reklama
Właśnie dlaczego jeszcze my nie mamy Twoich namiarów na NK ? Ujawnij nam swoje dane na zamkniętym pod wątkiem NK. Wtedy dodamy Cię do naszych znajomych ... no chyba że nie chcesz
Wybacz kochana, ale dopiero teraz zauważyłam, że my tajniacką bazę mamy
Już się tam melduję;-):-)
M
Marcik&Kuncek
Gość
...
Ostatnio edytowane przez moderatora:
Wszystkiego naj dla lipcowych półroczniaków
My mamy Alfe Romeo 164
młode autko to nie jest, ale moj T. jest miłosnikiem tej marki i wkońcu spelnił swoje marzenie choć nie ukrywam, że to ja znalazłam autko;-)przestrzeni w środku jest dużo, bagażnik też spory ale ma wysoki próg załadunkowy i cięzko cokolwiek tam wepchnąć, ale jakoś dajemy rade
Mi po zrobienu prawka marzy się Honda Civic Type-R, Alfa Romeo 147 lub Toyota Corolla:-)
My mamy Alfe Romeo 164
młode autko to nie jest, ale moj T. jest miłosnikiem tej marki i wkońcu spelnił swoje marzenie choć nie ukrywam, że to ja znalazłam autko;-)przestrzeni w środku jest dużo, bagażnik też spory ale ma wysoki próg załadunkowy i cięzko cokolwiek tam wepchnąć, ale jakoś dajemy radeMi po zrobienu prawka marzy się Honda Civic Type-R, Alfa Romeo 147 lub Toyota Corolla:-)
M
Marcik&Kuncek
Gość
...
Ostatnio edytowane przez moderatora:
IKA, MISIA, ADASIEK I MAKSIU --- WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO NA TE PÓŁ ROCZKU:-):-):-)
Tosika ale ci fajowo z tym relaksikiem;-)
ptaszynko forumowe kciuki mocno zacisniete za pomyslnosc na wizycie u ginka:-)
Julia a ty gdzie w rajdach jezdziłas?
Tosika ale ci fajowo z tym relaksikiem;-)
ptaszynko forumowe kciuki mocno zacisniete za pomyslnosc na wizycie u ginka:-)
Julia a ty gdzie w rajdach jezdziłas?
Mondzi
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 30 Listopad 2005
- Postów
- 1 961
Hej!
Miałam lekką przerwę w pisaniu, bo czas był / jest ciężki :-(
Najpierw Julia dawała czadu okrutnie i po jednej nocy i połowie dnia stwierdziłam, że dłużej tak nie pociągnę. Poszliśmy do pani doktor, zajrzała w każdą prawie dziurkę i nic nie znalazła. Podejrzewam, że problemem w nocy była niemogąca się wydostać kupa, a w dzień pewnie śpiąca była po takiej nocy. Problem jakby się uspokoił, więc zakładam, że to było to.
A dziś nowe odkrycie... Wyszłam z Synem do laryngologa i zostawiłam Julkę z szwagierką mojej siostry (siostra była w domu, ale katar jej się wylęga, więc wolałam, żeby się do niej nie zbliżała). Podobno płacz był wielki. Przed chwilą wróciliśmy z rehabilitacji i nie mam wątpliwości, że u Julki zaczął się właśnie lęk separacyjny :-( Na 40 minut ćwiczeń, jakieś 30 przepłakała, cały czas patrząc gdzie jestem :-( Koszmar. Chociaż tyle, że postępy są duże i może nie potrwa to już zbyt długo. Jutro mamy pogrzeb wujka i dzieci miały zostać z moją kumpelą. Nie zostaną pewnie, bo się nie odważę. Pójdę sama, a M zostanie w domu.
Zawiedziona tym jestem okrutnie, wiem czym to pachnie, bo przy Tymku dwukrotnie był ten problem (10 miesięcy i 3 lata). Miałam być wyzwolona, od soboty planuję podanie zupek i miały mi się poszerzyć horyzonty. Na dzień dzisiejszy żałuję, że nie wracam do pracy... jeszcze przez rok.
