Hej,niestety okazało się,że moje Słoneczko odziedziczyło wadę wzroku po mamusi :-( i musi nosić okularki.Mikołaj ma teraz 16 miesięcy. Chciałam się zapytać czy może jakiś forumowy maluch w podobnym wieku zaczął nosić okularki.I jak to było,może macie jakieś "patenty" na przyzwyczajenie? Szczerze mówiąć nie bardzo to sobie wyobrażam,M raczej do spokojnych dzieci nie należy.Czekam na odpowiedzi.Z góry dzięki.Pa.
reklama
Magdalenka
Fan(ka)
- Dołączył(a)
- 9 Styczeń 2005
- Postów
- 1 236
Moja córcia w wieku 14 miesięcy zaczęła nosić oklary. Nie było lekko, nie powiem. Począwszy od momentu zakupu - optyk był niestety mężczyzną
- do chwili kiedy je zaakceptowała. Myśmy dodatkowo jeszcze musieliśmy zaklejać oko na cały dzień plastrem "optycznym".
Zaczęłiśmy od tego, że zakupiliśmy oprawki najtańsze dla całej rodziny i chodziliśmy razem z nią. Ją przyzwyczajaliśmy stopniowo, ale byliśmy bardzo zdecydowani. Do nauszników okularów - nie wiem czy to sie tak nazywa, ale chodzi mi o tę część która spoczywa na uchu - doczepiliśy cienką okrągłą gumkę pasmenteryjną. Jej długość była tak dobrana, żeby mogła je sama założyć, ale jednocześnie, żeby okulary nie zsuwały jej sie przy każdym pochyleniu głowy.
Stosowaliśmy też na początku przekupstwa - ale bardzo kontrolowanie, żeby nie zaczęła tego za bardzo wykorzystywać.
Znajomi i rodzina byli poinformowani, że należy chwalić i zachwycać sie aż do przesady i to tez bardzo pomogło - Gośka jest łasa na takie słówka. Myślę, że może też pomóc każdy autorytet - ukochany pluchak też może miec okulary, samochód, ktoś z rodziny - tu inwencja należy do mamy/taty
Zycze powodzenia!
Na dzień dzisiejszy uważam to za jeden z moich sukcesów wychowawczych.
- do chwili kiedy je zaakceptowała. Myśmy dodatkowo jeszcze musieliśmy zaklejać oko na cały dzień plastrem "optycznym". Zaczęłiśmy od tego, że zakupiliśmy oprawki najtańsze dla całej rodziny i chodziliśmy razem z nią. Ją przyzwyczajaliśmy stopniowo, ale byliśmy bardzo zdecydowani. Do nauszników okularów - nie wiem czy to sie tak nazywa, ale chodzi mi o tę część która spoczywa na uchu - doczepiliśy cienką okrągłą gumkę pasmenteryjną. Jej długość była tak dobrana, żeby mogła je sama założyć, ale jednocześnie, żeby okulary nie zsuwały jej sie przy każdym pochyleniu głowy.
Stosowaliśmy też na początku przekupstwa - ale bardzo kontrolowanie, żeby nie zaczęła tego za bardzo wykorzystywać.
Znajomi i rodzina byli poinformowani, że należy chwalić i zachwycać sie aż do przesady i to tez bardzo pomogło - Gośka jest łasa na takie słówka. Myślę, że może też pomóc każdy autorytet - ukochany pluchak też może miec okulary, samochód, ktoś z rodziny - tu inwencja należy do mamy/taty Zycze powodzenia!
Na dzień dzisiejszy uważam to za jeden z moich sukcesów wychowawczych.
