niesamowite uczucie.

Niestety, z racji wieku (mam 33l, w tym roku 34) i 3 strat (poronienie i 2x biochemiczna) nie potrafię ‚wyluzować'. Nie chcemy nikomu mówić o ciąży dopóki nie zrobimy badań prenatalnych, nie planuję też l4 (pracuję z domu) dopóki nie będzie wyników. Nie wiem, czy ktoś ma podobnie i czy trochę nie przesadzam z tym stresem, ale poprzednie poronienia i długie starania (m.in słaba morfologia plemników) przyczyniły się do rozpoczęcia aplikowania o in vitro, a tu niespodzianka.

Pozdrawiam przyszłe mamy!

Gratulacje też mam poronienia w historii i też nie mówię rodzinie do badań prenatalnych. Z pierwszym dzieckiem się udało utrzymać w tajemnicy i była super niespodzianka.

 

[GoudseKaas]

Hej dziewczyny. Jestem obecnie w 9tyg (termin 1.09), zarodek na sobotnim usg miał ponad 2cm, słyszeliśmy po raz pierwszy bicie serca. Niesamowite uczucie.

Niestety, z racji wieku (mam 33l, w tym roku 34) i 3 strat (poronienie i 2x biochemiczna) nie potrafię ‚wyluzować'. Nie chcemy nikomu mówić o ciąży dopóki nie zrobimy badań prenatalnych, nie planuję też l4 (pracuję z domu) dopóki nie będzie wyników. Nie wiem, czy ktoś ma podobnie i czy trochę nie przesadzam z tym stresem, ale poprzednie poronienia i długie starania (m.in słaba morfologia plemników) przyczyniły się do rozpoczęcia aplikowania o in vitro, a tu niespodzianka.

Pozdrawiam przyszłe mamy!

Hey,

Miałam podobnie i podobne założenie w zeszłym roku. Też nikomu nie powiedzieliśmy zanim nie było pierwszych wyników badań prenatalnych (u nas nipt). I wtedy stał się horror. Wykryto u naszego dziecka trisomie 13, potwierdzona zaraz na obrazie z zaawansowanego USG. W takiej sytuacji jesteś nagle zupełnie sama lub we dwoje. To nie wystarcza, a i tak będziesz musiała i pewnie chciała też powiedzieć najbliższej rodzinie lub znajomym co się stało... My tym razem podeszliśmy do tego inaczej, powiedzieliśmy od razu naszym rodzicom, a ja też wspomniałam mojemu szefowi w pracy na wypadek jakby historia się powtórzyła i znowu zniknęła bym nagle z pracy próbując się ogarnąć psychicznie po stracie. Z własnego doświadczenia bym radziła wspomnieć chociaż najbliższym, z zaznaczeniem żeby się jeszcze nie cieszyć bo przy dwóch centymetrach dużo się może jeszcze zdarzyć. Jednak jeżeli coś się stanie, to będą na pewno dla ciebie dużym wsparciem i nie przyjdzie to dla nich jak totalne zaskoczenie...

 

[a.gatek]

A mierzycie sobie przyrost po długim odstępie czasu? Moja beta dzisiaj to ponad 45 tysięcy. Pierwsza robiona 31.12 wynosiła 192. Przyrost wg kalkulatora to 44%... Ale z drugiej strony mieszczę się lekko w widełkach z mojego tygodnia, bo norma jest od 3600..

ja tym razem bety nie robiłam...Moja gin się o betę nie upominała i dałam sobie spokój... czekam, co zobaczę w czwartek na USG.

Gratulacje też mam poronienia w historii i też nie mówię rodzinie do badań prenatalnych. Z pierwszym dzieckiem się udało utrzymać w tajemnicy i była super niespodzianka.

ja już kilku osobom powiedziałam - ostatnio unikam grypy i odwołałam trochę spotkań. Musiałam też powiedzieć w pracy kierowniczce, bo dzięki temu mam zdalną. Jak nie wyjdzie... no to będzie pewnie smutno, ale nie dało się w kilku przypadkach 'nie powiedzieć'... a nie lubię kłamać

 

[a.gatek]

Hey,

Miałam podobnie i podobne założenie w zeszłym roku. Też nikomu nie powiedzieliśmy zanim nie było pierwszych wyników badań prenatalnych (u nas nipt). I wtedy stał się horror. Wykryto u naszego dziecka trisomie 13, potwierdzona zaraz na obrazie z zaawansowanego USG. W takiej sytuacji jesteś nagle zupełnie sama lub we dwoje. To nie wystarcza, a i tak będziesz musiała i pewnie chciała też powiedzieć najbliższej rodzinie lub znajomym co się stało... My tym razem podeszliśmy do tego inaczej, powiedzieliśmy od razu naszym rodzicom, a ja też wspomniałam mojemu szefowi w pracy na wypadek jakby historia się powtórzyła i znowu zniknęła bym nagle z pracy próbując się ogarnąć psychicznie po stracie. Z własnego doświadczenia bym radziła wspomnieć chociaż najbliższym, z zaznaczeniem żeby się jeszcze nie cieszyć bo przy dwóch centymetrach dużo się może jeszcze zdarzyć. Jednak jeżeli coś się stanie, to będą na pewno dla ciebie dużym wsparciem i nie przyjdzie to dla nich jak totalne zaskoczenie...

Właśnie trochę też tak myślę, że w takim przypadku nie chciałabym zostać tylko z moim partnerem. Chciałabym mieć większe wsparcie. Szczególnie jeśli nie chciałabym kontynuować ciąży... To są trudne sprawy.

 

[Kropeczka2630]

A mierzycie sobie przyrost po długim odstępie czasu? Moja beta dzisiaj to ponad 45 tysięcy. Pierwsza robiona 31.12 wynosiła 192. Przyrost wg kalkulatora to 44%... Ale z drugiej strony mieszczę się lekko w widełkach z mojego tygodnia, bo norma jest od 3600..

Ja ostatni wynik bety miałam 4800. I w stosunku do poprzednich był piękny przyrost. Badanie przyrostu po tak długim czasie nie ma sensu, bo wzrost bety w późniejszych etapach jest mniejszy z tego co wiem.

 

[Xxxladyhxxx]

Hej dziewczyny. Jestem obecnie w 9tyg (termin 1.09), zarodek na sobotnim usg miał ponad 2cm, słyszeliśmy po raz pierwszy bicie serca. Niesamowite uczucie.

Niestety, z racji wieku (mam 33l, w tym roku 34) i 3 strat (poronienie i 2x biochemiczna) nie potrafię ‚wyluzować'. Nie chcemy nikomu mówić o ciąży dopóki nie zrobimy badań prenatalnych, nie planuję też l4 (pracuję z domu) dopóki nie będzie wyników. Nie wiem, czy ktoś ma podobnie i czy trochę nie przesadzam z tym stresem, ale poprzednie poronienia i długie starania (m.in słaba morfologia plemników) przyczyniły się do rozpoczęcia aplikowania o in vitro, a tu niespodzianka.

Pozdrawiam przyszłe mamy!

Nie przesadzasz. Ja o ciąży powiedziałam najbliższej przyjaciółce i musiałam zgłosić w pracy, bo chciałam żeby znaleźli kogoś na moje zastępstwo, bo dość szybko muszę zabrać l4. Pracuje wśród wirusów i bakterii. W rodzinie jeszcze nie wie nikt. Boje się ewentualnej straty i konieczności tłumaczenia się z tego co się stało