Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
i postanowiła i tak i tak wyskoczyć z brzuszka
spakowałam się chyba w 5 min no i pojechaliśmy. Na Izbie standard, - skurcze rzeczywiście regularne i przyjęcie na porodówkę - było jakoś już ok.23. Lekarz podpiął pod KTG z jakąś godzinę pod nią leżałam, skurcze powyżej 80 nawet do 100 co 4min już...ale ...powiedział, że takie rozwarcie jakie mam tzn 2cm przy drugim porodzie nic nie oznacza, a że jeszcze wczesna ciąża to nie ma co przyspieszać - dał relanium i na patologię cofnął. Zrobił jeszcze USG i że niska waga dziecka, ciąża jest wcześniacza i mogę pocierpieć i poczekać...Po relanium tyle tylko, że ogłupiło strasznie i zasnęłam, ale spałam gdzieś do po 4rtej rano i znów skurcze, które czuję i nie dają spać. Rano niedziela, więc i obchód późno i jak widziałam zero zainteresowania co się dzieje.... niby były miłe - dr bardzo długo mi tłumaczyła, a ja się rozkleiłam...moje ciało przestało ze mną współpracować - poważnie, nie zdawałam sobie sprawy jak ważne przy porodzie jest nastawienie!!!! powiedziały, że położą mnie na tej płatnej sali do porodów wertykalnych, tam jest wygodniejsze łóżko, i mam spróbować się przespać - miałam KGT o 2 w nocy tam i potem jakoś po 4rtej...ale po 4rtej to leżałam prawie 2 godziny bo rodziła jakaś laska (potem leżałam z tą dziewczyną na sali) i wszytko słyszałam - jak usłyszałam o 6:50 płacz jej dzieciątka to leżałam i też płakałam Boże jak ja chciałam mieć już to wszytko za sobą, a przede wszytkim wiedzieć, że z maleństwem jest wszystko w porządku...W ogóle to się okazało, że dziewczyna przeszła z patologii, bo w nocy dostała skurczy, była już grubo po terminie chyba 12dni - a Oni do niej, że spokojnie, naturze trzeba dać szansę, poczekajmy...a ona już biedna nie mogła tego znieść;/ powiedziała, że tak po wieczornym obchodzie się zdenerwowała, że miała jeszcze czekać - że w nocy dostała skurczy ale to, że przenosiła dobre nie było;/ mały był owinięty trzy razy pępowiną i na samej końcówce był wielki harmider, bo spadło mu tętno i słyszałam jak biegają by już cesarkę szykować....ale urodziła normalnie w końcu/ pogadałam sobie z nią, tak od serca...poryczałam oczywiście, - w ogóle to ja nie wiem skąd we mnie takie myśli beznadziejne wtedy były;/ uspokoiła mnie, powiedziała, że będzie wszystko w porządku...M też mnie pocieszał ile mógł...a ja jak nie ja;/ beznadziejnie do tej pory się z tym czuję - jakaś taka bezsilna i bez wiary, - straciłam zaufanie do samem siebie;/PO badaniu lekarza wyszło, że rozwarcie już 6cm...ale mała nie chce zejść do kanału, więc za radą Pani położnej zdecydowaliśmy się na poród aktywny - piłka, chodzenie itd - w radiu leciała Zetka Chillout, zaczęłam się jakoś uspokajać i myśleć, w końcu MYŚLEĆ, że przecież za niedługo zobaczę moją niunię, że będzie wszystko dobrze, że będzie bardzo kochana itd - wygłupialiśmy się z Mirkiem na tej piłce...nerwy z lekka odeszły - choć skurcze przypominały nieubłaganie, że jednak jestem na tej porodówce na piłce dostałam już konkretnych skurczy, - takich co minutę trwających dość długo;/ kolejne badanie lekarza - decyzja o przebiciu pęcherza - podobno po tych lekach co brałam fenoterol itp to pęcherz robi się bardzo twardy, - no i wtedy już wiedziałam, że odwrotu nie ma wody chlusnęły na położną i lekarza o 13:50 ...chwilka przerwy...no i zaczęła się jazda - ból nie do powstrzymania! czuję główkę między nogami - mówię do Mirka, że już czuję główkę...Mirek woła położną - ona przylatuje szybko bada, że pełne rozwarcie!!!woła drugą i lekarza - przybiega druga, a ja czuję że zbliża się kolejny party - P.Marzenka do mnie, żebym spróbowała przeczekać...oddychać - to się uda bez nacięcia...odpływam, oddycham i spojrzałam, a tam czarniutka główka!!!!! kolejny party i Alutka już jest - godz.14:08 płacze Miek też a ja trzymam ten skarb u siebie na brzuchu tego się nie da opisać....i dla tych chwil wszytko można przeżyć, ojjj wszystko.... i wyłożyli ją już do łóżeczka tego na kółkach. Potem gdzieś o 18stej pojechałam na górę, wykąpałam się i znów zeszliśmy do małej - dostałam ją do siebie o 21wszej wszytko było OK..... punkt nr jeden boleć będzie na pewno to fakt ale jedna myśl - że się przytuli za moment tego malutkiego ludzika daje takiej siły, że naprawdę warto, warto wszytko przejśćRodząc Bartusia czułam się bardziej komfortowo i poszło bez tych zbednych nerwów, nieprzespanych nocy...rodziłam krócej - odejmując te dni i noce, gdzie cofano mnie i powstrzymywano poród - bo podejrzewam, że już w sobotę byłoby po wszystkim! no ale, lekarzem nie jestem... dzisiaj ma przyjśc położna już jest dobrze...bardzo dobrze I aż się popłakałam Współczuję Ci, że musiałaś przez to wszystko przechodzić i tak długo to trwało. Rzeczywiście może szybciej byłoby po wszystkim, gdyby lekarze tak nie powstrzymywali porodu. Ale samo wyjście Alutki - rewelacja! Kwadrans i po sprawie, też tak chcę Najważniejsze jednak, że jesteście już w domku i wszystko super z maleńką Trzymajcie się ciepło
