Menu
Co nowego?
reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Znasz to? Dzień ledwo się zacznie, a Ty już masz na koncie przebieranie w półśnie, mycie części do laktatora i gorączkowe poszukiwania smoczka pod kanapą. Jeśli w tym chaosie marzysz choć o jednej rzeczy, która ułatwi Wam codzienność – weź udział w konkursie i wygraj urządzenia Baby Brezza, które naprawdę robią różnicę! Biorę udział w konkursie
reklama

Kto po in vitro?

reklama
Smętna30 pisze:
Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić 😁 podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...
Kliknij żeby rozwinąć...
Chyba każda się trochę odnajdzie w Twojej historii... bo prawie każda przeżywa podobne dylematy. Ja już coraz bardziej zaczynam mieć gdzieś czy ktoś wie.
Zostań tutaj z nami, odzywaj się częściej, będzie Ci raźniej przechodzić przez wiele sytuacji 🙂
 
bazylia128 pisze:
ja pierdz...le ty musisz sie caly czas smiac ze wszystkich i wszystkiego a jak nie masz z czego to szukasz powodow zeby sie posmiac [emoji23] [emoji23] [emoji23] Przypomnij mi jeszcze raz jak o ztymi drzwiamy bylo: A ile...? Caly czas z Łukaszem z tego lejemy :-) :):-) :):-) :)
Kliknij żeby rozwinąć...
No co za łajza niedobra [emoji12]. A oni byli bez klamek [emoji23]. A mój Siwy do niego: jakich kuwa klamek!!!
 
Smętna30 pisze:
Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić 😁 podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...
Kliknij żeby rozwinąć...
Dobrze ze sie odzywasz... z nami bedzie ci latwiej ;) A co u was jest problemem? Gdzie sie leczycie?
 
bazylia128 pisze:
No i ciebie tez sobie inaczej wyobrazalam ;) Ale cycora to ty tez masz fajnego [emoji106] [emoji106] [emoji106] [emoji7] [emoji7] [emoji7] [emoji110]
Kliknij żeby rozwinąć...
Ciaza, a wczesniej extra kilo zrobily swoje [emoji1787][emoji23]
A jak sobie wyobrazalas? Choc w sumie boje sie tej odpowiedzi [emoji16][emoji16]
 
Smętna30 pisze:
Czasem jak tu nie zaglądam kilka dni to nie idzie Was nadrobić 😁 podziwiam Waszą wolę walki i cieszę się i płacze razem z Wami.

No cóż, w tym roku stuknie mi 30stka. Porażki znoszę słabo, szczególnie że brat ma prawie 3letniego syna (udało im się za pierwszym razem) i bratowa zaś na zawołanie w ciąży. Już zaczyna być widać brzuszek więc m.in. dlatego wizja porażki mnie tak przeraża. W temat ich wciągnąć nie można bo jak się dowiedzieli o problemach (przed IUI) i nie mieli nikomu nie mówić to już wszyscy krewni wiedzą i u męża w pracy też, nawet nam wszyscy nagle przestali życzyć potomstwa i przestali pytać jak starania. I na pewno od nich się dowiedzieli bo wiedzieli tylko oni i rodzice których jestem na 100% pewna. Także wsparcie słabe. Mama ma pretensje, że wszystko w tajemnicy trzymamy bo "to nic takiego". A jak wytłumaczyć komuś kto tego nie przeszedł ile to nerwów łez i nieprzespanych nocy kosztuje? Tylko wy to rozumiecie. Jak słyszę "wam też się. W końcu uda" od kogoś komu się "udaje za pierwszym strzałem" to mi się nóż w kieszeni otwiera...
Kliknij żeby rozwinąć...
Mam ten sam problem. Czytałam rano a tu już 20 stron nowych😁 Piszą i piszą, wszystkie na urlopie czy co? Ja też niby powiedziałam tylko siostrze ale kto wie naprawdę to jest zagadka❔ O in vitro nie mówiliśmy nikomu, siostra mi mówi że na in vitro to jeszcze mam czas bo młoda jestem. Tylko osoby nie będące w temacie to myślą że in vitro udaje się w 100%
 
reklama
Do góry