reklama
Truskawka11
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Listopad 2020
- Postów
- 210
Nie ma? A jakiś Spermiogram? Czy jakieś takie badanie?;-)
Megi_Meg
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 27 Luty 2019
- Postów
- 5 256
To jest badanie pod kątem budowy itp, ale pod kątem chromosomów nikt badania nie robi i nie wiem czy jest legalne w pl. Jedynie badanie, które wykonują pod kątem płci jest do in vito i to też nie zawsze, tylko wtedy jak dana płeć może mieć obciążenia genetyczne.
Truskawka11
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Listopad 2020
- Postów
- 210
To nic, tylko do Kijowa jechać na in vitro, co do plci;-) bo ostatnio czytalam, że tam wykonują
Megi_Meg, starajcie się? Czy jeszcze czekasz?
Megi_Meg
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 27 Luty 2019
- Postów
- 5 256
To nic, tylko do Kijowa jechać na in vitro, co do plci;-) bo ostatnio czytalam, że tam wykonują
Megi_Meg, starajcie się? Czy jeszcze czekasz?
Powiem szczerze, że odechciało mi się ciąży, może dziwnie to brzmi, ale jak miałam kiedyś parcie na ciąże, a przede wszystkim na syna, tak ten temat wychodzi mi już bokiem. Może przez tą całą sytuację w kraju i na świecie, może przez pogodę, nie wiem. Na forum wchodzę bo jakoś ciężko mi się jest z Wami rozstać i każdej z Was kibicuje. Na dzień dzisiejszy jestem spełnioną mamą mojej 5-cio latki i chce dla niej jak najlepiej. Nasze relacje są coraz lepsze, matka-córka i jakoś teraz nie widzę się w roli mamy niemowlaka. Trochę zawodowo zaczęłam się rozwijać, dużo ćwiczę, mam dużo planów wobec siebie i może to mnie gdzieś wybiło z rytmu. Być może przyjdzie jeszcze czas, że powiem, tak, chce drugie dziecko, chcę być w ciąży, ale na dzień dzisiejszy jest inaczej. Chyba przez tego covida za długo siedziałam w domu i już po prostu chce z niego wyjść jak najszybciej i wrócić jak najpóźniej. A dziecko niestety zatrzyma mnie znowu na jakieś kolejne 2 lata.
Truskawka11
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 24 Listopad 2020
- Postów
- 210
Nie dziwne...nikt nie może być krytykowany za to, że nie czuje, że jest gotowy na kolejne dziecko.
Tak w ogóle dla mnie było ciężej przestawić się z 1 na 2 dziecko niż z 2 na 3...pomimo, że trzecie jest najbardziej piszczace
.I masz rację, ze dziecko zatrzyma na przynajmniej 2 lata.
W tym roku moje najmłodsze bedzie mialo 2 latka i dopiero teraz myślę, ze moglibysmy gdzies z Nim wyjechać, coś porobić. A starszaki poniekąd ,,tracą", kiedy pojawia się w domu młodszy brat/siostra. Pisze poniekąd, bo widzę w rodzenstwu też dobre strony.
Niestety, taka prawda.
Ja rok po narodzinach córki się wzięłam mocno za swoją pracę naukową i zawodową i myślę, że po urodzeniu dziecka nic się nie zmieni. Tak samo od roku dużo trenuje i zamierzam do tego wrócić po ewentualnej ciąży, a po pandemii będzie na pewno łatwiej. Jestem nie do zdarcia. 
Ale zauważyłam, że jak już się ma dzieci odchowane to powrót do pieluszek wydaje się taki abstrakcyjny i dziwny. Już się człowiek pomału odzwyczaja, a przyzwyczaja do wygody. Więc chciałabym tego nie odkładać, zwłaszcza, że mam duże problemy z płodnością.
Dla mnie zawsze rodzina wielodzietna była marzeniem i jak patrzę na rodziny z trójką, czwórką i większą ilością dzieci to mi się od razu cieplej na sercu robi. Cudowny widok.
I bardzo mi się marzy dołączyć do tego zaszczytnego grona.
Ale zauważyłam, że jak już się ma dzieci odchowane to powrót do pieluszek wydaje się taki abstrakcyjny i dziwny. Już się człowiek pomału odzwyczaja, a przyzwyczaja do wygody. Więc chciałabym tego nie odkładać, zwłaszcza, że mam duże problemy z płodnością.
