Witam
Jestem mamą Poli, która skończyła kilka dni temu 8 miesięcy.
Córka urodzona naturalnie, bez żadnych komplikacji.
Generalnie córka rozwija się prawidłowo, ruchowo nawet bardzo dobrze, siedzi, raczkuje, wspina się po wszystkim. wszędzie jej pełno.
Jak była mniejsza miała wzmożone napięcie mięśniowe, ale po krótkiej rehabilitacji wszystko wróciło do normy.
Córka jeszcze nie gaworzy, ale byliśmy z nią u logopedy/laryngologa i ze słuchem wszystko ok, z mięśniami twarzy również, reaguje na dźwięki i Pani logopeda uspokoiła nas, że ma jeszcze czas żeby zacząć gaworzenie, kontakt wzrokowy jest dobry, Pola patrzy jak coś do niej mówimy z mężem, nie jest jakiś baardzo długi ale interesuje się ludźmi, obserwuje jak ktoś wchodzi, lub porusza się w jej polu widzenia.
Jednak bardzo martwi mnie fakt, że córka nie uśmiecha sie do nas.
Od kiedy pamiętam nie miała tego uśmiechu społecznego, nie uśmiechała się też przez sen (tzw anielskiego uśmiechu), a jak widzę inne dzieci koleżanek to są uśmiechnięte od ucha do ucha
Córka potrafi się bardzo ładnie śmiać jak się z nią bawimy czy w akuku czy inną formę zabawy, przy łaskotaniu itp
Ale nie odwzajemnia gdy ja czy mąż się do niej uśmiechamy.
Pytaliśmy o to pediatrów, logopedę itp i póki co to nic nam na ten temat nie powiedzieli, jedynie że córka rozwija sie prawidłowo i jest żywo zainteresowana otoczeniem.
A nie ukrywam że jak cokolwiek na ten temat wpisze w Internet to wchodzi jedynie Autyzm i bardzo mnie to niepokoi.
Wiem ze jeszcze Pola jest za mała żeby reagować na imię czy pokazywać palcem czy naśladować.
I już sama nie wiem czy po prostu moja córka ma taki temperament, że jest taka bardziej stonowana, poważna czy to zapowiedź że może być w spektrum.
Ola
Jestem mamą Poli, która skończyła kilka dni temu 8 miesięcy.
Córka urodzona naturalnie, bez żadnych komplikacji.
Generalnie córka rozwija się prawidłowo, ruchowo nawet bardzo dobrze, siedzi, raczkuje, wspina się po wszystkim. wszędzie jej pełno.
Jak była mniejsza miała wzmożone napięcie mięśniowe, ale po krótkiej rehabilitacji wszystko wróciło do normy.
Córka jeszcze nie gaworzy, ale byliśmy z nią u logopedy/laryngologa i ze słuchem wszystko ok, z mięśniami twarzy również, reaguje na dźwięki i Pani logopeda uspokoiła nas, że ma jeszcze czas żeby zacząć gaworzenie, kontakt wzrokowy jest dobry, Pola patrzy jak coś do niej mówimy z mężem, nie jest jakiś baardzo długi ale interesuje się ludźmi, obserwuje jak ktoś wchodzi, lub porusza się w jej polu widzenia.
Jednak bardzo martwi mnie fakt, że córka nie uśmiecha sie do nas.
Od kiedy pamiętam nie miała tego uśmiechu społecznego, nie uśmiechała się też przez sen (tzw anielskiego uśmiechu), a jak widzę inne dzieci koleżanek to są uśmiechnięte od ucha do ucha
Córka potrafi się bardzo ładnie śmiać jak się z nią bawimy czy w akuku czy inną formę zabawy, przy łaskotaniu itp
Ale nie odwzajemnia gdy ja czy mąż się do niej uśmiechamy.
Pytaliśmy o to pediatrów, logopedę itp i póki co to nic nam na ten temat nie powiedzieli, jedynie że córka rozwija sie prawidłowo i jest żywo zainteresowana otoczeniem.
A nie ukrywam że jak cokolwiek na ten temat wpisze w Internet to wchodzi jedynie Autyzm i bardzo mnie to niepokoi.
Wiem ze jeszcze Pola jest za mała żeby reagować na imię czy pokazywać palcem czy naśladować.
I już sama nie wiem czy po prostu moja córka ma taki temperament, że jest taka bardziej stonowana, poważna czy to zapowiedź że może być w spektrum.
Ola
