Ostatnio dodane przez juulka

Nic się nie stało, że mój temat został przeniesiony tu.. założyłam temat gdzie indziej, za co przepraszam , z tego względu, że czułam się strasznie.. :-( w sumie do teraz tak samo jest.. dziewczyny podtrzymały mnie na duchu :-( Pewnie czytałyście moje posty co pisałam i co się wydarzyło w moim...

tylko... wszystko odwraca kota ogonem, gada swoim znajomym a oni gadają dalej ludzią, że to ja go zdradziłam, poniża mnie.. :-( i wszyscy teraz uważają, że to ja jestem ta zła.. :-( że to ja go zdradziłam i że to dziecko nie jest jego :-( dość już mam tego wszystkiego... nie potrafię zrozumieć...

Jego mama tłumaczyła się a raczej powiedziała, że to tylko i wyłącznie mój problem a nie ich :-( że ona ma ważniejsze sprawy i problemy na głowie.. a nie to że ich syn będzie ojcem :o zawsze się wytłumaczą jego wypadkiem samochodowym.. :o

Dzięki Wam dziewczyny!!! :-* dzięki Wam zrozumiałam , że nie warto się Nim przejmować.. wczoraj dostałam sms-a : ********aj... także już wiem, że nami się nie będzie chciał opiekować i może i lepiej dla mnie i dla dziecka. a co do tego co On myśli sobie, to wiem to nie tylko od niego ale od...

wczoraj się właśnie dowiedziałam, że on ma 'nadzieję' że ja poronię.. i unkiknie odpowiedzialności :-( teraz wiem, że muszę być silna, żeby ten skur**** wiedział, że jego plan jest nie wykonalny :-(

tylko dlaczego jego rodzice też mają to w dupie :-(? przecież jego mama też była w ciąży i urodziła 2 dzieci :-(

Wiem, że gdyby nie moi rodzice, przyjaciele to na pewno nie dałabym radę ze wszystkim. Na razie jestem sama w szoku, ale tylko dlatego, że ten 'bezmózgowiec' się tak zachował, zakuty łeb... ma wszystko w nosie, nawet nie zdaje sobie sprawy kiedy przyjdzie czas płacić alimenty.. Było między nami...

dziękuje Wam... zawsze marzyłam o stworzeniu rodziny, o kochającym mężu i dziecku... nigdy nie wyobrażałam sobie takiego życia jakie teraz mam, co mnie spotkało.. nie mogę nawet do niego się do dzownić bo mnie rozłącza.. nawet nie mogę się z nim podzielić tym wszystkim, a tym bardziej kolejnym...

nigdy nie chciałam znaleźć się w takiej sytuacji, obiecywał i nie tylko mi, że kocha mnie ponad życie, że jest najszczęsliwszy na świecie, że nigdy nie miał szczęscia do kobiet a gdy tylko mnie poznał, to od razu zdanie zmienił :-( było między Nami dobrze... a nagle z dnia na dzień przestał się...

dziecko jest w 100 % jego, tylko, że po tym wypadku nagle mu się coś w głowie poprzestawiało.. i stwierdził, że go strasze ciążą :(

Tak na prawdę, pogubiłam się z tym wszystkim, nawet nie wiem co mam teraz robić, jak się zachować, czy mam mu napisać jakąś wiadomość... chciałabym się dzielić z nim informacjami na temat naszej fasolki, ale nawet nie wiem czy on to czyta :-( czy co kolwiek go interesuje, skoro jego mama mnie...

<a href="http://www.suwaczki.com/"><img src="http://www.suwaczki.com/tickers/w57v3e3k3agt5e7l.png" alt="Suwaczek z babyboom.pl" border="0"/></a>

tak, ciąża została potwierdzona.. w 100% :-( lat mam 22, on 24.. :-( czuje sie jak bym straciła w sobie coś najceniejszego :-( nie wierze już w swoje możliwości a tym bardziej w siebie :-(

Chciałabym się wygadać komuś obcemu, mam nadzieje, że nie pogonicie mnie stąd. Jestem w ciąży, to dopiero początek, ale gdy tylko się o tym dowiedziałam, poinformowałam swojego chłopaka o tym, niestety nawet na tą informację jakoś zbytnio nie zareagował, a gdy tylko do niego pojechałam nie...

gratulacje wszystkim mamą! według mojego lekarza, też będę miała czerwcowego bobasa! :-) na samo euro 2012! :)