Wiem, że jestem poyebana, ale po tej stracie nie zamierzam czekać do następnego okresu i wtedy się starać, ale będę robić to już teraz, jak tylko skończę krwawić. Nie wiem czy w ogóle będę miała owulacje, bo bez stymulacji jej nie miałam, ale ciul tam, co będzie to będzie. Najwyżej nie zajdę. Będę sobie brała witaminy dla ciężarnych skoro już kupiłam, kwas foliowy i zostało mi jeszcze sporo inofemu, to też będę chlać. Przypomnijcie mi proszę, na co ten acard?
ciężko się podnieść po stracie... Wiem, że z tego cyklu raczej nic nie będzie, ale jakoś tak mi psychicznie lżej jak sobie myślę, że będę działać dalej. Zamartwianie się pogłębia mój smutek i żal, a jak wiem, że walczę dalej to pomaga mi to przetrwać. Najchętniej to bym sobie założyła prezerwatywy na uszy, żeby podkreślić mój choojowy nastrój, ale postanowiłam się nie załamywać!