Dzięki bardzo Magdalenka My właśnie usiłujemy kupić oprawki,ten mój Dziabąg taki mały,ze najmniejsze sa za duże
U nas o tyle łatwiej,że mamusia nosi,i babcie,i ciocie...Misie i samochody też właśnie zaczynają
A jak tam Twoja córcia,jest jakaś poprawa
Ja też zaczęłam nosić w wieku 14 miesięcy i wiele lat miałam zaklejane oczko,i pomogło
Buziaki.I baaardzo proszę inne mamusie o rady
My właśnie usiłujemy kupić oprawki,ten mój Dziabąg taki mały,ze najmniejsze sa za duże U nas o tyle łatwiej,że mamusia nosi,i babcie,i ciocie...Misie i samochody też właśnie zaczynają A jak tam Twoja córcia,jest jakaś poprawa
Ja też zaczęłam nosić w wieku 14 miesięcy i wiele lat miałam zaklejane oczko,i pomogło
Buziaki.I baaardzo proszę inne mamusie o rady
Gabi jak tam postępy w nauce w chodzeniu w okularkach? Może masz jakieś nowe sposoby..........? Pytam, bo moja Gabryśka też musi nosic okulary, ma 19 miesięcy i jak tylko widzi, że ide do niej z okularami to ucieka. A może inne mamy też mają jakieś dośwoadczenia uwieńczone sukcesem w tej kwestii.
reklama
Mooma,zapomniałam nawet o tym wątku.Dziecko nas całkowicie zaskoczyło.Założyliśmy u optyka,pochwaliliśmy jak mu ładnie,powiedzieliśmy,że ma okularki jak mamusia,żeby dobrze widział.I...nigdy nie ściągnął
Przyjechaliśmy do domu,myśląc intensywnie jak tu go zagadać i zabawić.A o wszedł,rozejrzał się jakoś tak uważnie i... poleciał się bawić.Nosi bez problemu,zdejmuje jak są brudene,próbuje sam wycierać i rano się upomina,żeby założyć.A dodam,że do spokojnych dzieci nie należy;-) Mieliśmy plan jak tu go przekonać typu maskotki w okularach,postacie z bajek,pochwały itp.Okazało się jednak,że M w ogóle zachowywał się jakby się nic nie stało.I my też,mimo,że to była wielka zmiana i co chwilę chciałam coś powiedzieć,to po prostu nie zwracaliśmy uwagi.Zakładaliśmy okularki jakby to było najnormalniejsze na świecie.Ani bez pochwał,ani bez nakazu.Ale on "czuł" naszą postawę,że na ten temat się nie dyskutuje,tak samo jak zakłada się ubranko czy buciki,bo tak trzeba i tyle.Nie robilismy z tego żandej "sprawy" ani "problemu".
Może właśnie za bardzo naciskacie 19 miesięcy to taki wiek przekory przecież.Hmm nie wiem co poradzić,pomyślę.Wiem tylko,że z moim dzieckiem nic "siłą" nie załatwię.Jak on wyczuje,że mi na czymś zależy to już nie mam szans
Powodzenia.Znam kilkoro dzieci,które w tym wieku noszą okularki i właściwie wszystkie bez problemu.
Może dajcie na jakiś czas zupelnie spokój,a potem sprobujecie z innym podej sciem.Pozdrawiam i czekam na info jak poszło.Pa.
Przyjechaliśmy do domu,myśląc intensywnie jak tu go zagadać i zabawić.A o wszedł,rozejrzał się jakoś tak uważnie i... poleciał się bawić.Nosi bez problemu,zdejmuje jak są brudene,próbuje sam wycierać i rano się upomina,żeby założyć.A dodam,że do spokojnych dzieci nie należy;-) Mieliśmy plan jak tu go przekonać typu maskotki w okularach,postacie z bajek,pochwały itp.Okazało się jednak,że M w ogóle zachowywał się jakby się nic nie stało.I my też,mimo,że to była wielka zmiana i co chwilę chciałam coś powiedzieć,to po prostu nie zwracaliśmy uwagi.Zakładaliśmy okularki jakby to było najnormalniejsze na świecie.Ani bez pochwał,ani bez nakazu.Ale on "czuł" naszą postawę,że na ten temat się nie dyskutuje,tak samo jak zakłada się ubranko czy buciki,bo tak trzeba i tyle.Nie robilismy z tego żandej "sprawy" ani "problemu".Może właśnie za bardzo naciskacie
19 miesięcy to taki wiek przekory przecież.Hmm nie wiem co poradzić,pomyślę.Wiem tylko,że z moim dzieckiem nic "siłą" nie załatwię.Jak on wyczuje,że mi na czymś zależy to już nie mam szans Powodzenia.Znam kilkoro dzieci,które w tym wieku noszą okularki i właściwie wszystkie bez problemu.
Może dajcie na jakiś czas zupelnie spokój,a potem sprobujecie z innym podej sciem.Pozdrawiam i czekam na info jak poszło.Pa.