Sierpniowe mamy 2022🙂

[Maridonna]

Dziewczyny zaczęły się u mnie poranne mdłości co na to poradzicie? Już trzeci raz wychodzę do pracy i wyjść nie mogę

Ja musze coś zjeść na siłę. Jakąś kromkę z masłem, obojętne.

 

[Maridonna]

Cześć dziewczyny !
U nas dziś ciężki poranek. Starszy nie chciał iść do przedszkola po dłuższej przerwie a mnie męczyły miłości całą drogę. W sumie ledwie się dzień zaczął a ja bym już poszła spać
Za tydzień mam wizytę i wreszcie zobacze mała kluseczke co siedzi w brzuszku mam nadzieję że wszystko będzie dobrze

 

[Porannelatte]

Szczerze? Chyba bym chciała słuchać. Bo ja nie znam nikogo z poronieniem oficjalnie. Sama mam za sobą dwie idealne ciąże z pierwszego cyklu starań, a teraz prawdopodobnie było CP, które na szczęście samo sobie poszło. Nie miałam o tym totalnie z kim pogadać, większość nocy na telefonie, w google i na forum. Wypadły święta więc też mi było głupio dzwonić do mojej lekarki i pytać ją czy to jest jeszcze normalne. Czułam się totalnie zdezorientowana - nie samym przeżyciem jako takim, ale tym że nie wiem kiedy jest okej, a kiedy nie i nawet nie mam kogo spytać.
Dodatkowo czułam się przytłoczona tym, że w co drugą pacjentkę ładuje się leki, a mi nie - a to być może uratowało by mi życie, bo może inny lekarz też by ładował i moja ciąża w jajowodzie by rosła totalnie bez sensu. Więc mnie by to nie stresowało, a właśnie dawało spokój bo wiedziałabym, że to normalne, że dotyczy wielu kobiet itd. Tak jak mówię, każdy z nas ma inne podejście dożycia, ja nie lubię się oszukiwać, lubię jak 2 + 2 = 4

Mam totaLniE tak samo, jak poroniłam pierwszą ciążę to byłam w szoku, bo myślałam, że to się rzadko zdarza - nikt o tym nie mówi głośno! A jak mi się przydarzyło, to po kątach słyszałam nagle: a tu babcia poroniła, a tu ciocia cztery razy, a to prawie każda koleżanka miała takie zdarzenie. Więc ja mówię dosyć otwarcie o tym, że to moja druga ciąża, ale dzieci jeszcze nie mam.
Plus, jak dwa dni po skoczyła mi temperatura i zaczęłam bardziej krwawić, pojechałam na IP, a tam potraktowano mnie bardzo z politowaniem "to jak to, pani nie wie, że tak to może wyglądać?" A skąd mogłam wiedzieć.

Ja także unikam chemii, staram się czysto odżywiać, nie biorę leków o ile nie są naprawdę konieczne, włosów nie farbuje wcale

Szczepić się będę bo nie chce osierocić dziecka jeszcze w szpitalu (a drugiego w domu) a stan po ciężkiej operacji w przypadku zakażenia covidem
daje o wiele gorsze rokowania przebiegu korony, bo chce by mój noworodek miał w momencie narodzin większe szanse na zdrowie jeśli z koronawirusem się zetknie, bo nie chce by w przypadku zakażenia i ciężkiego przebiegu rozdzielono mnie od noworodka karmionego piersią (gdybym musiała być hospitalizowana)… znowu - bo nie chcę narażać mojego dziecka które szczepione być nie może a ja jestem dla niego teoretycznie największym źródłem potencjalnego zakażenia.
Jest jeszcze jakaś tam odpowiedzialność społeczna i troska o innych, ale że jestem raczej egoistką to przede wszystkim szczepię się dla siebie i swojego bezpieczeństwa.
A że jestem trochę ‚szkiełko i oko’ i przemawiają do mnie dane naukowe - wiem że szczepienie mi to bezpieczeństwo zapewni.

Ja traktuję szczepienie jako środki ochrony indywidualnej, natomiast zdaje się, że zaszczepieni mogą zarażać tak samo, jak i niezaszczepieni (mój ojciec zaszczepiony zachorował i matkę również zaszczepioną zaraził; ojciec prawdopodobnie zaraził się od zaszczepionej koleżanki w pracy...paranoja. grunt że ciężko nie przechodzili choroby). Więc nie myślę o tym w kategoriach odpowiedzialnosci społecznej.
Chyba że w kontekście łagodniejszego przebiegu i nie obciążania służby zdrowia.
O trzeciej dawce pomyślę dopiero, jak dotrwam do kolejnego trymestru.

