Ja już po wizycie. Niestety znów złe wiadomości. Ciąża nie rokuje. Dzidzia za mało urosła i serduszko zwolniło, ale jeszcze bije. Za tydzień kontrolne USG, ale już wiem, że będę czekać, aż sama postanowi mnie opuścić. Będę się cieszyć z każdego dnia, który nam razem pozostał
Skorzystamy z prawa do pochówku, przeraża mnie jedynie ta cała papierologia, pobieranie próbek do badań… jeśli któraś z Was przez to przechodziła napiszcie do mnie proszę wiadomość prywatną, chciałabym podpytać o kilka rzeczy. Życzę Wam, żeby maleństwa rosły zdrowo i jak najmniej zmartwień
Może inne szpitale działają lepiej i bardziej wspierająco dla kobiety niż ten mój. U mnie najpierw okropny lekarz stwierdził podczas robienia USG że "gdzieś to zgubiłam " . Tak naprawdę nie dał mi cytotecu, nie oczyszczałam się jak trzeba i po prostu zalegało wszystko w szyjce macicy. Po 12 h kiedy moj mąż zrobił awanturę w szpitalu kolejny lekarz ręcznie czyścił mnie. I niestety już nie dało się znaleźć maluszka. Też na tym etapie jest malusi bardzo a przy poronieniu też niestety się szybko wszystko zaczyna rozkładać (przepraszam , nie chce nic powiedzieć co by zabolało Cię jeszcze bardziej ). Ja nie mogę tego odżałować że nie znam płci, przyczyny, nie mogłam pochować. L4 dostałam z łaski na 1,5 tygodnia w szpitalu. Przy karcie martwego urodzenia jest urlop macierzyński 8 tygodni. Teraz na 100% zdecydowałabym się na łyżeczkowanie, mimo że bardziej inwazyjne.