Dla mnie zawsze rodzina wielodzietna była marzeniem i jak patrzę na rodziny z trójką, czwórką i większą ilością dzieci to mi się od razu cieplej na sercu robi. Cudowny widok.
I bardzo mi się marzy dołączyć do tego zaszczytnego grona.
Megi_Meg
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 27 Luty 2019
- Postów
- 5 256
Nie dziwne...nikt nie może być krytykowany za to, że nie czuje, że jest gotowy na kolejne dziecko.
Tak w ogóle dla mnie było ciężej przestawić się z 1 na 2 dziecko niż z 2 na 3...pomimo, że trzecie jest najbardziej piszczace
I masz rację, ze dziecko zatrzyma na przynajmniej 2 lata.
W tym roku moje najmłodsze bedzie mialo 2 latka i dopiero teraz myślę, ze moglibysmy gdzies z Nim wyjechać, coś porobić. A starszaki poniekąd ,,tracą", kiedy pojawia się w domu młodszy brat/siostra. Pisze poniekąd, bo widzę w rodzenstwu też dobre strony.
Niestety, taka prawda.
Jestem tego zdania co Ty,"starszaki tracą" i nikt mnie nie przekona do tego, że jest inaczej. Kocham dzieci, rodzina jest dla mnie najważniejsza, ale ja też mam "swoje" życie i chce go przeżyć, a nie żyć obok. Przez pandemie już swoje straciłam.
U mnie od porodu zmieniło się dużo, jesteśmy z mężem ograniczeni, choćby nawet dlatego, że jesteśmy zapalonymi narciarzami, kochamy góry i ekstremalne sporty/życie, nie oszukujmy się z dzieckiem na takie szaleństwa nie ma szans, a mieć dzieci żeby potem je zostawiać z dziadkami to nie mój klimat. Teraz mam etap, że duchowo odżyłam i nie chce tego zmieniać. Być może znudzi mi się to, co teraz robię i zapragnę znowu siedzenia w domu, ale na dzień dzisiejszy tego nie czuje. Pieluchy i nieprzespane noce to według mnie żaden problem, ja się raczej boje kolejnego ograniczenia i rezygnacji z wielu rzeczy, które sprawiają mi radość i dają siłę na kolejne dni.
reklama
kinga30
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 20 Czerwiec 2016
- Postów
- 15 939
A ja myślę, że dużo zależy od dziecka jeżeli np chodzi o wyjazdy. Nie mówię tu o nartach bo to zupełnie inna sprawa, a ja nie jeżdżę więc w ogóle mnie to nie dotyczy ani mojego męża 
moja pierwsza córka była bardzo piszczącym dzieckiem i wyjazdy z nią to była katorga. Jeździliśmy oczywiście nieraz cała drogę ja zabawialam, ale dopiero jak skończyła 3 lata zdecydowaliśmy się na dłuższy wyjazd nad morze. Potem urodził się synek i tu była bajka. Ile My się z nim najezdzilismy od początku. W góry, nad morze. On nigdy nie marudził w samochodzie. Zawsze chodził za rękę, mogliśmy zwiedzać. Naprawdę super. Trzecia córka niestety do jazdy jest bliżej siostry niż brata
pierwszy raz pojechaliśmy nad morze jak miała roczek. Każdy z nas jest inny, ja mając 3 dzieci nie czuje, że żyje obok.
moja pierwsza córka była bardzo piszczącym dzieckiem i wyjazdy z nią to była katorga. Jeździliśmy oczywiście nieraz cała drogę ja zabawialam, ale dopiero jak skończyła 3 lata zdecydowaliśmy się na dłuższy wyjazd nad morze. Potem urodził się synek i tu była bajka. Ile My się z nim najezdzilismy od początku. W góry, nad morze. On nigdy nie marudził w samochodzie. Zawsze chodził za rękę, mogliśmy zwiedzać. Naprawdę super. Trzecia córka niestety do jazdy jest bliżej siostry niż brata pierwszy raz pojechaliśmy nad morze jak miała roczek. Każdy z nas jest inny, ja mając 3 dzieci nie czuje, że żyje obok.