 

[Słoneczko świeci]

A propos szczepień to miałam mieć 3 dawkę szczepienia 13 grudnia i na wszelki wypadek zrobiłam test ciążowy i niespodziewanie wyszedł mi pozytywny nie poszłam na szczepienie, ale zapewne w drugim trymestrze się wybiorę. Dużo jest teraz tematów o nieszczepionych kobietach w ciąży; niestety zdarza się, ze umierają; związek jest taki, ze w ciąży rośnie krzepliwość krwi i jak się zachoruje na koronawirusa to tez wzrasta krzepliwość krwi; jeśli ktoś ma genetyczne skłonności do zakrzepów, to może być nieciekawie

 

[kasiaa91]

Mam totaLniE tak samo, jak poroniłam pierwszą ciążę to byłam w szoku, bo myślałam, że to się rzadko zdarza - nikt o tym nie mówi głośno! A jak mi się przydarzyło, to po kątach słyszałam nagle: a tu babcia poroniła, a tu ciocia cztery razy, a to prawie każda koleżanka miała takie zdarzenie. Więc ja mówię dosyć otwarcie o tym, że to moja druga ciąża, ale dzieci jeszcze nie mam.
Plus, jak dwa dni po skoczyła mi temperatura i zaczęłam bardziej krwawić, pojechałam na IP, a tam potraktowano mnie bardzo z politowaniem "to jak to, pani nie wie, że tak to może wyglądać?" A skąd mogłam wiedzieć.

Ja traktuję szczepienie jako środki ochrony indywidualnej, natomiast zdaje się, że zaszczepieni mogą zarażać tak samo, jak i niezaszczepieni (mój ojciec zaszczepiony zachorował i matkę również zaszczepioną zaraził; ojciec prawdopodobnie zaraził się od zaszczepionej koleżanki w pracy...paranoja. grunt że ciężko nie przechodzili choroby). Więc nie myślę o tym w kategoriach odpowiedzialnosci społecznej.
Chyba że w kontekście łagodniejszego przebiegu i nie obciążania służby zdrowia.
O trzeciej dawce pomyślę dopiero, jak dotrwam do kolejnego trymestru.

Masz racje, szczepienie nie wyklucza dalszej transmisji ale wg badań zmniejsza ją od 30-80 % (w zależności od preparatu i indywidualnej reakcji) a to są duże liczby. Ja 3 dawke wezmę w 2 lub 3. Wolałabym drugi trymestr by zaszczepić się szybciej i być bezpieczną ale 3 wolę by dziecko w momencie narodzin miało więcej przeciwciał.

 

[kasiaa91]

Mam totaLniE tak samo, jak poroniłam pierwszą ciążę to byłam w szoku, bo myślałam, że to się rzadko zdarza - nikt o tym nie mówi głośno! A jak mi się przydarzyło, to po kątach słyszałam nagle: a tu babcia poroniła, a tu ciocia cztery razy, a to prawie każda koleżanka miała takie zdarzenie. Więc ja mówię dosyć otwarcie o tym, że to moja druga ciąża, ale dzieci jeszcze nie mam.

Ja nie mam traumatycznych doświadczeń związanych z poronieniami ale mam inne - byłam napadnięta, z ciężkim uszkodzeniem ciała i próbą zabójstwa. Trauma która ciągnie się za mną ponad 10 lat. I rozmowy o tym, historie innych czy nawet ruch metoo bardzo mi pomogły.

 

[KaweczkaSro]

Dzień dobry.
Z przyjemnością dołączam do grupy (choć nie ukrywam, że lekko zestresowana, gdyż jest to moja pierwsza ciąża i to dość późno - w wieku 36 lat).
Krótka historia:
9 grudnia, pozytywny test ciążowy.
13 grudnia - potwierdzenie pęcherzyka na usg
29 grudnia - zarodek z bijącym serduszkiem na usg.

Termin porodu - 18.08.2022 lub 19.08.2022

Pozdrawiam wszystkie mamy i ściskam mocno

 

[Dithka]

Dzień dobry.
Z przyjemnością dołączam do grupy (choć nie ukrywam, że lekko zestresowana, gdyż jest to moja pierwsza ciąża i to dość późno - w wieku 36 lat).
Krótka historia:
9 grudnia, pozytywny test ciążowy.
13 grudnia - potwierdzenie pęcherzyka na usg
29 grudnia - zarodek z bijącym serduszkiem na usg.

