reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Czy pomożesz Iwonie nadal być mamą? Zrób, co możesz! Tu nie ma czasu, tu trzeba działać. Zobacz
reklama

Duża wrażliwość niemowlaka

Dołączył(a)
15 Październik 2009
Postów
7
Miasto
Wrocław
Moja dzidzia ma 5 m-cy i jest strasznie wrazliwym dzieckiem tzn. boi się wszystkiego , nawet własnego cienia. Ostatnio kupiłam jej nowe zabawki to minął dzień i dopiero chciała się nimi bawić, bo musiała się z nimi oswoić. Wizyta u babci ostatnio skończyła się tym ,że musielismy uciekać do domu, mała tak płakała ze strachu. Wystarczy że powiem coś do niej bardziej zdecydowanym tonem to już się patrzy niepewnie .Obce dzwięki powdują u niej lęki. Co robić dziewczyny ?
 
reklama
Niestety ja sie nie orietuje dokladnie w tej sprawie poniewaz moj maly lubi wszystko i wszystkich- a najlepiej to usmiecha sie do dziewczyn na ulicach, wiec niemoge pomoc. Znalazlam taki artykol w internecie, nie wiem czy bedzie jakos pomocny ten artykol ale zamieszczam go .

Wychowanie

Leki u dziecka



Opiekunowie dostrzegając lęki dziecka powinni uświadomić sobie, że są one naturalnym elementem rozwoju i często pojawiają się w sytuacjach, w których dziecko usiłuje przystosować się do nowej sytuacji. Lęki są wyrazem emocjonalnej reakcji dziecka oraz zachodzącej w nim przemiany w sposobie pojmowania świata, są również stanami przejściowymi, z którymi przy odpowiednim postępowaniu można sobie skutecznie poradzić. Najczęstszymi lękami są:

Lęk przed rozłąką. Dziecko związane silnie z opiekunem zdaje sobie nagle sprawę, że nie jest jego przedłużeniem, a istotą osobną, co może być świadomością bardzo bolesną. Może nasilić się w momencie, gdy opiekunowie są zmuszeni zostawić dziecko lub, gdy ukochana niania nie jest już potrzebna.


Niektóre dzieci z łatwością przystosowują się do rozstań już we wczesnych miesiącach życia. Innym, które przeżywają silny lęk przed rozłąką, trzeba pomóc przez stopniowe oswajanie z nieobecnością rodziców.

Lęk przed obcymi. Innym silnym przeżyciem jest lęk przed obcą osobą. Wiele niemowląt reaguje zadowoleniem na każdą uśmiechniętą twarz, ale w późniejszym czasie na widok obcych wybucha płaczem, ponieważ nagle patrząc na czyjąś twarz, przekonuje się, że to nie matka.


W takich momentach najważniejsze jest oswojenie dziecka z przybyszem, najlepiej, gdy odbywa się to na znanym dziecku gruncie i gdy osoba, z którą dziecko jest zapoznawane nie narzuca się, a cierpliwie czeka na uwagę ze strony małego człowieka.



Opiekunowie często dopatrują się w lękach czegoś więcej, niż w rzeczywistości kryje się za nim. Trzeba dziecko pocieszać i uspokajać, a przede wszystkim należy pamiętać, że nie miną one z dnia na dzień. Nie powinno zmuszać się dziecka do konfrontacji z lękiem, ponieważ może to wywołać panikę. Dziecko w swoim czasie i tempie poradzi z nim sobie.
Nie wolno także obniżać wymagań wobec dziecka, tłumacząc, że dziecko jest bojaźliwe, ponieważ może to tylko pogorszyć sytuację. Dyscyplina bywa pomocna w przezwyciężaniu lęków, bo ustawia granice, w których dziecko bezpiecznie funkcjonuje.
Kiedy niepokoje nie znikają ani nie słabną, kiedy zaczynają zakłócać funkcjonowanie w szerszym środowisku może to oznaczać, że problem jest poważniejszy i wtedy należy zasięgnąć porady u specjalisty.
Joanna Skłodowska
 
Do góry