Do tego wszystkiego nie mogę sobie poradzić z moją zazdrością. Wiem, że to głupie, ale cały dzień mi się ryczeć chce, bo mój M otwiera biuro i będzie zatrudniał pracownicę. Nigdy nie zachowywał się tak, bym miała podstawy do obaw w tym temacie, ale mam świadomość jej przewagi w wielu sprawach - młodsza sporo, nie ma pociążowych kilogramów, dyspozycyjna, będzie musiała wyglądać... Głupie, ale silniejsze ode mnie...
Przepraszam za moje nastroje...
Niech się ten dzień już skończy...
A samochód mamy Renault Clio Grandtour. Jest cudny Może dlatego, że do tej pory nie byliśmy zmotoryzowani i zdecydowanie ułatwia nam życie.
Czy któraś z Was daje zupki z normalnych warzyw z warzywniaka? Coś mam skrupuły w tym temacie.
Miałam lekką przerwę w pisaniu, bo czas był / jest ciężki :-(
Najpierw Julia dawała czadu okrutnie i po jednej nocy i połowie dnia stwierdziłam, że dłużej tak nie pociągnę. Poszliśmy do pani doktor, zajrzała w każdą prawie dziurkę i nic nie znalazła. Podejrzewam, że problemem w nocy była niemogąca się wydostać kupa, a w dzień pewnie śpiąca była po takiej nocy. Problem jakby się uspokoił, więc zakładam, że to było to.
A dziś nowe odkrycie... Wyszłam z Synem do laryngologa i zostawiłam Julkę z szwagierką mojej siostry (siostra była w domu, ale katar jej się wylęga, więc wolałam, żeby się do niej nie zbliżała). Podobno płacz był wielki. Przed chwilą wróciliśmy z rehabilitacji i nie mam wątpliwości, że u Julki zaczął się właśnie lęk separacyjny :-( Na 40 minut ćwiczeń, jakieś 30 przepłakała, cały czas patrząc gdzie jestem :-( Koszmar. Chociaż tyle, że postępy są duże i może nie potrwa to już zbyt długo. Jutro mamy pogrzeb wujka i dzieci miały zostać z moją kumpelą. Nie zostaną pewnie, bo się nie odważę. Pójdę sama, a M zostanie w domu.
Zawiedziona tym jestem okrutnie, wiem czym to pachnie, bo przy Tymku dwukrotnie był ten problem (10 miesięcy i 3 lata). Miałam być wyzwolona, od soboty planuję podanie zupek i miały mi się poszerzyć horyzonty. Na dzień dzisiejszy żałuję, że nie wracam do pracy... jeszcze przez rok.
Do tego wszystkiego nie mogę sobie poradzić z moją zazdrością. Wiem, że to głupie, ale cały dzień mi się ryczeć chce, bo mój M otwiera biuro i będzie zatrudniał pracownicę. Nigdy nie zachowywał się tak, bym miała podstawy do obaw w tym temacie, ale mam świadomość jej przewagi w wielu sprawach - młodsza sporo, nie ma pociążowych kilogramów, dyspozycyjna, będzie musiała wyglądać... Głupie, ale silniejsze ode mnie...
Przepraszam za moje nastroje...
Niech się ten dzień już skończy...
A samochód mamy Renault Clio Grandtour. Jest cudny
Może dlatego, że do tej pory nie byliśmy zmotoryzowani i zdecydowanie ułatwia nam życie. Czy któraś z Was daje zupki z normalnych warzyw z warzywniaka? Coś mam skrupuły w tym temacie.
M
Marcik&Kuncek
Gość
...
Ostatnio edytowane przez moderatora:
reklama
Mondzi
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 30 Listopad 2005
- Postów
- 1 961
Marcik, teoria jest taka, że kryzys 8 miesiąca może trwać ok 3 miesięcy. U Tymka zaczął się w okolicach 9 miesiąca pod wpływem rehabilitacji. Sytuacja była o tyle prostsza, że był już większy i bardziej mobilny. Jak zaczął raczkować, to po prostu za mną łaził i to było już do zniesienia.
Mam nadzieję, że z moją mamą Julka będzie zostawać, bo inaczej to jestem pięknie załatwiona, zwłaszcza, że jest środek zimy i zabieranie Julki wszędzie ze sobą jest dość trudne.
Mam nadzieję, że z moją mamą Julka będzie zostawać, bo inaczej to jestem pięknie załatwiona, zwłaszcza, że jest środek zimy i zabieranie Julki wszędzie ze sobą jest dość trudne.
Podobne tematy
