Czy bycie FIT ma sens? A może polubić siebie taką jaką się jest?

[First BIKE Ania]

Tyle się mówi o zdrowym stylu życia, aktywności fizycznej, dietach, utrzymaniu lub powrocie do formy, młodym wyglądzie... Ci w stylu fit podobno mają w życiu łatwiej...

Tyle, że to prawie nigdy nie przychodzi bez bólu...
To WALKA! Każdego dnia z kolejnym (zbędnym) kęsem, centymetrem, kilogramem...

A może polubić siebie właśnie w tym większym rozmiarze? Po jednym, drugim czy trzecim dziecku...
Czy właśnie za wszelką cenę starać się wrócić do tego JA sprzed roku, dwóch?

Próbowałyście? Warto? A jeśli tak, to jak zrobić to najprościej?
Spacery z dzieckiem na First BIKE-u to tylko jeden ze sposobów :-)
Maluch na rowerku a mama w adidasach. Na joggingu.

 

[kora30]

Spacery z dzieckiem na First BIKE-u to tylko jeden ze sposobów :-)
Maluch na rowerku a mama w adidasach. Na joggingu.

o nie... za rowerkiem tatuś będzie pomykał truchtem
a tak poważniej - uważam, że najważniejsze to dobrze czuć sie we własnej skórze - czy w rozmiarze 36 czy 48 - wszystko jedno, pod warunkiem że przed samym sobą uczciwie mozemy przyznać że jest nam dobrze
oczywiscie pobiegać, poćwiczyć, popływać czy cokolwiek innego nigdy nie zaszkodzi, ale to raczej dla zdrowia dla zachowania sprawnosci, wszak fizycznie aktywni jesteśmy nie tylko z powodu diety czy wracania do rozmiarów sprzed porodu;-)

 

[Tyńka]

Wszystko, tylko nie bieganie!!

Osobiście uważam to za jeden z najbardziej idiotycznych sposobów aktywności fizycznej. Bieganie mnie nudzi, męczy, irytuje. Kompletnie się w tym nie odnajduję. Zdecydowanie wolę jakąś gimnastykę w grupie typu wszelkie odmiany aerobiku. gdybym mogła najchętniej chodziłabym na basen, niestety regularne korzystanie z basenu jest zabójcze dla mojej skóry i odpada na dłuższą metę.
I dodam jeszcze, że miałam bardzo duże "ciśnienie" żeby wrócić do swojej wagi najchętniej sprzed dwóch porodów, aż zrozumiałam że pewnych rzeczy już nie przeskoczę. Mam już powyżej 30 lat a nie dwadzieścia parę i ciało moje też zmienia się w sposób nieodwracalny niestety, tak jak zmienia się jego fizjologia. Wiem ze na pewno nie będę ważyć już 50 kg. Ale gdybym ważyła 3 kg mniej to na pewno bym się nie obraziła. Potrafię być zawzięta i wytrwała w postanowieniach niejedzenia słodyczy tyle że ostatnio nie mam motywacji. Na co dzień staram się odżywiać dość zdrowo i w sumie to jestem zadowolona z tego jak wyglądam.