Kto po in vitro?

[malena100]

Hej Dziewczyny . Jestem 3dzien po transferze... I dzisiaj obudziła mnie myśl "co będzie jak się nie uda " . Powiedzcie mi jak wy byłyście na etapie oczekiwania zachowywalyscie się normalnie czy więcej odpoczywalyscie? I której z Was udało się za pierwszym razem?

Hej, ja jestem na zwolnieniu ze względu na prace. Pierwsze dni starałam się wsłuchiwać aczkolwiek nie tylko leżałam. Jak @zylwia mówiła, ja tez kiedy trzeba było posprzątać to się brałam i sprzątałam, a to zakupy, w to znajomych dzidziuś którego nosiłam i dużo się do niego schylałam (dzidzia 9 m-cy) [emoji5]jeżeli wie uda, to za 1 podejściem [emoji1303]dzisiejsza beta pokaże i potem usg, bo w sama betę nie chce mi się jakoś wierzyć. Życzę wytrwałości i powodzenia [emoji1307][emoji1307]


Napisane na iPhone w aplikacji Forum BabyBoom

 

[Agatulus181]

Ja jestem po pierwszym transferze, beta 33,90 w 7dpt.
Od poczatku mialam dobre przeczucie i ono mnie uspokajalo choc byly czasem gorsze mysli lecz szybko je przepedzalam myslac, ze mam pod sercem okruszka juz teraz i nie moge go stresowac. Teraz czekam na przyrost.
Będzie dobrze

No jak miło takie wiadomości się czyta w sumie racja ,trzeba pozytywnie myśleć

 

[zylwia]

Tak mówią ,że lepiej nie myśleć tylko że ja tak nie umiem . A druga próba z zamrożonych zarodków jak wygląda ?

Ja miałam dwie pełne procedury bo po pierwszej nie zostały nam żadne mrozaczki i zaczynałam wszystko od nowa .. z tej procedury też nam żadne nie zostały tylko ta moja jedyna malutka pod serduszkiem ❤

Wiem, że ciężko wyłączyć myślenie bo ja sama nie wiem jak mi się to udało ..

 

[Murawa]

Wpadnij do mnie jak u siebie skonczysz! Moje tez juz wolaja o ratunek ale przeciez po nocach nie bede myla

No spoko-nic tam te 700 ow-na spotkanie Czarownic to daleko...Nooo ale okna!-to poważna sprawa

 

[Agatulus181]

Hej, ja jestem na zwolnieniu ze względu na prace. Pierwsze dni starałam się wsłuchiwać aczkolwiek nie tylko leżałam. Jak @zylwia mówiła, ja tez kiedy trzeba było posprzątać to się brałam i sprzątałam, a to zakupy, w to znajomych dzidziuś którego nosiłam i dużo się do niego schylałam (dzidzia 9 m-cy) [emoji5]jeżeli wie uda, to za 1 podejściem [emoji1303]dzisiejsza beta pokaże i potem usg, bo w sama betę nie chce mi się jakoś wierzyć. Życzę wytrwałości i powodzenia [emoji1307][emoji1307]


Napisane na iPhone w aplikacji Forum BabyBoom

Koniecznie daj znać ,jaki wynik bety trzymam bardzo mocno kciuki . A jak robisz badanie bety to wynik jest tego samego dnia?

 

[Agatulus181]

Ja miałam dwie pełne procedury bo po pierwszej nie zostały nam żadne mrozaczki i zaczynałam wszystko od nowa .. z tej procedury też nam żadne nie zostały tylko ta moja jedyna malutka pod serduszkiem ❤

Wiem, że ciężko wyłączyć myślenie bo ja sama nie wiem jak mi się to udało ..

Czyli u Ciebie cierpliwość poplacila jestes tego Wielkim przykładam . Gratuluję :-*

 

[Szczescie1986]

No właśnie i to jest najgorsze ... Ile my musimy w życiu wycierpieć to wiemy tylko my ... Nie poddawaj się ... Cierpliwość popłaca ,tak przynajmniej mówią . Ja wierzę że i dla Ciebie zaświeci słońce

Oj kochana teraz jak czytam nawet twoja wiadomość to łzy się cisnął same do oczu wczoraj byłam na wstępnej konsultacji z ta biopsja i wieczorem weszłam na ich profil i poczytałam jak to się odbywa i powiem ci ,ze mam większy strach jak wcześniej . Jeśli coś będzie nie tak to leczenie od 6 do 9 mc masakra tak długo jak czytam ze komuś się udaje,a nam nie to kurwica mnie bierze,ze jeszcze tyle czekac .a jeśli pobiorą biopsje i okaże się ,ze nie będzie ona dobra czy coś tam może z nia się stac to pobierać będą znowu po 2 mc i znowu czas i czekanie z 6 tygodni na rezultat i leczenie wiec jak złe będzie to dopiero moge po roku podchodzić do transferu jaka to droga ciężka masakra ten czas mnie dobije odmówiłam wakacji nawet w Ameryce bo wiedziałam ,ze teraz nie czas na wycieczki ,ze może akurat w tym czasie będzie transfer lub może się uda i tak od 2lat siedze w niepewności nic zaplanować nie mogę bo jestem podporządkowana dla miesiączek i tych transferów czasem mysle ,ze to moja wina kiedyś strasznie zachorowałam padła mi grypa na serce i miałam wirusa i może to przez to odrzucam zarodka nie dość ,ze walczyłam o zycie to teraz znowu walka czasem już nie dam rady z tym wszystkim ,a jeszcze mój wczoraj stracił prace i teraz bądź silna jak?