Termin porodu - 18.08.2022 lub 19.08.2022

Pozdrawiam wszystkie mamy i ściskam mocno

Nic się nie martw, u mnie podobnie (37 lat i pierwsza ciąża) a wydaje mi się, ze jest sporo innych mam w wieku 35+ na forum

 

[Porannelatte]

Ja nie mam traumatycznych doświadczeń związanych z poronieniami ale mam inne - byłam napadnięta, z ciężkim uszkodzeniem ciała i próbą zabójstwa. Trauma która ciągnie się za mną ponad 10 lat. I rozmowy o tym, historie innych czy nawet ruch metoo bardzo mi pomogły.

Bardzo mi przykro, że przeszłaś przez takie zdarzenie i walczysz z traumą ruch metoo zrobił duzo dobrego pokazując kobietom po przejściach, że nie są same.
Traumy to temat, który coraz bardziej zgłębiam. Jak wiele w człowieku potrafi siedzieć po latach. Jak byłam dzieckiem, moja mama miała ciężki wypadek, który cudem przeżyła. Przez lata o tym nie myślałam, aż nagle po jakiś 20 latach zaczęło mi się to śnić i przyszły ataki paniki
Dobrze, że żyjemy w czasach, gdzie pomoc psychologiczna i psychiatryczna jest dostępna, bez ciągnącego się widma wstydu.

 

[Takalenka]

Ale mówimy nie o tym gdy nie pójdzie obrót bo raczej nie robi się go w 28tc tylko jak się "zmusza" do tego obrotu w tym konkretnym szpitalu.

Edit. Bo mówimy o konkretnym szpitalu w Warszawie który ma parcie na sn. Walą tam tłumy bo ma III stopień, jest piękny wizualnie, a w jedynce przed pandemia komercyjnie mógł nocować tata. I u nich by mieć planowe cc musi się na nie zapisać w 28tc, a na wizytę się czeka 4 tygodnie więc musisz mieć defakto powód w 24 tygodniu ciąży. I o ile jakieś problemy ortopedyczne się nie cofną to zaczęłyśmy się zastanawiać co z ułożeniem. Oczywiście, że jak przyjedziesz bo Ci wody odeszły i dziecko nadal nie będzie tak jak trzeba to Ci zrobią to cc ... o ile będzie miejsce. Bo jak byłam z poronieniem to 3 dziewczyny odesłali

Edit2. Bo nie wiem jak w Hiszpanii czy nawet w innych miastach w Polsce, ale w Warszawie odsyłanie jest na początku dzienny, a w niektórych szpitalach jest nagminne. Z jednej strony słabe z drugiej, nie dobudują w 5 minut dodatkowej porodówki czy sali poporodowej Więc j osobiście wolałabym mieć zaplanowane to cc i wiedzieć, że mnie tam przyjmą, niż potem liczyć na szczęście

Master od edit to specyficzne podejście. Lub rzeczywiście duże obłożenie miasta i mogą wcale nie ściemniać tylko grafik zapchany i nie wyczarują łóżek
Jak rozkminiam to skoro mają 3 stopień referencyjnksci? To dziwi pocisk na porody naturalne aż taki do przesady bo nie ma po co tak walczyć skoro ciężkie przypadki które się tam pojawiaja to i tak zawyża statystykę. Z położeniem pośladkowym jest tak że dziecko samo może się obrócić nawet i w dzień wyznaczonej cesarki, więc może dlatego kręcą nosem no ale to jest mały procent pośladkowych dzieci... U nas nie ma jakiegoś problemu z dostępnością terminów ale jest też tak że kobiety nie pchają się z niepowiklanymi ciążami do super specjalistycznych szpitali, bo mamy mniejsze szpitale które są kameralne (mniej specjalistyczne) ale lepiej prowadzą porody naturalne więc jak komuś zależy na fajnym naturalnym porodzie to idzie właśnie tam. No ja wiem że moje realia trochę inne i pojawiają się już tematy porodowe i nawet słabo mi się wypowiadać czy coś doradzić .

O kurcze pieczone niecały dzień mnie nie było a tu ruch... Muszę iść od tyłu i nadrabiać

Ja nie mam traumatycznych doświadczeń związanych z poronieniami ale mam inne - byłam napadnięta, z ciężkim uszkodzeniem ciała i próbą zabójstwa. Trauma która ciągnie się za mną ponad 10 lat. I rozmowy o tym, historie innych czy nawet ruch metoo bardzo mi pomogły.

O to niestety mamy dość podobna sytuacje mam nadzieję że twój sprawca poniósł konsekwencje bo moi nigdy i to jest dla mnie do tej pory najgorsze