Olga ale odpowiedzi na moje wczorajsze pytania nadal od Ciebie nie dostalam...
jeżeli chodzi o to, że dla mnie 4% to jest "wiele", to powtórzę, że statystycznie będzie to 140 milionów kobiet, które nie mogą karmić. jeśli jakaś matka znajdzie się w tej grupie, to nie należy jej wmawiać, że się znalazła jak wyrzutek w jakimś drobnym odsetku, żeby czuła się jeszcze gorzej, ale właśnie podbudować, że wiele kobiet nie może karmić piersią. dlatego uważam, że 4% to wiele.
co do karmienia "sporych" chłopców piersią - zacytowałam jeden z negatywów długiego karmienia piersią i według mnie takie przywiązanie (mówię o nadmiernego uzależnienia od mamy, a nie o zwyczajnej więzi i bliskości) jest dla dziecka niezdrowe. zwłaszcza w przypadku chłopców, którzy często i tak są z matka bardzo silnie związani, nawet silniej niż dziewczynki, a to pogłębia tylko tę zależność. wiem to niestety z przykładu własnego brata.
a dlaczego dziwnie może wyglądać w miejscu publicznym 2-latek dobierający się mamie do piersi czy np. karmiony na stojąco? może po części dlatego, że nie jest to popularny widok u nas, a może dlatego, że znajoma mojej mamy karmiła w ten sposób syna, przy okazji popijając drinka, przy stole pełnym ludzi, po prostu podwijając koszulkę pod szyję, i mnie to odrzuciło. nie ma tu dla mnie żadnych podtekstów seksualnych, które sugerujesz.
jest to tylko moja opinia, która zawsze może się zmienić.
mam nadzieję, że to wyczerpuje temat (;
btw. WHO zaleca karmienie piersią do 2 roku życia ale z innymi pokarmami, czyli karmienie sporadyczne. wyłączne karmienie piersią zalecają tylko do 6 miesiąca. kobiety nie karmią z różnych powodów i raczej wątpię, żeby większość była "zmęczona życiem"... a depresja poporodowa dotyka ok. 20% kobiet bez względu na to, jaki charakter miały przed ciążą, chociaż statystycznie więcej tych, dla których to była nieplanowana bądź niechciana ciąża.
