Slonko, pomimo tego, ze taka obcje bierze sie pod uwage, to nie zmienia faktu, ze boli. To twoje dziecko, jedyne, wymarzone, wyjatkowe. Jak kazde wczesniejsze. Niestety nie da sie bolu zminimalizowac. Musialo peknac. I dobrze... placz... tyle ile potrzebujesz, krzycz, odreaguj.
Nie wierzysz w to, ze kolejny raz Cie to spotkalo, bo w to nie da sie wierzyc ani uwierzyc. I okropnie rozrywa niesprawiedliwosc, ze bardzo chcesz i nie udaje sie, a inni nie chca a jest im dane. Nie dbaja ani o ciaze ani o dzieci. Chyba kazdego ten bunt dopada. To znaczy, ze wciaz nie jest ci obojetny temat dziecka.
A granice??? Lepiej nie pytaj o granice, bo zadane pytanie w koncu przynosi odpowiedz. Lepiej pytaj co zrobic by sie udalo zajsc, utrzymac, donosic, zywe i zdrowe donosic.
A twoje samopoczucie... troche zelzy... z czasem. Jednak pustka i ciemnosc minie dopiero, kiedy wypelni ja usmiech dziecka. Wciaz wierze, ze ten piekny maly dar bedzie ci dany [emoji8]
Co do szpitala - zależy na kogo trafisz. Ja steryd 10 mg odstawiłam od razu, nie miałam ochoty walczyć ze schodzeniem z niego, poza tym do szpitala miałam iść na czczo, a wieczorem przecież się go nie bierze... niemniej z tak wysokiej dawki jak Ty chyba nie powinno się schodzić tak od razu, lepiej stopniowo. Bo jak pamiętam brałaś 20 czy 25 mg? W szpitalu na pewni zrobią Ci 1-2x usg. Mi zrobili 1 przy przyjęciu, 2 po podaniu leków i 3 przed wyjściem.
