Depresja poporodowa. - Myślałam o sobie, że jestem złą matką

[aniaslu]

@Marynia88 rozumiem twoje wzburzenie. Natomiast jeszcze jedno warto pamiętać depresja może dotknąć każdego i część osób odbierze sobie życie i dlatego tak ważna jest świadomość, prewencja i wsparcie dla osób, które ją przezywają. Depresja nie jest wyborem.

 

[Marynia88]

@Marynia88 rozumiem twoje wzburzenie. Natomiast jeszcze jedno warto pamiętać depresja może dotknąć każdego i część osób odbierze sobie życie i dlatego tak ważna jest świadomość, prewencja i wsparcie dla osób, które ją przezywają. Depresja nie jest wyborem.

Co do ogólnego tematu to w pełni się z Tobą zgodzę, znam niestety oblicze depresji i wiem jaka to ciężka choroba. Doczepiłam się konkretnego fragmentu wypowiedzi bo nie ma usprawiedliwienia dla dzieciobójstwa. Niestety dzieciobójczynie bardzo często próbują wykorzystać wybieg w postaci depresji poporodowej zakłamując tym samym fakty o tej chorobie.

 

[derstly001]

Zgadzam się, nie powinniśmy próbować usprawiedliwiać dzieciobójstw

 

[aniaslu]

@derstly001 i?

 

[derstly001]

Należy walczyć z depresją, uświadamiać wszystkich jak sięgnąć po pomoc, ale dzieciobójców należy karać.

 

[aniaslu]

I w tym wątku główną ideą było uświadamianie, że warto szukać pomocy. I tego się trzymajmy

 

[basia801]

rozmowy z osobami ze starszego pokolenia się właśnie tak kończą bo ty nie musisz prać pieluch i kiedyś nie było depresji poporodowej no niestety teraz to sprawa naturalna

 

[caranta]

O, temat mi bliski (rozglądam się tu jeszcze, byłam kiedyś wiele lat temu) Teraz w ogóle nie wiem czy wiecie był taki program, w którym szkolili położne POZ i stosują skalę edynburską, to włśnie ten test tu ktoś wspomnial. Teraz w jego ramach konsultują mamy które będą miały wynik wskazujący na depresję poporodową - każda mama do 12 miesiąca po urodzeniu dziecka może dostać trzy darmowe konsultacje z terapeutą. Wszystko odbywa się teraz online z racji korony. Ogarniam im media społecznościowe, ale nie po to tu przyszłam, więc nie wiem czy linkowanie jest tu na miejscu?

 

[caranta]

Czy to jest bezpłatne?

Tak, finansowane ze środków UE. Znajdziesz pod hasłem "Przystanek mama" udział biorą mazowieckie, łódzkie, lubelskie, podlaskie, warmińsko-mazurskie, kujawsko-pomorskie. Ale jak będzie trzeba wsparcia to wszędzie można się zgłosić i oni pokierują gdzie szukać bezpłatnej pomocy.

 

[Madlein]

Depresja poporodowa jest czymś okropnym. Czymś co zupełnie paraliżuje funkcjonowanie kobiety. Przeszłam to niestety. Zaczęło się w drugiej dobie po porodzie. Bolała mnie głowa od ciśnienia, które nie chciało zejść, byłam cała opuchnięta, ból po cesarce nie pozwalał mi podnieść się sprawnie z łóżka, nie pozwolono mi karmić piersią... Pamiętam tą bezsilność, czułam się jak kompletne zero. Towarzyszyło mi ciągłe przeświadczenie, że z dzieckiem jest coś nie tak (pomijam fakt, że faktycznie u syna wykryto parę dni później wylewy do mózgu). Bałam się go przebierać, żeby nie zrobić mu krzywdy, najzwyczajniej w świecie trzęsły mi się ręce jak go przewijałam. Poza tym młody miał koślawą stopę, pamiętam jak pierwszy raz przyszła fizjoterapeutka... Pomyślałam, że sama nie ogarnę finansowo wszystkich rehabilitacji i przez myśl przeszło mi coś strasznego... Że może powinnam synka oddać i jakaś inna rodzina będzie w stanie dać mu wszystko czego potrzebuje. Do tej pory mam łzy w oczach jak sobie to przypominam. Nic nie było takie jak być powinno, karmiłam małego i trzymając go w ramionach płakałam, płakałam że jestem taka beznadziejna...
Dopiero gdy zdiagnozowali wylewy do mózgu u syna, przysłali do mnie psycholog. Chyba dlatego, że na moment straciłam kontakt z rzeczywistością, nie słyszałam już nawet co lekarz mówił do mnie dalej o stanie dziecka. Psycholog była dwa razy. Później zostałam ze wszystkim sama.
Po pół roku z własnej woli poszłam do psychiatry. Dostałam antydepresanty. Pod koniec września syn skończy 10lat, a ja dalej jadę na lekach. Depresja poporodowa z czasem zmieniła się w chorobę stałą. Kilka lat temu zdiagnozowano u mnie ChAD.

Wiem, że nigdy nie skrzywdziłabym syna. Jednak nie oceniam kobiet, które w szoku poporodowym dokonują dzieciobójstwa. Wiem to straszne, ale one na prawdę nie wiedzą co robią. Fajnie, że można gdzieś znaleźć pomoc w sytuacji depresji poporodowej. Ja nie miałam takiej szansy, mieszkam w małej miejscowości i wszystko ograniczyło się zaledwie do dwóch spotkań z psychologiem jeszcze na oddziale położniczym.