hej
Ja tam jestem zdania że dziecko musi zrozumieć i dojzeć do tego wszystkiego. Mialam tak z pierwszą córką, co prawda szybciej załapała o co chodzi, juz w wieku dwoch lat spała bez pieluchy, wytrzymywała cała noc, z synkiem dopiero od jakis dwoch miesiecy chodzimy bez pieluszki
a ma 2 latka i 8msc, w nocy jeszcze spi w pieluszce, bo zdaza mu sie siknąć, i myśle że i z tego wyrośnie. ;-)
Prubowaliśmy tak jak kolezanki, tzn puszczałam bez pieluchy, latał w majteczkach, kupiłam mu nawet takie w z ulubiona ciuchcia z bajki, ale niewiele to pomagało, robił siusiu i przychodził mowic zeby go przebrać.. Potem zaczełam poprostu pytac go co jakis czas czy chce siusiu, sadzac co jakąs godzine, jak nie chcial siedziec dawalam mu bajki zabawki by go zajac, oczywiscie jak zrobil byla wielka radosc, brawa itp. I tak jakos z czasem załapał w sumie z dnia na dzien poprostu sam zaczał wołać i nawet jak jest zajety zabawą nie zdarza mu sie zapomnieć
Juz nawet poza domem sobie radzimy, podoba mu sie robic na trawke hehe
Takze zycze wytrwałości i duzo cierpliwosci, nic na siłe.;-)
pozdrawiam
) stwierdziłam, że nie ma co sie męczyć!
. Wpadłam na pomysł zostawienia mu nocnika w pokoju i dzisiaj przed drzemką ściągnął sobie pampersa, zrobił siku do nocnika, wrzucił tam pieluchę i poszedł spać z goła pupą. Myślę, że to sygnał aby rozpocząć próbę nr2!
