Chcę i nie chcę

[Nulini]

Powiem z perspektywy rodzica chorego dziecka.
Kiedy Syn miał rok dowiedzieliśmy się, że ma bardzo rzadki rodzaj padaczki, genetyczny.
Badanie konkretnej mutacji genu u mnie i u Męża wykluczyło nasze nosicielstwo, ale nie wykluczyło, że kolejnym dzieciom również "przekażemy" uszkodzone geny i chorobę.
Zawsze chciałam mieć troje dzieci, ale nie ma nawet mowy o kolejnej ciąży bo nie skazałabym świadomie własnego dziecka na chorobę, mimo, że przecież wcale chore być nie musi - dla mnie za duże ryzyko.

Poza tym pamiętaj - chore dziecko to OGROMNA odpowiedzialność, stan gotowości przez 24 godziny na dobę, szpitale, lekarze, specjaliści, badania, terapie - czy starczy Wam na to sił?

Wiadomo, jestem w innym położeniu, mam dwoje dzieci, parkę, z Mężem, więc nie wiem, jak bym postąpiła będąc w Twojej sytuacji, ale nie sądzę, żebym się świadomie zdecydowała na ciążę...

 

[malenka1991]

Po rozwodzie dałam radę sama z synem praca studiami w dodatku u syna było podejrzenie autyzmu , na szczęście wykluczyli.
Nie wiem jak to jest wychowywać chore dziecko.

Myślimy ewentualnie o adopcji.
Lekarze różnie mówią - jedni odrastają inni że można spróbować medycyna idzie do przodu.

 

[ankka02]

Mam podobny problem malenka1991. Od 3 lat przyjmuję chemię z powodu choroby stawów. Zasięgałam języka tu i tam, kobiety zwykle po dwóch poronieniach się poddawały, te które próbowały więcej urodziły albo chore dzieci, albo u nich choroba wróciła z taką siłą, że przez kilka miesięcy nie były w stanie zająć się własnym dzieckiem. Dlatego ja odpuściłam - szansa jak jeden na milion, że urodzi się zdrowe dziecko. A już jeden malutki grób na cmentarzu odwiedzam - i nie chcę więcej. Wiem że choroba u nas całkiem inna, ale chodzi o zdrowie dziecka i nasze. Też myślałam o adopcji, jednak mój mąż się nie zgadza.

 

[malenka1991]

Ja nie miałam chemii. Obyło się bez guz to był Glejak 1 stopnia i od 3 lat nie rośnie i nic się nie dzieje.

 

[ewciiik]

Jest mi cieżko sie wstawić w sytuacji bo nigdy nie miałam takiego ciśnienia na dziecko. Wiec jakbym tylko miała zagrożenie życia to już bym sie nie zdecydowała. A co dopiero jakbym miała ryzyko, ze coś dziecku miałabym przekazać i pózniej bujać sie po szpitalach i taki maluch cierpi bo my chcieliśmy:/ myśle ze warto posłuchać dziewczyn z doświadczeniem.
Na adopcje tez bym sie nie zdecydowała rozumiem męża.

 

[ankka02]

I właśnie dlatego odpuściłam. Choroba przyszła u mnie akurat w momencie, jak postanowiliśmy starać się o kolejne dziecko. Z jednej strony chciałabym żeby córka miała tu na ziemi rodzeństwo, żeby nie została całkiem sama. Z drugiej jednak, jeśli jest tak duże prawdopodobieństwo choroby, to nie chciałabym córce zostawić może ogromnego ciężaru. Zawsze są dwie strony medalu, a nikt nam nie da gwarancji, że nawet u całkiem zdrowych rodziców urodzi się zdrowe dziecko.

 

[Nulini]

nikt nam nie da gwarancji, że nawet u całkiem zdrowych rodziców urodzi się zdrowe dziecko.

Jestem żywym tego przykładem

A z adopcją nie byłoby problemu w takiej sytuacji? Nie dostarcza się jakichś zaświadczeń o zdrowiu czy coś? Z czystej ciekawości pytam...

 

[malenka1991]

Jestem żywym tego przykładem

A z adopcją nie byłoby problemu w takiej sytuacji? Nie dostarcza się jakichś zaświadczeń o zdrowiu czy coś? Z czystej ciekawości pytam...

Zaświadczenie daje się. Ale moja choroba to nie jest przeciwskazanie. Dowiadywalam się