 

[Sylvia00]

Ja miałam dwie pełne procedury bo po pierwszej nie zostały nam żadne mrozaczki i zaczynałam wszystko od nowa .. z tej procedury też nam żadne nie zostały tylko ta moja jedyna malutka pod serduszkiem ❤

Wiem, że ciężko wyłączyć myślenie bo ja sama nie wiem jak mi się to udało ..

Widze, ze historia podobna do mojej. Ja również jestem po 2 pełnych procedurach z tym, ze pierwszy transfer byl możliwy dopiero po 2 procedurze. Na zimowisku zostaly 2 maluszki.

Dziewczyn droga jest ciezka i nie rzadko wyboista... Ale wszystkie tu wiemy, ze WARTO!
Pewnie, ze latwiej mowic warto wiedzac, ze sie udalo, ale przeciez kazda z nas podchodzi do in vitro i przechodzi to wszystko... Podnosi sie po porazce bo wie, ze WARTO.
Kazda z nas to super babka z mega twardym tylkiem i wiecie co? Dzieki temu wszystkiemu jestesmy silniejsze i madrzejsze.

 

[Never give up]

@

Oj kochana teraz jak czytam nawet twoja wiadomość to łzy się cisnął same do oczu wczoraj byłam na wstępnej konsultacji z ta biopsja i wieczorem weszłam na ich profil i poczytałam jak to się odbywa i powiem ci ,ze mam większy strach jak wcześniej . Jeśli coś będzie nie tak to leczenie od 6 do 9 mc masakra tak długo jak czytam ze komuś się udaje,a nam nie to kurwica mnie bierze,ze jeszcze tyle czekac .a jeśli pobiorą biopsje i okaże się ,ze nie będzie ona dobra czy coś tam może z nia się stac to pobierać będą znowu po 2 mc i znowu czas i czekanie z 6 tygodni na rezultat i leczenie wiec jak złe będzie to dopiero moge po roku podchodzić do transferu jaka to droga ciężka masakra ten czas mnie dobije odmówiłam wakacji nawet w Ameryce bo wiedziałam ,ze teraz nie czas na wycieczki ,ze może akurat w tym czasie będzie transfer lub może się uda i tak od 2lat siedze w niepewności nic zaplanować nie mogę bo jestem podporządkowana dla miesiączek i tych transferów czasem mysle ,ze to moja wina kiedyś strasznie zachorowałam padła mi grypa na serce i miałam wirusa i może to przez to odrzucam zarodka nie dość ,ze walczyłam o zycie to teraz znowu walka czasem już nie dam rady z tym wszystkim ,a jeszcze mój wczoraj stracił prace i teraz bądź silna jak?

@Szczescie1986 nie łam sie. Bedzie dobrze.. w końcu i do Ciebie to szczęście się uśmiechnie tylko trzeba głęboko w to wierzyć. Każda porażka boli ale i czegoś nas uczy ... i trzeba w ten sposób myśleć.
Nie zakładaj, że po biopsji wyjdzie coś nie tak, a wręcz myśl zupełnie odwrotnie... że będzie dobrze. Mniej plan B za rękawem, ale wyciągnij go dopiero wtedy kiedy będzie do tego odpowiednia przesłanka.
A z pracą to jest rożnie.. ale mówią, że rynek należy do pracownika a nie pracodawcy więc głowa do góry!!! :*

 

[Strawberry_90]

Oj kochana teraz jak czytam nawet twoja wiadomość to łzy się cisnął same do oczu wczoraj byłam na wstępnej konsultacji z ta biopsja i wieczorem weszłam na ich profil i poczytałam jak to się odbywa i powiem ci ,ze mam większy strach jak wcześniej . Jeśli coś będzie nie tak to leczenie od 6 do 9 mc masakra tak długo jak czytam ze komuś się udaje,a nam nie to kurwica mnie bierze,ze jeszcze tyle czekac .a jeśli pobiorą biopsje i okaże się ,ze nie będzie ona dobra czy coś tam może z nia się stac to pobierać będą znowu po 2 mc i znowu czas i czekanie z 6 tygodni na rezultat i leczenie wiec jak złe będzie to dopiero moge po roku podchodzić do transferu jaka to droga ciężka masakra ten czas mnie dobije odmówiłam wakacji nawet w Ameryce bo wiedziałam ,ze teraz nie czas na wycieczki ,ze może akurat w tym czasie będzie transfer lub może się uda i tak od 2lat siedze w niepewności nic zaplanować nie mogę bo jestem podporządkowana dla miesiączek i tych transferów czasem mysle ,ze to moja wina kiedyś strasznie zachorowałam padła mi grypa na serce i miałam wirusa i może to przez to odrzucam zarodka nie dość ,ze walczyłam o zycie to teraz znowu walka czasem już nie dam rady z tym wszystkim ,a jeszcze mój wczoraj stracił prace i teraz bądź silna jak?

Trzymaj się kochana, my babki jesteśmy twarde, dużo jesteśmy w stanie przetrwać! Moje pierwsze podejscie dopiero za 4 miesiące i myślę tylko o tym. Za miesiąc jedziemy do Meksyku ale nawet to mnie nie cieszy, żałuję że dałam się namówić ale mój mąż stwierdził że dobrze nam to zrobi. Staraliśmy się naturalnie przez 6 lat, dopiero 3 lata temu odważyliśmy się przebadać i okazało się że in-vitro jest nieuniknione. Co rano budzę się i myśle o wyjeździe do Polski po nasze małe szczęście. Musimu być cierpliwe a już niedługo będziemy tulić nasze maleństwa [emoji173]️


Napisane na iPhone w aplikacji Forum BabyBoom