Dzięki dziewczyny za wsparcie. Jest mi na prawdę bardzo ciężko, tak bardzo się boje. Moje maleństwa odeszły z powodu agenezji nerek, po pierwszej ciąży lekarze zapewniali mnie, że wada się nie powtórzy, niestety przeżyliśmy ponownie wielki koszmar i traumę. Myślałam, że umrę jak się dowiedzieliśmy, że Jeremiaszek ma taką samą wadę, to się nie da opisać. Tym razem zdecydowaliśmy z M. że wytrwamy do końca, żeby się pożegnać z Synkiem, potrzymać choć Go na chwilkę na rączkach, poczuć Jego zapach i wycałować Jego ciałko. I tak się stało byly to z jednej strony najcudowniejsze chwile w moim życiu ale z drugiej strony najcięższe. Po stracie drugiego Skarba odechciało mi się żyć, popadłam w depresję, dopiero po kilku miesiącach zaczęłam pomału funkcjonować. Ta ciąża w sumie to dla nas wielka niespodzianka, wielki dar i mamy nadzieję, że Bóg tym razem nas oszczędzi. Dlatego same rozumiecie, dlaczego tak bardzo się boję, bo wada może się powtórzyć, choć jeszcze nie spotkałam się z przypadkiem, żeby ta wada powtórzyła się po raz trzeci i to mnie jakoś jeszcze trzyma.
Teraz koleżanka ma pierwszą wizytę w szpitalu na 15tc ale bez USG
A jeszcze inna miała pierwszą wizytę z USG w 21tc
i planuje kolejne dziecko:-)
co można brać? mam strrrraszny katar
