szukam przyjaciolki

[^margolcia^]

Hej
Wiem jak to jest stracić prawie wszystkich przyjaciół. Chociaż ja nigdzie nie wyjechałam, a przeprowadziłam się na drugi koniec miasta ale to inna historia

Może napisz też na forum regionalnym, zapoznasz dziewczyny z Twojego miasta. Bo tak w ogóle skąd jesteś? Trzymaj się dzielnie , możesz zawsze napisać na forum i się wyżalić, tutaj znajdzie się ktoś kto przejmie się Twoimi problemami. pozdrawiam

 

[Jolit@84]

Ja tez szukalam przyjaciolki az w koncu...kupilam sobie psa
W Niemczech trudno o przyjazn, ludzie (polacy) sa tu dziwni...a moze ja jestem dziwna?
Co prawda mam znajomych ale tylko znajomych...a przyjaciolke jedna-jest nia moja siostra,miedzy nami 7 lat roznicy(ona starsza)ale rozumiemy sie bez slow.Ale mieszka w Polsce niestety.
Ja tez chodze wszedzie sama,jestem caly dzien sama,wiecznie sama...probowalam to zmienic,tez chcialam kogos poznac,ale jak,gdzie? Nawet mnie nikt nie odwiedza a jak juz odwiedzi to marze by juz sobie poszedl,bo po prostu przywyklam juz do tej mojej samotnosci,zdziczalam...
A kolezanke tez w PL mialam kiedys...Ona sie niedawno Tu do Niemczech sprowadzila nawet niedaleko ode mnie,ale kontaktu nie chce...i tez nie moge tego zrozumiec...jak mieszkala w pl to tesknilysmy za soba a przyjechala tu i zapomniala o mnie...paranoja.

Teraz mam moja Maje i nie mysle juz by przyjaciolki szukac :-) Chyba,ze ona mnie znajdzie...bo z przyjaznia to chyba troche jak z miloscia...

 

[^margolcia^]

coś w tym zdziczeniu jest. Ja tak samo, chciałabym żeby wszyscy mnie odwiedzali, przyjeżdzali, a jak już przyjdzie co do czego to myślę tylko o tym kiedy sobie pójdą, najgorsze że mi samej ze sobą jest dobrze i nie chce mi się nigdzie wychodzić. Wolę do kogoś pójść ,bo wtedy decyduję kiedy kończymy spotkanie

 

[marionetka]

ja też szukam kogoś do pogadania, do wspólnych spacerków bo już mam dosyć samotności...

 

[Takhisis]

Hm...ja przeprowadziłam się na 3 lata w drugi koniec Polski...kiedy przyjeżdżałam w odwiedziny do rodzinnego miasta to spotykałam się ze znajomymi...ogólnie rozmawialiśmy bardzo dużo przez telefon. Po powrocie okazało się,że tak naprawdę nikt nie został...każdy poszedł w swoją stronę, zawarł nowe znajomości...a ja żałuję powoli,że tutaj wróciłam...

 

[mamcia10]

coś w tym zdziczeniu jest. Ja tak samo, chciałabym żeby wszyscy mnie odwiedzali, przyjeżdzali, a jak już przyjdzie co do czego to myślę tylko o tym kiedy sobie pójdą, najgorsze że mi samej ze sobą jest dobrze i nie chce mi się nigdzie wychodzić. Wolę do kogoś pójść ,bo wtedy decyduję kiedy kończymy spotkanie

Tez tak mam

 

[mamcia10]

Ja czasami mam takie dni ze najchetniej zaszylabym sie w domu i nikogo nie wpuszczala

 

[Iwonka25]

Ja czasami mam takie dni ze najchetniej zaszylabym sie w domu i nikogo nie wpuszczala

Hej :-)

Mam dokładnie to samo Kiedys to wychodziłam do ludzi, sobota w domu? A teraz? Spacerek z moim P. wieczorkiem dobry film i np. piwko;-)

Od 4 lat mieszkam w Warszawie, miałam mnóstwo znajomych... ale odkąd jestem tutaj kontakty sie pourywały... Miałam przyjaciółkę, która odwróciła sie ode mnie jak zaczęło mi sie w końcu w miarę układać, co to za przyjaciółka..

 

[mamcia10]

Ja nie chce miec przyjacolki wole kilka dobrych kolezanek wydaje mi sie ze kazdemu w pewnym momencie ndza sie imprezy, szalenstwo do bialego rana...ja teraz tez wole polozyc malego i zalegnac z moim K na sofie przy dobrym filmiku

 

[mamcia10]

Literki juz gubie chyba pora spac :-)