Samopoczucie mamy - dolegliwości fizyczne i nie tylko...

[Margana]

marttika ja to się bede bała drugiego porodu właśnie dlatego, ze wiem jak to jest. I raczej sie nie zdecyduje, bo nie wyobrażam sobie tego znowu przechodzić! A teraz to się prawie w ogóle nie bałam. Nieświadoma byłam co mnie czeka;-)

 

[Katerinka_2]

marttika: ja się nie boję bo (wydaje mi się ) już wiem że dam radę , jest to do przeżycia, no i może będę bardziej umiała zawalczyć o swoje i wcześniej się przygotować. na przykład chciałabym znowu rodzić w tym samym szpitalu i wykupić indywidualną opiekę tej samej położnej, spotkać się z nią wcześniej i zrobić ustalenia jak sobie wyobrażam poród i jakie mam oczekiwania żeby mi w tym spróbowała pomóc...

 

[martttika]

margana ja szłam rodzić też z uśmiechem, może dlatego, że wiedziałam, że odwrotu nie ma Ale mnie też już bolało strasznie z tego co pamiętam, a najgorsze było jak dziesięć osób przychodziło i mi rozwarcie sprawdzało, to dopiero byl dla mnie ból okropny. Po wszystkim też mówiłam, że nigdy więcej dzieci! Po cesarce dłuuugo dochodziłam do siebie i tak naprawdę jeszcze nie czuję się tak jak powinnam. I pod koniec ciąży męczyła mnie rwa kulszowa, która jakoś ostatnio znowu daje o sobie znać...

 

[nimfii]

Po pierwszym porodzie tez mialam zle wspomnienia i nie chcialam do tego wracacmyslami, ani ja, ani moj maz. Czulam sie tak jakbym tam umierala.... Nie mialam sily nawet oddychac a juz na pewno nie skupic sie na tym co robie. |Pamietam jeden wielki wrzask z mojej strony. Az maz zatykal uszy

Spodziewalam sie ze bedzie podobnie ciezko zniesc drugi porod, a bylo zupelnie inaczej, duzo latwiej i jeszcze na 2h przed narodzinami Kuby czulam sie rewelacyjnie - moglam chodzic, rozmawiac na skype, i smiac sie


Drugi porod jest zazwyczaj latwiejszy, choc ciezko w to uwierzyc gdy pamieta sie ciezkie chwile.

 

[margo_84]

Ja nie chcę mieć na razie dzieci ale nie ze względu na poród i mega ból jaki miałam, tylko ja to się czuje zniewolona jak siedzę w domu i marzę o tym aby wrócić do pracy chcę sama się rozwijać i robić coś dla siebie, może się niektórym to wyda egoistyczne podejście, ale nie czuje się matką polką co chce siedzieć w domu z gromadką dzieci! Niestety mój mąż mnie nie rozumie i trochę ostatnio się kłócimy o to, lipa :-(Jak gdzieś wyjdę na dłużej i potem wracam do domu to mam zupełnie inne lepsze samopoczucie :-) czy któraś z was przeżywa podobne rozsterki co ja?

 

[Iwonka1985]

margo a ja myślę inaczej choć cel ten sam :-) chcesz mieć drugie dziecko kiedykolwiek? bo jeśli tak to popatrz na to z innej strony.
Ja to patrzę tak:
Dziecko żeby było w miarę samodzielne potrzebuje pare lat. Jeśli chce mieć 2 to właśnie powinnam w miarę szybko mieć kolejne. Dziecko wyrasta z pieluch w wieku 2-3 lat potem może iść do przedszkola a ja wracam na cały etat do pracy i nagle po 3-4 latach mówię sobie że chce drugie bo latka lecą, dziecko rośnie itd itd, i co (?) wracamy dopoczątku. I zanim uwolnię się od tego mija 10 lat a nie powiedzmy 5. Potem dzieci rosną stają się coraz samodzielniejsze idą do szkoły mogą wyjechać do rodziny na wakacje a my z mężem mamy czas na pracę i dla siebie :-)
Każda z nas czuje to samo co ty, takie uwiązanie, zniewolenie jak chcesz to mozesz to nazywać wszystkie wiemy o co chodzi ale ważne jak sobie z tym poradzisz. Jeśli mężowi tak zależy na większej rodzince to niech się zaangażuje bardziej a ty wychodz jak najczęściej, oczyszczaj swój umysł z tego co cię męczy. Ja jak miałam 1 dziecko to jak tylko przestałam karmić piersią zaczęłam często wychodzić i poczułam wielką ulgę. Inaczej też będzie jak zrobi się ciepło wtedy można szaleć z wózkiem do woli po parkach, sklepach aż się nie chce do domu wracać. Zresztą sama zobaczysz. Ja tylko czekam na wiosnę bo też mam dość tych szarych dni.

