Dotarłam do domu, zjadłam kolację, mogę zdać relację.
Byłam dziś u nowego lekarza, trochę z polecenia, trochę ze względu na to, że pracuje w szpitalu klinicznym. Ogólnie ciążę prowadzę na NFZ w poradni przyszpitalnej, mam tam dobrą opiekę i program KOC. Ale jednak USG raz w miesiącu, a ja przy tych moim problemach, które ostatnio wynikły wolę mieć je co dwa tygodnie, dlatego chodziłam też prywatnie. Jednak nie do końca przekonała mnie tamta Pani doktor i z terminami też były problemy, dlatego zdecydowałam się na zmianę. To tak w dużym skrócie…
Lekarz w porządku, konkretny i jednak pracuje też w poradni patologii ciąży SU oraz na oddziale. Sprzęt ma tylko trochę gorszy, ale prenatalne i tak będę robiła gdzie indziej.
Z dzieckiem wszystko ok, ale ze względu na cukrzycę i nadwagę (kilkanaście kg) zalecił mi clexane 0,4 i acard 150.
Dziewczyny mam mętlik w głowie i nie wiem co mam robić. Byłam naprawdę zadowolona z opieki na NFZ. Młode lekarki, zaangażowane, ale jednak trochę stresowało mnie podejście - „duphastonu nie damy bez plamień, bo jak ciąża się ma utrzymać, to się utrzyma”. Ja wszystko rozumiem, też jestem ostrożna przy lekach, ale mimo wszystko miałam te bóle podbrzusza codziennie i progesteron też w dolnej granicy normy (14,8).
Mimo tego, że jedna z nich zdiagnozowała mi cukrzycę i dalej posłała gdzie trzeba, to ani słowa nie wspomniała o clexane i acard. Być może nie jest to niezbędne? Ale ja chyba będę się czuła bezpieczniej biorąc te leki.
Nie wiem co mam zrobić Kochane, z jednej strony chciałabym rodzić w szpitalu, gdzie chodzę na NFZ, z drugiej tam, gdzie pracuje lekarz, u którego dziś byłam jest kliniczny. Mam ogromny dylemat
.
Do tego to wszystko zaczęło mnie konkretnie przytłaczać - cukrzyca, kolejne leki, kolejne zastrzyki. Mam 32 lata, w poprzednich dwóch ciążach nie miałam żadnych problemów. Ja wiem, byłam dużo młodsza, waga była w normie, ale jednak
.
Wybaczcie za te żale, ale bardzo tego potrzebowałam
.
Zdjęcie okruszka z dziś, ma 3,8 cm
. Mam nadzieję, że chociaż u niego wszystko dobrze i zdrowo się rozwija.
Nie wierzę. Przez weekend źle się czułam, wymiotowalam i kompletnie nic nie jadłam.dzis rano Byłam już bardzo wyczerpana tym wszystkim. Wizytę prywatną , tą przed skierowaniem do szpitala miałam mieć jutro , ale z racji na bardzo złe samopoczucie, postanowiłam iść już dziś do ginekologa na NFZ i poprosić o skierowanie do szpitala. Na wizycie doznałam szoku. Lekarz stwierdził że jest zarodek i nawet powiedział by że widzi początki akcji serca. Nie dowierzam do tej pory... Ja już torbę miałam spakowaną do szpitala. Przyrost bety przez 4 dni był tylko o 20% z 11.200 na 16.700. jestem w szoku.
U mnie na razie z największych objawów to zmęczenie, czasami to cały dzień mogłabym przespać, ale nie zawsze jest jak się zdrzemnąć z małym dzieckiem w domu. Widzę, że właśnie powstała grupa prywatna, więc proszę o dodanie!
nie musi u ciebie tak być tak samo dlatego trzymam mocno za ciebie kciuki bo może leniuszek dopiero się rozkręca 
i mnie też tak było tylko na samym początku beta skoczyła z 20 na 49.6 po dwóch dniach 49.9 a po dwóch dniach 49.5 i lekarz kazał odstawić leki i w poniedziałek zrobić betę bo na pewno będzie bliska zeru a ja w poniedziałek beta 200 i mój gin natychmiast do kliniki żebym przyjechała i tam mi zrobił USG i wystawil skierowanie do szpitala a tam młoda lekarka zbadała i ustawiła mi zabieg na rano a rano ordynator mnie bada i mówi że wykluczone żadnego zabiegu nie będę mieć i za trzy dni beta była 1500 i pęcherzyk był , potem zarodek po tygodniu i serduszko potem i była córcia ale w 20 TC zachorowałam na przeziębienie i nikt mi antybiotyku nie chciał dać i zmarła córcia ale to był inny powód więc u mnie to by się skończyło dobrze gdyby nie to przeziębienie i do dziś lekarz profesor z kliniki mi mówił że on takiego cudu w życiu nie widział a jednak wszystko może się zdarzyć gdzie to jest nieprawdopodobne 
jego koledzy sami w szoku byli, także trzymam kciuki 
ale szukam gdzie moge czegoś co mnie uspokoi .