Mam problem z moją macochą. Ja mam 19 lat,ona 28,jak do tej pory dogadywałyśmy się znakomicie,byłyśmy jak bardzo dobre koleżanki. Wszystko zmieniło się niedawno,kiedy przyjechałam do mojego ojca na ponad miesiąc. Początkowo wszystko było jak wcześniej,były nawet momenty,że dogadywałam się z nią lepiej niż z moim tatą i brałam jej stronę. Jednak po paru tygodniach zaczęły się kłótnie pomiędzy moim tatą,a nią o jej zachowanie...ja się w to nawet nie mieszałam,tylko chodziłam od jednego do drugiego,wysłuchiwałam ich racji i próbowałam załagodzić konflikt,rozmawiałam z macochą,która zła na mojego ojca powiedziała mi,że wychodząc za mojego ojca nie wiedziała o moim istnieniu (ja nie miałam kontaktu z ojcem przez 5 lat,więc byłam w stanie w to uwierzyć),poza tym mój ojciec jest ciężko chory,a ona wmawiała mi,że tylko symuluje i że to żadna choroba. Trochę mnie te dwie rzeczy dręczyły,ale odczekałam tydzień od tej wielkiej kłótni pomiędzy nimi i spytałam ojca,czy to prawda,co ona mówiła...prawdą to oczywiście nie było i nie wiem co miała na celu taką gadką,jednak tata postanowił to z nią wyjaśnić. Oczywiście wszystkiego się wyparła. Później niby było już ok,ale ona dla mnie nie była już wogóle ok...gdy byłyśmy na osobności mówiła,że już niczego mi nie powie,bo zaraz polece to ojcu powiedzieć,poza tym usiłowała pokazać swoją wyższość nade mną co chwilę na pokaz tuląc się do taty,całując go,co go też wkurzało i co jakiś czas musiał ją ustawiać do pionu,poza tym zaczęła mnie olewać i co chwilę dogryzać głupimi tekstami.Na każdym kroku pokazuje swoją zazdrość o mnie...jak jadę gdzieś tylko z tatą to co chwilę są telefony,żebyśmy już wracali,że gdzie tak długo jesteśmy,że wszyscy ją mają gdzieś,a kiedy siedzę z tatą wieczorami dłużej i rozmawiamy,jak ona już pójdzie spać to co pół godziny wstaje i karze nam iść spać,bo już późno,a nie potrafi zrozumieć tego,że ja mam tatę tylko kilka razy do roku,bo mieszkam w innym kraju i potrzebuję pobyć z nim sam na sam....ja tego już nie wytrzymuje...za parę dni znów wylądujemy wszyscy pod jednym dachem i znów będą te same cyrki. Na szczęście tata jest po mojej stronie. Nic nie dają tłumaczenia,że niedawno ja i tata znów się odzyskaliśmy,do niej nic nie dociera,zachowuje się jak 5-latka zazdrosna o swoje młodsze rodzeństwo...to jest nie do wytrzymania! Co ja mam robić? Jak się zachować? Ja mam już dosyć takiej atmosfery...może powinnam zacząć ją ignorować? Albo zniżyć się do jej poziomu i pokazywać ,że to nie ona ma wyższość nade mną,tylko ja nad nią? Nie wiem co robić,mimo wszystko chciałabym mieć z nią tak dobry kontakt,jak kiedyś...proszę o pomoc
