Wracamy do pracy

[haneczkawro]

Dziewczyny,
W związku z tym że powoli dla niektórych z nas zbliża się termin powrotu do pracy, niektóre z nas już wróciły, a niektore nie wracają proponuje otwarcie nowego wątku na którym będziemy mogły podzielić się uczuciami dot powyższego tematu. Co wy na to?

 

[edyta27]

Ja wracam we wrześniu i już jak sobie o tym pomyslę robi mi się słabo.
Tzn. z jednej strony bardzo tęsknię za pracą, a z drugiej szkoda mi bedzie dzieci...

 

[majako]

No to ja zacznę ;-) jutro zaczynam trzeci tydzień... i tak, jak przed powrotem - bardzo się bałam i nie miałam ochoty, i wydawało mi się, że mogłabym siedzieć w domu... tak teraz - cieszę się, że wróciłam, miałam wrażenie, że zaczęłam dziczeć domu (siedziałam w domu 8 miesięcy!)
A teraz - pracy mam dużo, awansowałam i naprawdę się cieszę, że wróciłam :-) Julcia z nianią sobie radzi (a raczej odwrotnie ;-)) i o to się nie martwię :-)
Jedyne co mnie martwi - to zmęczenie po powrocie do domu, ale licze, że wiosna to zmieni

 

[RENIFER_24]

majako wiosna zmieni, musi zmienic...

jesli chodzi o moją pracę, to nie wracam...pod koniec wychowawczego, czyli mniej wiecej za rok, bedziemy próbowac z drugą dzidzią... ponadto pracuje teraz w domu, zajmuje sie meza papierami, za 2-3 miechy rezygnujemy z biura rach i wtedy juz w ogóle wszystko bede miała na głowie...
co prawda w pracy fajnie sie realizowałam, ale prawda jest taka ze zawsze byłam domatorem i chyba juz sie to nie zmieni... pewnie mnie wysmiejecie, ale lubie mezowi dogadzac w kuchni i dla niego gotowac, lubie sprzątnoc na błysk od czasu do czasu, a od kiedy w naszym zyciu pojawił sie mikołaj to uwielbiam spdzac z nim czas... ja do końca ciazy zapierałam sie ze wróce do pracy, zresztą pensyjke miałam swietną ale miki zmienił to wszystko... no i maz tez, bo za siedzenie w domu daje mi wiecej kasy niz zarabiałam cwaniak jeden...

 

[puella]

Miałam planowany powrót do pracy na 5 maja, ale ze względu na chorobę malutkiej przesunie się o 2 tygodnie.W związku z tym targają mną mieszane uczucia: z jednej strony cieszę się, bo większość ciąży przeleżałam w domu i bardzo brakowało mi aktywności (szczególnie intelektualnej) i swoją pracę uwielbiam:-). Z drugiej natomiast Antosia wydaje mi się jeszcze taka malutka, dodatkowo robi się coraz bardziej kochana i smutno mi, że mogę tyle nowych w jej życiu odkryć przegapić.:-( Po moim powrocie do pracy malutką będzie zajmowała się moja mama i tego też się boje. Jest typem kobiety, która wie wszystko najlepiej i trudno będzie ją zmusić do postępowania według moich zasad. Kiedy zwracam jej uwagę płacze i mówi, że ona tak robi bo przecież chce dobrze i nie potrafi zrozumieć, ze inaczej to nie znaczy gorzej:-(.

 

[haneczkawro]

Widze że każdą z nas targają te same wątpliwości
Ja postanowilam już wcześniej że wracam do pracy we wrzesniu, ale coraz częściej mam wątpliwości, a z drugiejn strony są dni kiedy uciekłabym do pracy z miejsca;
W powrocie do pracy nikt mnie nie wspiera, tzn. wszyscy są przeciw mój mąż, rodzice, teściowie:---( i cały czas próbuja wzbudzić we mnie wyrzuty sumienia W powrocie do pracy tylko jedno mnie przeraza 10 godzin dziennie mała będzie z obcą osobą a mi po powrocie zotanie 4 h spędzone z dzieckiem brrrrrrrrr Zastanawiam się jak dziecko to odbiera i czy nie traktuje później niani jak drugiej mamy

Puella , włąsnie małe sa coraz fajniejsze, ten najcięższy okres mamy za sobą i teraz czeka nas coraz więcej radości, a co do mamy to uwierz mi nie ma nic lepszego ja musze szukac obcej osoby do malej co mnie przeraza

Reniferku ja też zastanawiam się nad pracą w domu, ale na razie przy małej nie jestem w stanie nic zrobić, jak ci się udaje?????

Majako zazdroszcze że masz juz decyzje za sobą, ja nienawidzę podejmować decyzji

Edytko to będziemy razem odliczać

 

[RENIFER_24]

haneczko mój miki był przez trzy m-ce diabełkiem, a teraz jest aniołkiem ))

 

[m_j]

mnie powrót czeka 31 marca....Wynegocjowałam z deka lepsze warunki (odnośnie płacy) i niestety nowe obowiązki mnie czekają.. no i Aisha idzie do żłobka prywatnego...
Zobaczymy jak to będzie...
Przeraża mnie żłobek i przeraża mnie nowa praca w biurze, którą będę wykonywała, bowiem przy małym dziecku nie mogę iść na budowę (jak przed ciążą), gdzie często nie wiadomo, o której wrócić do domu z nawału pracy...

 

[*PaMinka]

Ja też bym chciała do pracy chociaż na kilka godzinek się wyrwać ale niestety nie ma szans nie mam z kim zostawić Mikołajka:-( a w domku też bym mogła jakąś prace wykonywać ale nie mogę nic znaleźć

 

[fiolka]

Ja wracam we wrześniu i już jak sobie o tym pomyslę robi mi się słabo.
Tzn. z jednej strony bardzo tęsknię za pracą, a z drugiej szkoda mi bedzie dzieci...

identycznie :-(

Jedyne co mnie martwi - to zmęczenie po powrocie do domu, ale licze, że wiosna to zmieni

Mnie też to przeraża, pamiętam jak wracałam wypluta po pracy, uderzałam w gary i już był czas na kąpiel i spanie, często czytając Misi zasypiałam w opakowaniu, budziłam się w srodku nocy zdrętwiała z makijażam i tak w kółko, Prawda, że wiosną i latem jest lepiej, ale pozostaje jeszcze druga połowa roku