 

[DianaO]

margo no to widzę, że masz tak samo jak ja ;-) siedzenie w domu mnie zabija, 14grudnia wróciłam do pracy(nie będę się rozpisywać, nadmienię tylko że powrót był wymuszony, nie zrobiłam tego dla przyjemności) , moja mama zajmowała się Aleksem, niestety wykryli u niej guzy na tarczycy i młody wrócił na łono mamusi, przez co po 1miesiącu i 2tyg z powrotem stałam się bezrobotna i zniewolona ;-) i baaaaaardzo tęsknie za pracą, ludźmi i rozmowami o czymś innym niż pieluchy, kolki itd ;-) Ale spokojnie, z drugiej strony nie ma co się spieszyć, ja dopiero teraz zbaczyłam jak wiele mnie mogło ominąć, pierwsze uśmiechy, pierwsze guglanie, próby siadania itd itp.... Jeszcze zdążę wrócić do pracy ;-) I Ty również

Jeśli nie chcesz oszaleć to proponuję codziennie znaleźć czas na obejrzenie jakiegoś filmu, serialu, przejrzenie gazety, poczytanie książki....;-) Dobrze jest się oderwać myślami od bycia mamą, na rzecz bycia po prostu kobietą

 

[margo_84]

iwonka chcę mieć kiedyś drugie dziecko, ale za parę ładnych lat, teraz wolę wrócić do pracy,mam dobrą pracę,no i bardzo lubię swoją robotę (pracuje w budżetówce) i jak nie wrócę po macierzyńskim to wcale nie wrócę, niestety prawo w Polsce tak szybko się zmienia, już dziś wiem, że mam masę do nadrobienia a tak naprawdę to jestem młoda, więc mogę mieć następne dziecko nawet za 5 lat
julianna właśnie tak robię, chodzę regularnie do fryzjera, kosmetyczki na zakupy, karmię tylko MM więc mąż spokojnie może zostawać z małą, albo moja złota niania, która mi bardzo pomaga :-) mam nadzieję, że moje kiepskie samopoczucie to przejściowa sprawa i przejdzie jeszcze przed wiosną, ale chyba dziewczyny macie racje, że jak już będzie ciepło to świat będzie bardziej przyjazny dla mam z małymi brzdącami.

 

[Iwonka1985]

margo wszystko zależy od sytuacji, ja mieszkam w uk i tu to wszystko inaczej wygląda. Mam płany urlop macierzyński przez 9 mcy potem wracam do pracy na warunkach na jakich chcę i nikt nie ma prawa mnie zwolnić za moją niedyspozycyjność. Skoro masz dobrą pracę to rozumiem twój punkt widzenia (ale przyznasz że mój też najgorszy nie jest ;-) ) No i wiem że polska nie jest przyjazna matkom bo tam jeżdżę i mam znajomych z dziećmi. Ale wiem też że im pomagają rodzice a ja jestem tu sama a mąż pracuje całymi dniami i chcę zeby te moje dzieciaczki rosły jak najszybciej :-)

 

[margo_84]

iwonka pewnie, że nie jest, dla ciebie jest najlepszy masz rację, że w PL jest kicha, i z pracą ciężko szczególnie dla młodych kobiet, bo na rozmowie pytają cię czy masz męża, dzieci itp. a nie powinni! Ja mam rodzinę na miejscu, ale za bardzo mi nikt nie pomaga :-( moja młodsza siostra miała udar mózgu i teraz wszystkie siły są skupione na niej to jasne :-(a mi czasem jest ciężko,mój mąż też dużo pracuje, ale coś za coś, przynajmniej stać nas na nianię jak już nie daje rady to przychodzi mi pomóc!