czym jest to spowodowane? W sensie co takiego w cc się wydarzyło że było gorsze?
Pytam ponieważ akurat ja jestem tylko po 1 cc ze wskazań ortopedycznych i w sumie to nastawiłam się że będzie tak źle a w porwaniu do operacji na biodra która miałam w wieku 15 lat to ta cc to nic
po tej na biodra 2 miesiące o balkoniku chodziłam (to była operacja na pasmach a nie na kościach) a tu po tygodniu już pierwszy spacer. Fakt że no wolałbym norm mieć tej cc bo do tej pory nie udało mi się na nowo np wzmocnić mięśni brzucha, nie mówiąc już jakiś zrostach czy coś
Za to przy poronieniu jak dostałam tabletkę to to był dramat. Krew się lała, ja wymiotowałam, mdlałam… zupełnie się tego nie spodziewałam i akurat chwilę wcześniej mój partner wyszedł ze szpitala i byłam sama.. dziewczyna z sali mi pomogła i zawołała pielęgniarki to dopiero dostałam dożylnie przeciwbólowe - w sumie wybłagałam o nie.
Mam taką traumę po tym, że jak myślę o tym że teraz może się to powtórzyć to bardziej mnie przeraża to oczyszczanie niż samo poronienie.. gdyby to się zdarzyło to chyba bym z miejsca błagała o łyżeczkowanie
A od razu mi się mój przypomina i też nie wyobrażam sobie przechodzić tego jeszcze raz, choć wiem, że zawsze może być gorzej. Ja rodziłam w covidzie, więc najważniejszym do personelu było, żebym miała maskę... Dusiłam się strasznie jak walili we mnie oksytocynę, więc wciąż miałam skurcze i to bez postępu porodu przez całą noc. Na końcu nie miałam już sił, ani fizycznie ani psychicznie i jak powiedzieli, że cesarka, bo tętno młodemu spada, to już powiedziałam, że wszystko mi jedno, choć cesarki się bałam bardziej niż porodu naturalnego. I ponownie wolałabym rodzić naturalnie niż mieć cesarkę, choć z relacji wielu dziewczyn po sn, to często gorsza opcja, a jednak po CC długo dochodziłam do siebie fizycznie, a do tego psychicznie byłam rozjechana. Ogólnie bardzo źle wspominam tamten szpital i podejście personelu do pacjentek.
I wolę rodzić niż chodzić do dentysty brrrr 
