Margarita
Zaciekawiona BB
- Dołączył(a)
- 17 Styczeń 2006
- Postów
- 69
dokladnie!!!tez o tym nieraz mysle-my mamy przynajmniej spokoj, nikt nam sie nie wtraca, wiemy, ze musimy liczyc na siebie i byc samowystarczalne i sobie radzimy!
reklama
katerinka111
Fanka BB :)
DOKLADNIE
a czym wiecej problemow to czlowiek ma wiecej sily do walki z ta codzinnoscia , dla mnie najwazniejsze sa dzieci a na drugim planie bedzie facet,ktory na to zasluzy .
katerinka111
Fanka BB :)
ja juz dzisiaj SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU ,OBY NASTĘPNY BYL JESZCZE LEPSZY, POCIECHY Z MALUCHÓW,DUŻO MIŁOSCI I RADOSCI )))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) BUZIAKI 
)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) BUZIAKI 
cześć dziewuszki, jestem tu nowa i samotna. Jestem w 4 miesiącu ciąży i chyba lada moment deprecha nie będzie mi obca. Mieszkam z "ojcem Dziecka" tylko dlatego, że nie mam dokąd pójść. Okazał się być tyranem i despotą, czerpie satysfakcję z tego, że jestem od niego zależna i robi co chce. Bardzo zle znoszę ciążę i ciąglę leżę. Mieszkam w Warszawie od kiedy dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Nie mam tu nikogo i czuję się bardzo samotna. Chciałabym poznać inne samotne dziewczyny,, porozmawiać, może gdzieś razem wyjść.
a u mnie facet jes na samiutkim koncu listy:-)czyli nie miesci sie nawet w pierwszej 20:-)i jest mi z tym doskonaleDOKLADNIE
witaj, odeszłabym od niego od razu gdybym tylko miała dokąd. Do rodziców nie wrócę,już raz się od nich wyprowadziłam, wstyd byłoby mi strasznie wprowadzać się do nich z powrotem. Poza tym oni mieszkają w malutkim miasteczku, gdzie o pracy (jakiejkolwiek) można jedynie pomarzyć. Pozostaje mi chyba tylko mieszkać z nim do momentu kiedy urodzę malutką i będę mogła posłać ją do żłobka, a sama pójdę do pracy. Wszystko mi jedno gdzie będę pracować-najważniejsze, żebym miała pracę i mogła się od tego drania uwolnić. Jak mogłam popełnić taki błąd ???!!! Nie wiem czy starczy mi sił, z czego utrzymam sama malutką ? Co jej powiem ?
Roxy76 wiesz twój świat się zaraz diametralnie zmieni, wcale nie będzie tak pięknie różowiutkie uśmiechnięte dziecko a jak się zmęczysz to położysz spać. I będziesz miała idealny żłobek i pracę a jak dziecko zachoruje to szef z uśmiechem da ci wolne. Tego ci życzę ale realia mogą być inne. A jej to powiesz dopiero cokolwiek za kilka lat. Nie jedna z nas ze mną na czele powróciła do rodziców, ja ściślej do mamy, bo warto mieć kogoś na kogo można liczyć przy niemowlaku. I wiesz jest mi ciężko ciągle się czuję jak bym była u mamy gościem a nie domownikiem ale nie żałuję a mały żyje w otoczeniu bez spięć i krzyków. Ale każdy jest kowalem swojego losu jak się jest mamą nie patrzy się na wstyd tylko na dobro dziecka. Nie chcę Cię tylko straszyć bo dziecko daje dużo radości i siły. Nie ty pierwsza popełniłaś błąd i nie ostatnia wiążąc się z nie odpowiednim człowiekiem ale ja moje dziecko nazywam dar losu a nie błąd ;-) A sił ci starczy nawet nie wiesz ile ich można w sobie znaleźć choć czasami już człowiek nie ma siły. 
reklama
E
eweline48
Gość
Ja zostałam sam na dwa tygodnie przed porodem. Mimo,że byłam w innej sytuacji to jednak też sama i w obcym mieście. Powrót do rodziców w tej sytuacji był dla mnie czymś oczywistym. Musiałam myśleć o dziecku,a nie o tym czego ja chcę. Przez kilka miesięcy mieszkałam w domu rodzinnym, mimo pomocy wcale nie bylo mi dobrze. Tęskniłam jak diabli za swoim mieszkaniem i dawnym życiem. Dlatego jak synek miał kilka miesięcy zdecydowałam się wrócić do siebie. Ale wtedy był już starszy i było łatwiej.
Jeśli możesz to wróc do rodziców, nie musisz na stałe. Zobaczysz, będzie ciężko,ale wszystko się pouklada. Jak urodzi się dzidzia,a potem będzie rosła z każdym dniem będzie coraz lepiej i wtedy podejmiesz właściwą decyzję. Nie warto być z takim facetem,a im szybciej odejdziesz tym mniej przykrych wspomnień i tym łatwiej. Dasz radę;-)My tu wszystkie dałyśmy to i Ty dasz;-)